Το φευγιό
Άλλη μια μέρα πέρασε και ο ουρανός ακόμα γκρίζος.
Οι σφαίρες τον καλύπτουνε. Η γη αναστενάζει
Και τα πτώματα φαίνονται από μεγάλο ύψος.
Οι μάνες τα παιδιά τους νοσταλγούν και τα λαγκάδια τρέμουν.
Πυροβολισμοί ακούγονται, ύπνος δεν υπάρχει.
Πολλά φεγγάρια πέρασαν, τροφή δεν έχω φάει.
Η ώρα όμως ήρθε να φύγω και εγώ,
να πάω να βρω τους άλλους που έχασα καιρό.
Παπαδέα Δήμητρα, Πουλουπάτη Ελένη, Ρουμελιώτη Μαρινίκη
