Ένας μονάχα είν’ ο σκοπός άπου κρατώ την πένα
για να ξεχνώ τα βάσανα άπου ‘χω περασμένα
Ζωή μ’ ένα χαμόγελο πάντα θα σε παλεύω
γιατί μονάχα σαν γελώ τους πόνους μου γιατρεύω
Ειν’ η ζωή μια αστραπή ζήσε την πριν να σβήσει
και πριχού η ζωή διαβεί και φύγει και σ’ αφήσει
Τώρα που ζεις στα νιάτα σου δώσε και πάρε χάδια
γιατί θε να’ρθουν κάποτε βράδια που θα ναι άδεια
Άπου ‘ χει νιότη να γλέντα να ζει να ξεφαντώνει
γιατί θε να ‘ρθει ένας καιρός άλλους να καμαρώνει
Στην Κρήτη πάει η λεβεντιά κι η μαντινάδα αντάμα
γι’ αυτό ο πόνος κι η χαρά σμίγουνε με το κλάμα
Ήθελα να’ χα δύναμη εις τη ζωή ετούτη
δίκαια να τα μοίραζα τη φτώχεια και τα πλούτη
Ένας μονάχα είν’ ο σκοπός άπου κρατώ την πένα
για να ξεχνώ τα βάσανα άπου ‘χω περασμένα
Ζωή μ’ ένα χαμόγελο πάντα θα σε παλεύω
γιατί μονάχα σαν γελώ τους πόνους μου γιατρεύω
Ειν’ η ζωή μια αστραπή ζήσε την πριν να σβήσει
και πριχού η ζωή διαβεί και φύγει και σ’ αφήσει
Τώρα που ζεις στα νιάτα σου δώσε και πάρε χάδια
γιατί θε να’ρθουν κάποτε βράδια που θα ναι άδεια
Άπου ‘ χει νιότη να γλέντα να ζει να ξεφαντώνει
γιατί θε να ‘ρθει ένας καιρός άλλους να καμαρώνει
Στην Κρήτη πάει η λεβεντιά κι η μαντινάδα αντάμα
γι’ αυτό ο πόνος κι η χαρά σμίγουνε με το κλάμα
Ήθελα να’ χα δύναμη εις τη ζωή ετούτη
δίκαια να τα μοίραζα τη φτώχεια και τα πλούτη
Ήθελα να ‘μουνα νερό φως μου να σε δροσίσω
το κήπο της αγάπης μας για πάντα να ποτίσω
Ήθελα να ‘μουνα νερό φως μου να σε δροσίσω
το κήπο της αγάπης μας για πάντα να ποτίσω
