Ζητείται τίτλος

Άθλημα και διασκέδαση συνδέονται

Ο σύγχρονος χορός ξεκίνησε τα τέλη του 1920 στη Λατινική Αμερική ως μια μορφή σύγχρονου μπαλέτου.

Η γυναίκα που λέγεται ότι έκανε την αρχή και έθεσε τα θεμέλια του χορού αυτού ήταν η Isadora Duncan η οποία απέρριψε τους κανόνες του κλασικού μπαλέτου στην ενδυμασία, τα βήματα, καθώς και τη στοιχειώδη εκτέλεση των βημάτων. Είχε ιδιαίτερα πολλούς υποστηρικτές και έτσι ίδρυσε τη δική της σχολή στην οποία και δίδασκε. Ενθάρρυνε τους μαθητές της να χρησιμοποιούν το χορό ως μέσω ελευθερίας συναισθημάτων και σκέψεις.

Τον 19^ο αιώνα το μπαλέτο άρχισε να χάνει τη λάμψη του διότι αρκετές χορεύτριες άφησαν το μπαλέτο και ακολούθησαν τα βήματα της Isadora. Δύο από τις πιο σημαντικές χορεύτριες που υιοθέτησαν το σύγχρονο χορό ήταν η Helen Tamiris και η Martha Graham.

Η Helen Tamiris υπήρξε χορεύτρια του Metropolitan Opera Ballet, αλλά στράφηκε στον σύγχρονο όταν γνώρισε την μέθοδο της Duncan. Η ίδια πίστευε ότι κάθε χορευτής πρέπει να χρησιμοποιεί τα δικά του εκφραστικά μέσα στον χορό και γι” αυτό δεν ανέπτυξε κάποιο προσωπικό στυλ ή τεχνική.

Η Martha Graham η οποία δημιούργησε την δική της γλώσσα σώματος για να εκφράσει το πάθος, την οργή και την ανθρώπινη ευτυχία, στήριξε τον χορό της στις φυσικές κινήσεις του σώματος, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στην σύσπαση και την χαλάρωση των μυών, με αποτέλεσμα οι κινήσεις της να είναι κοφτές και δυναμικές.

Από το 1980 και μετά ο σύγχρονος χορός δέχτηκε επιρροές από την κουλτούρα της Λατινικής Αμερικής και της Ευρώπης και εξελίχθηκε σε θεατρικό στυλ που επηρέασε και άλλα είδη χορού, όπως το μπαλέτο και τους ballroom χορούς.

Σταυρούλα Μπ. Α3