Το Ηλιακό Σύστημα Ηλιακό Σύστημα ονομάζουμε τον Ήλιο και τους πλανήτες που περιφέρονται (γυρίζουν) γύρω από αυτόν. Εκτός από τους πλανήτες , το Ηλιακό μας Σύστημα περιλαμβάνει τους νάνους πλανήτες , τους δορυφόρους (φεγγάρια ) των πλανητών , τους αστεροειδείς , τους κομήτες , και την αστρική σκόνη . Οτιδήποτε υπάρχει στο Ηλιακό μας Σύστημα γυρίζει γύρω από τον Ήλιο. Ο Ήλιος είναι το μεγαλύτερο ουράνιο σώμα στο Ηλιακό μας Σύστημα. Όσο μεγαλύτερο είναι ένα σώμα τόσο περισσότερο έλκει (τραβάει) τα άλλα σώματα με μία δύναμη που λέγεται βαρύτητα . Η βαρύτητα, λοιπόν, είναι αυτή η δύναμη που αναγκάζει τους πλανήτες και τα άλλα ουράνια σώματα να γυρίζουν γύρω από τον Ήλιο και δεν τα αφήνει να φύγουν.
Η συντριπτική πλειοψηφία της μάζας του συστήματος βρίσκεται στον Ήλιο, με την πλειοψηφία της υπόλοιπης μάζας να περιέχεται στον Δία.
Στο εσωτερικό τμήμα του Ηλιακού Συστήματος οι τέσσερις μικρότεροι πλανήτες, ο Ερμής, η Αφροδίτη, η Γη και ο Άρης, οι οποίοι είναι γήινοι πλανήτες, που αποτελούνται κυρίως από βράχο και μέταλλα.
Οι τέσσερις εξωτερικοί πλανήτες είναι γιγαντιαίοι πλανήτες, έχουν πολύ μεγαλύτερη μάζα από τους γήινους. Οι δύο μεγαλύτεροι πλανήτες, ο Δίας και ο Κρόνος, είναι γίγαντες αερίου, που αποτελούνται κυρίως από υδρογόνο και ήλιο. Οι δύο εξώτεροι πλανήτες, ο Ουρανός και ο Ποσειδώνας, είναι γίγαντες πάγου, που αποτελούνται κυρίως από ουσίες με σχετικά υψηλά σημεία τήξης σε σύγκριση με το υδρογόνο και το ήλιο, όπως νερό, αμμωνία και μεθάνιο. Ο πιο μακρινός πλανήτης, ο Ποσειδώνας, απέχει 30 αστρονομικές μονάδες (4,5 δις χιλιόμετρα) από τον Ήλιο.
Και οι οκτώ πλανήτες έχουν σχεδόν κυκλικές τροχιές οι οποίες βρίσκονται πάνω σε έναν σχεδόν επίπεδο δίσκο που ονομάζεται εκλειπτική.
