Γράφει ο μαθητής της Α΄ Τάξης: Καραλάκος Ευάγγελος
Inter arma silent leges
Ανάμεσα στα όπλα (δηλ. στον πόλεμο) οι νόμοι σιγούν
Κικέρων
Η δημοκρατία ως ιδέα βρίσκεται σε πλήρη αντιδιαστολή με τον πόλεμο ιδιαίτερα όσον αφορά στον σεβασμό και στην διασφάλιση των δικαιωμάτων του ανθρώπου.
Αρχικά, σε μία δημοκρατία ο λαός ασκεί την εξουσία, είτε άμεσα είτε έμμεσα και η ζωή των πολιτών αποτελεί υπέρτατη αξία. Αντίθετα, στον πόλεμο η ζωή απαξιώνεται, οι άνθρωποι θεωρούνται αναλώσιμοι και αντιμετωπίζονται ως απλοί αριθμοί θυμίζοντας την πάντα επίκαιρη ρήση του André Malraux : «Στην εποχή μας η ανθρώπινη ζωή δεν κοστίζει τίποτα, ενώ τίποτε δεν κοστίζει όσο μία ανθρώπινη ζωή».
Επίσης, εν καιρώ ειρήνης το κράτος κατοχυρώνει και προασπίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα και όταν αυτά παραβιάζονται οι πολίτες μπορούν να προσφύγουν στους θεσμούς που αυτό έχει θεσπίσει. Στον πόλεμο, όμως, τα δικαιώματα και οι ελευθερίες περιορίζονται και την ασφάλεια διαδέχονται η ανασφάλεια, ο φόβος και η αγωνία. Όλα αυτά τα αισθήματα πηγάζουν από τον πόλεμο, ο οποίος είναι «δάσκαλος της βίας» όπως τον ονόμασε και ο Θουκυδίδης, και αλλοτριώνουν τον άνθρωπο μετατρέποντας τον σε θηρίο.
Τέλος, η δημοκρατία είναι συνυφασμένη με την ανεκτικότητα στο διαφορετικό και επιζητεί την πολυφωνία και την πολυμορφία, βασίζεται στην ελευθερία και την ισότητα των πολιτών και όχι στην κατηγοριοποίηση τους ανάλογα με τα εξωτερικά ή εσωτερικά τους χαρακτηριστικά. Από την άλλη μεριά, ο πόλεμος αποβλέπει στην εξαφάνιση του διαφορετικού και της πολυφωνίας αφού για να πετύχει χρειάζεται φανατισμένους ανθρώπους, γεμάτους μίσος που στρέφονται ενάντια σε κάθε τι διαφορετικό.
Δυστυχώς, όλες αυτές οι σκέψεις είναι για ακόμη μια φορά επίκαιρες αφού η γηραιά ήπειρος είναι ξανά στο προσκήνιο των πολεμικών και πολιτικών εξελίξεων.
