ΠΟΙΗΜΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟ

ΠΟΙΗΜΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟ

Το μικρό που δεν έχει να φάει

μ’ απλωμένο το χέρι τροφή σου ζητάει.

Γίνε κι εσύ εθελοντής!

Η ψυχή που δεν γνώρισε στοργή

σε σένα ψάχνει να την βρει.

Γίνε κι εσύ εθελοντής!

Η οικογένεια χωρίς στέγη

στη δική σου ας καταφεύγει.

Γίνε κι εσύ εθελοντής!

Τα παιδιά που διψούν για τη γνώση

αναρωτιούνται ποιος μπορεί να τους την δώσει.

Γίνε κι εσύ εθελοντής!

Ο αετός που πετά με πληγωμένη αγκαλιά

σου ζητάει να του φτιάξεις μια φωλιά.

Γίνε κι εσύ εθελοντής!

Ο άρρωστος που ψάχνει γιατρειά

από σένα περιμένει της ζωής του την χαρά.

Γίνε κι εσύ εθελοντής!

Σε όσους βιώνουν της ζωής την αδικία

χάρισε εσύ μια στάλα ευτυχία.

Γίνε κι εσύ εθελοντής!

Όταν οι άλλοι την πλάτη τους γυρνούν

και χωρίς οίκτο αδιαφορούν

εθελοντές όπως εμείς ΜΠΟΡΟΥΝ!

Ας γίνουμε όλοι μαζί ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ.

Για την τροφή, τη στοργή, τη στέγη,

τη γνώση, την αδικία, την αγκαλιά

την γιατρειά

για των ανθρώπων όλα τα  δικαιώματα.

Σχολιάστε

Top