«Του μέλλοντος οι μέρες στέκοντ’ εμπροστά μας
σα μια σειρά κεράκια αναμμένα-χρυσά,
ζεστά, και ζωηρά κεράκια» Καβάφης.
Για την ιδιαίτερη τέχνη της κηροπλαστικής μίλησε στους μαθητές του προγράμματος του Πρότυπου Εκκλησιαστικού Γυμνασίου – Λυκείου Φλώρινας ο κ. Παύλος Δάφκος, ο οποίος υπήρξε ένα πολύ σημαντικό πρόσωπο στη διατήρηση της ξεχωριστής αυτής μορφής τέχνης στο Ν. Φλώρινας. Οι μαθητές – δημοσιογράφοι της εφημερίδας του σχολείου έθεσαν ερωτήσεις στον κ. Δάφκο για την τέχνη αυτή και ο καλλιτέχνης με μεγάλη προθυμία και παραστατικότητα τους έδωσε πολύ κατατοπιστικές απαντήσεις. Πιο συγκεκριμένα, έγινε αναφορά στην επεξεργασία του κεριού και τις τεχνικές που ακολουθούσαν οι παλιοί τεχνίτες της Φλώρινας. Αναφέρουμε χαρακτηριστικά τους κάδους όπου τοποθετούνταν το κερί με θέρμανση από κάτω για να έρθει σε ρευστή κατάσταση και να μπορεί να δουλευτεί. Στη συνέχεια βουτούσαν το φυτίλι πολλές φορές στο κερί προκειμένου να δοθεί η επιθυμητή μορφή.
Στην ερώτηση των μαθητών για τις δυσκολίες που παρουσίαζε η τέχνη αυτή, ο κ. Δάφκος απάντησε ότι για τον ίδιο, ο οποίος ασχολήθηκε από μικρή ηλικία και για 60 χρόνια με αυτή, αποτελούσε ευχαρίστηση και παιχνίδι αποδεικνύοντας το μεράκι του.
Η επόμενη ερώτηση των μικρών μας δημοσιογράφων αφορούσε τα σχήματα που δίνονταν στο κερί. Έτσι, μάθαμε ότι δίνονταν διάφορα σχέδια στο κερί και αναφέρουμε χαρακτηριστικά τον Σταυρό, το καλαθάκι, το Ευαγγέλιο, το πετειναράκι και τα κεριά με τα οποία διακοσμούσαν την Ωραία Πύλη στους ναούς. Αυτά αποτελούσαν τα Αναστάσιμα κεριά, τα οποία έπαιρναν οι γονείς ή οι νονοί στα παιδιά τους για την Ανάσταση. Πιο συγκεκριμένα, το «Πετειναράκι» το έπαιρναν για τα μικρότερα παιδιά την Ανάσταση, ειδικά στο χωριό Σκοπιά Φλώρινας. Το «καλαθάκι» το έπαιρναν και για αγόρια και για κορίτσια και τοποθετούσαν μέσα ένα κόκκινο αβγό. Κατασκεύαζαν όμως και κεριά για μνημόσυνα και για άλλες λατρευτικές ανάγκες.
Οι μαθητές ρώτησαν τον αριθμό των τεχνιτών κηροπλαστικής στη Φλώρινα. Ο κ. Δάφκος τους απάντησε ότι ήταν πέντε. Σήμερα ασκεί την τέχνη μόνο ένας που είχε μαθητεύσει κοντά τους.
Οι μαθητές ευχαρίστησαν θερμά τον κ. Δάφκο και υποσχέθηκαν να επισκεφθούν το Λαογραφικό Μουσείο της πόλης για να δούνε από κοντά τα εργαλεία που χρησιμοποιούσαν οι τεχνίτες και τα οποία ευγενικά παραχωρήθηκαν από τον ίδιο στο Μουσείο απολαμβάνοντας κάποιες καλλιτεχνικές δημιουργίες.
Η συντακτική ομάδα
