Περπατώντας στο κέντρο της πόλης του Ηρακλείου θα συναντήσεις ένα από τα πιο χαρακτηριστικά γλυπτά της πόλης το οποίο βρίσκεται στην πλατεία Κορνάρου.
Ο έφιππος Ερωτόκριτος αποχαιρετά την αγαπημένη του Αρετούσα. Οι πρωταγωνιστές της σκηνής έχουν πολλά κεφάλια και, σύμφωνα με την ερμηνεία του καλλιτέχνη, γλύπτη Γιάννη Παρμακέλη, με αυτό τον τρόπο απεικονίζεται η δραματικότητα και η κίνηση του αποχαιρετισμού.
Η Πλατεία Κορνάρου πήρε το όνομα της από τον μεγάλο κρητικό ποιητή, Βιτσέντζο Κορνάρο. Ο Βιτσέντζος Κορνάρος (1553-1613) καταγόταν από τη Σητεία αλλά μεγάλωσε στον Χάνδακα (Ηράκλειο). Είναι από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της Κρητικής Αναγέννησης και το γνωστότερο έργο του είναι ο «Ερωτόκριτος».
Ένα εκπληκτικό ποίημα με μεγάλη λογοτεχνική αξία που δημιουργήθηκε στη Κρήτη τον 17ο αιώνα.
Πρόκειται για αφηγηματικό ποίημα ή έμμετρο μυθιστόρημα γραμμένο στο Κρητικό ιδίωμα, τη μητρική γλώσσα του ποιητή, που αποτελείται από χιλιάδες στίχους με θέμα τον έρωτα του Ερωτόκριτου και της Αρετούσας.
Ο έρωτας ανάμεσα στους δύο νέους είναι το κεντρικό θέμα του αλλά γύρω από αυτό περιστρέφονται και άλλα θέματα όπως η τιμή, η φιλία, η γενναιότητα και το κουράγιο.
Το ποίημα αυτό παραμένει ζωντανό μέχρι και σήμερα στις καρδιές των Κρητικών και αποσπάσματα του απαγγέλλονται συχνά σε παρέες, αφού δεν υπάρχει κάποιος Κρητικός που να μην γνωρίζει έστω και λίγους στίχους του.
Xαρακτηριστικοί στίχοι που όλοι έχουμε σιγοτραγουδήσει είναι οι εξής:
Τ`άκουσες Αρετούσα μου, τα θλιβερά μαντάτα;
ο Κύρης σου μ’ εξόρισε σ’ τση ξενιτιάς τη στράτα.
Τέσσερεις μέρες μοναχά μου ’δωκε ν’ ανιμένω,
κι αποκείς να ξενιτευτώ, πολλά μακριά να πηαίνω.
Και πώς να σ’ αποχωριστώ και πώς να σου μακρύνω
και πώς να ζήσω δίχως σου τον ξωρισμόν εκείνο;
Kάλλιά ’χω εσέ µε Θάνατον, παρ’ άλλη µε ζωή µου,
για σένα εγεννήθηκε στον Kόσµον το κορµί µου.
http://erotokritos.users.uth.gr/erotokritos.htm
Ειρήνη Μπεϊνά Α2
