Ένα από τα πιο δημοφιλή θέατρα σκιών στην Ελλάδα είναι ο Καραγκιόζης, ο οποίος κατά την παράδοση των Τούρκων δεν ήταν Έλληνας στην καταγωγή και γι’ αυτό ο Σουλτάνος τον σκότωσε με τόση ευκολία. Επίσης το όνομα Karagoz σημαίνει μαυρομάτης στα τούρκικα και ήταν ένα συνηθισμένο φαινόμενο στους Υψηλόβαθμους να αναφέρονται στους κατώτερους τους κυρίως δούλους – εργάτες αντί του κανονικού τους ονόματος με μια ονομασία που κυρίως δήλωνε κάτι έντονο από την εξωτερική τους εμφάνιση, Karagoz δε αποκαλούσαν όλους τους Έλληνες γιατί ήταν μαυρομάτηδες κατά την πλειοψηφία τους. Βάση αυτού του χαρακτηριστικού υπάρχει ένας ακόμα λόγος να είναι ο Karagoz δούλος άρα σε καμία περίπτωση Τούρκος στην καταγωγή του.
Μια άλλη παράδοση λέει πως ο Καραγκιόζης ήταν ταχυδρόμος του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Παλαιολόγου και ο Χατζηαβάτης ταχυδρόμος του σουλτάνου Αλαϊντίν. Δεν είναι δε τυχαίο το ότι το επώνυμο Καραγκιόζης υπάρχει μέχρι τις μέρες μας . Αν επίσης προσέξουμε την φιγούρα του Καραγκιόζη θα δούμε ότι τα ρούχα που φορά σε συνάρτηση με τα χρώματα τους είναι μια έκφραση της καθαρά βυζαντινής περιόδου όπου υπήρχαν οι πράσινοι, οι κόκκινοι, οι μπλε, έτσι το όλο στοιχείο της φορεσιάς του έχει να κάνει με την κοινωνική του τάξη. Βέβαια με τον καιρό ο εκάστοτε Καραγκιοζοπαίχτης διαφοροποίησε τα χρώματα των φιγούρων με συνέπεια να αλλάξει η έκφραση ωστόσο η αναφορά γίνετε στην κλασική φιγούρα του Καραγκιόζη όπου στην ελληνική έκδοση φορά πράσινα – μπλε ρούχα (φτωχική τάξη) εν αντιθέσει με την τούρκικη έκδοση όπου φορά κόκκινα ρούχα (ανώτερη τάξη – όπως αυτή προέκυψε μετά τον θάνατό του).
Η πρώτη είσοδος του Karagoz στην Ελλάδα πιστεύετε ότι έγινε από ένα Έλληνα Έμπορο Υδραίο στην καταγωγή τον Γιώργο Μαυρομάτη που βρισκόμενος στην Τουρκία με τον βοηθό του Καλαματιανής καταγωγής Γιάννη Μπράχαλη κατά την διάρκεια επαγγελματικού τους ταξιδίου γνώρισαν το εκεί τούρκικο Θέατρο Σκιών και τον Karagoz και με το ανήσυχο πνεύμα που είχε ο Μπράχαλης σκέφθηκε ότι θα είχε απήχηση και στην Ελλάδα αυτό το είδος Θεάτρου. Έτσι ο Γιάννης Μπράχαλης αντιγράφοντας τις λιγοστές φιγούρες του τούρκικου Karagoz καθώς και τον τρόπο παιξίματος το έφερε στην Ελλάδα περίπου το 1855 σύμφωνα με τον Καραγκιοζολόγο Τζούλιο Καΐμη.
