Οι Μικροί Συντάκτες της Βυρώνειας

Η Ρεάλ Μαδρίτης (ισπανικά: Real Madrid, ισπανική προφορά: reˈal maˈðɾið) είναι ισπανικό αθλητικό σωματείο που εδρεύει στη Μαδρίτη και ιδρύθηκε ως ποδοσφαιρικός σύλλογος το 1902. Η Ρεάλ κατέχει το ρεκόρ των 52 τίτλων στη Λα Λίγα ή Πριμέρα Ντιβισιόν, ενώ έχει κατακτήσει και 19 Κύπελλα Ισπανίας. Ο σύλλογος επίσης διατηρεί δεύτερη ποδοσφαιρική ομάδα, τη Ρεάλ Μαδρίτης Β.

Έδρα της ομάδας είναι το στάδιο Σαντιάγο Μπερναμπέου στη Μαδρίτη. Ιδιαιτερότητα της Ρεάλ είναι πως, σε αντίθεση με τα περισσότερα ποδοσφαιρικά σωματεία, ανήκει και διοικείται αποκλειστικά από τα μέλη της (socios), από το 1902. Στις 23 Δεκεμβρίου 2000, η Ρεάλ τιμήθηκε από τη FIFA ως «o μεγαλύτερος σύλλογος του 20ου αιώνα». Στις διεθνείς διοργανώσεις έχει κατακτήσει 11ΚύπελλαΠρωταθλητριών, αριθμό ρεκόρ, 3 Διηπειρωτικά Κύπελλα, 2 Κύπελλα ΟΥΕΦΑ, 3 Ευρωπαϊκά Σούπερ Καπ και 2Παγκόσμια Κύπελλα Συλλόγων. Όσον αφορά τις ομάδες με τους περισσότερους αναγνωρισμένους διεθνείς τίτλους, η Ρεάλ Μαδρίτης είναι στην τρίτη θέση μαζί με τη Μπόκα Τζούνιορς και τη Μίλαν (έχουν από 18), ενώ πρώτες με 20 είναι η Μπαρτσελόνα και η αιγυπτιακή Αλ Αχλί.

Λόγο της τεράστιας και διαχρονικής επιτυχίας της, έλαβε το χαρακτηρισμό «Βασίλισσα της Ευρώπης». Τα τελευταία χρόνια παραμένει στην κορυφή των πιο πλούσιων συλλόγων του κόσμου με συνολικά έσοδα το 2007-08 ύψους 289,6 εκατ. ευρώ.^[1] Επίσης, αποτελεί μια από τις τρεις ομάδες που δεν έχουν υποβιβαστεί ποτέ από την πρώτη κατηγορία του Ισπανικού ποδοσφαίρου, μαζί με την Αθλέτικ Μπιλμπάο και την Μπαρτσελόνα.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το ποδόσφαιρο εισήχθη στη Μαδρίτη από τους καθηγητές και μαθητές του Ινστιτουθιόν Λίμπρε ντε Ενσενιανθάδα (Institución Libre de Enseñanzada), μεταξύ των οποίων υπήρχαν και αρκετοί απόφοιτοι των Πανεπιστημίων της Οξφόρδης και του Κέιμπριτζ. Εν έτει 1895 ίδρυσαν την ομάδα Φούτ-μπολ Σκάι (Foot-ball Sky),^[2] που αγωνιζόταν τα κυριακάτικα πρωινά στη Μονκλόα.

Το 1900 η ομάδα χωρίστηκε σε δύο διαφορετικούς συλλόγους, τη Νιου Φούτμπολ ντε Μαδρίδ (New Foot-Ball de Madrid) και την Εσπανιόλ ντε Μαδρίδ (Español de Madrid). Πρόεδρος της δεύτερης ήταν ο Χουλιάν Παλάθιος. Το 1902 η Εσπανιόλ ντε Μαδρίδ χωρίστηκε και πάλι, με αποτέλεσμα το σχηματισμό της «Σοσιεδάδ» Μαδρίδ ΦΚ («Sociedad» Madrid FC) στις 6 Μαρτίου του 1902. Πρώτος της πρόεδρος υπήρξε ο Χουάν Παδρός Ρουμπιό, ενώ πρώτος γραμματέας ο Μανουέλ Μεντία. Λίγο αργότερα, τον Χουάν Παδρός Ρουμπιό θα διαδεχόταν ο αδελφός του Κάρλος Παδρός.

Τρία μόλις χρόνια μετά την ίδρυσή της, η Μαδρίδ ΦΚ κατέκτησε τον πρώτο της τίτλο, το πρώτο από τα τέσσερα συνεχόμενα Κύπελλα Ισπανίας. Η ονομασία «Ρεάλ» (Real, που σημαίνει Βασιλική), της αποδόθηκε από τον Βασιλιά Αλφόνσο ΙΓ΄ στις 29 Ιουνίου του 1927.^[3] Έκτοτε η ομάδα αναφέρεται ως Ρεάλ Μαδρίδ, αλλά οι οπαδοί της συνηθίζουν να την αποκαλούν και ως Μαδρίδ.

Εποχή Σαντιάγο Μπερναμπέου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μπερναμπέου το 1967

Πριν γίνει πρόεδρος το 1945, ο Σαντιάγο Μπερναμπέου είχε περάσει ήδη από τη θέση του ποδοσφαιριστή, αρχηγού της ομάδας, μάνατζερ και τεχνικού διευθυντή. Ως πρόεδρος ανέλαβε να ανοικοδομήσει τον σύλλογο μετά τον Ισπανικό Εμφύλιο και ήταν αυτός, επί της προεδρίας του οποίου, κτίστηκαν το ομώνυμο γήπεδο της Ρεάλ καθώς και ολόκληρο το αθλητικό της κέντρο, η περίφημη Θιουδάδ Ντεπορτίβα (Ciudad Deportiva). Είναι ο πρόεδρος στον οποίο αποδίδουν οι φίλοι της Ρεάλ τη μετάβαση από έναν μικρομεσαίο σύλλογο της Ισπανίας στον αδιαμφισβήτητο ηγεμόνα του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.

Οργάνωσε το σύλλογο σε όλα τα επίπεδα, δημιουργώντας την απόλυτη διοικητική ιεραρχία που αποτελεί πλέον κανόνα στο σύγχρονο ποδόσφαιρο και αποδίδοντας σε κάθε επίπεδο και τμήμα του συλλόγου ανεξάρτητη δομή και οργάνωση, στρατολογώντας για αυτό πρόσωπα, όπως ο περίφημος Ραϊμούντο Σαπόρτα. Μετά από όλα αυτά, στις αρχές του 1953, έβαλε σε εφαρμογή το όραμά του για απόκτηση παικτών παγκόσμιας κλάσης από το εξωτερικό, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον Αλφρέδο Ντι Στέφανο, δημιουργώντας για πρώτη φορά μια πραγματικά πολυεθνική δύναμη. Στη διάρκεια της προεδρίας του Μπερναμπέου πολλά μεγάλα ονόματα, πλην του Ντι Στέφανο, φόρεσαν τη φανέλα της Ρεάλ, όπως οι Φρανθίσκο Χέντο, Λουίς Μολόβνι, Μιγέλ Μουνιόθ, Ρεμόν Κοπά, Έκτορ Ρίαλ, Αμάθιο, Κάρλος Αλόνσο Γκονθάλεθ ή Σαντιγιάνα, Χουάν Γκόμεθ Γκονθάλεθ ή Χουανίτο, Ούλι Στιελίκε, Βιθέντε ντελ Μπόσκε, Χοσέ Αντόνιο Καμάτσο και ο Φέρεντς Πούσκας.

Το 1955, κατόπιν μιας ιδέας του Γκαμπριέλ Ανώ, δημοσιογράφου της γαλλικής αθλητικής εφημερίδας L’Equipe, βασισμένης πάνω στο τότε υπάρχον Κόπα Λατίνα (μια διοργάνωση με συλλόγους από Γαλλία, Ισπανία, Πορτογαλία, και Ιταλία), ο Μπερναμπέου συναντήθηκε στο Ambassador Hotel του Παρισιού με τους Μπεντρινιάν και Γκυστάβ Σεμπές και αποφάσισαν τη δημιουργία ενός Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ομάδων Ευρώπης, αυτού που είναι πλέον γνωστό ως Τσάμπιονς Λιγκ.

Ο Μπερναμπέου έμεινε στο τιμόνι της Ρεάλ για 35 χρόνια. Μέχρι το θάνατό του το 1978 η ομάδα είχε κατακτήσει 1 διηπειρωτικό κύπελλο, 6 ευρωπαϊκούς τίτλους, 16 πρωταθλήματα Ισπανίας και 6 Κύπελλα Ισπανίας.

Σύμβολα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η επιστολή χορήγησης του τίτλου «Real»

Από την ίδρυση του συλλόγου έχουν παρουσιαστεί διάφορες εκδοχές του εμβλήματος. Το σημερινό έμβλημα χρησιμοποιείται από το 2001 και έχει ένα κυκλικό πλαίσιο, στην κορυφή του οποίου υπάρχει το ισπανικό βασιλικό στέμμα. Μέσα στο κυκλικό πλαίσιο υπάρχουν τα τρία αρχικά του συλλόγου, παρόντα από την πρώτη κιόλας εκδοχή, με φόντο μία σκούρη μπλε διαγώνια λωρίδα. Η όλη σύνθεση πλαισιώνεται με χρυσό χρώμα.^[4]

Ποιο αναλυτικά, το έμβλημα απαρτίζεται από τα αρχικά του συλλόγου τα οποία είναι αλληλένδετα. Το «Μ» (eme) υποδηλώνει τη Μαδρίτη, το «F» (efe) αφορά το ποδόσφαιρο και το «C» (ce) σχετίζεται με την ομάδα, σύμφωνα με την πρώτη ονομασία του συλλόγου που ήταν «Μαδρίδ Φουτ-μπολ Κλουμπ» (Madrid Foot-ball Club), παραμένοντας μέχρι σήμερα, με σκοπό να συνδέσει το παρελθόν με την επακόλουθη καστιλιανοποίηση (castellanización) που υπέστησαν οι αθλητικοί σύλλογοι. Το φόντο μέσα στο κυκλικό πλαίσιο είναι λευκό με μία διαγώνια λωρίδα χρώματος μπλε. Το αρχικό της χρώμα ήταν το μοβ το οποίο σχετιζόταν με την περιφέρεια της Καστίλης σαν αναγνωριστικό σύμβολο, το οποίο άλλαξε τη δεκαετία του ενενήντα. Το βασιλικό στέμμα χρησιμοποιήθηκε πρώτη φορά το 1920, όταν ο βασιλιάς Αλφόνσος ΙΓ΄ των Βουρβόνων χορήγησε τον τίτλο «Real» (Βασίλισσα) στο σύλλογο.^[5] Το στέμμα, εκπροσωπώντας την ισπανική βασιλική οικογένεια, προστέθηκε στο έμβλημα. Επιπλέον, η ονομασία αυτή τοποθετήθηκε στην αρχή του ονόματος του συλλόγου. Το κυκλικό πλαίσιο έχει χρώμα χρυσοκίτρινο.^[6]

1902–1908^{[σημ. 1]}

Το πρώτο έμβλημα του συλλόγου είχε ένα απλό σχέδιο που απαρτιζόταν από το σύμπλεγμα των τριών αρχικών γραμμάτων του ονόματος σε λευκή ενδυμασία. Ωστόσο, δε χρησιμοποιήθηκε στη φανέλα της ομάδας όσον αφορά τα επίσημα παιχνίδια, καθώς, σύμφωνα με τους κανόνες της εποχής, στις ενδυμασίες των ομάδων έπρεπε να εμφανίζεται το έμβλημα της περιοχής στην οποία εδρεύουν. Αργότερα, το 1931, το έμβλημα πήρε τη μορφή που έχει έως και σήμερα. Η δεύτερη εκδοχή χρονολογείται από το 1908, στην οποία υιοθετήθηκε μια πιο σύγχρονη μορφή με τα αρχικά του συλλόγου να πλαισιόνονται από ένα κύκλο. Αυτή χρησιμοποιήθηκε έως και το 1920, περίοδο κατά την οποία ο Αλφόνσος ΙΓ΄ χορήγησε μέσω μιας επιστολής το βασιλικό τίτλο, ενώ τα στυλιζαρισμένα αρχικά παρέμειναν ίδια. Το βασιλικό στέμμα προστέθηκε τόσο στο έμβλημα της ομάδας, όσο και στο διακριτικό για τους επίσημους αγώνες, το οποίο πλαισιωνόταν πλέον από ένα δάφνινο στεφάνι. Με την ίδρυση της Δεύτερης Ισπανικής Δημοκρατίας το 1931, όλα τα σύμβολα της βασιλικής οικογένειας αποσύρθηκαν, έτσι ώστε η ομάδα έχασε το στέμμα που χρόνια πριν της είχε χορηγηθεί. Ως αντιστάθμισμα, προστέθηκε μία μωβ λορίδα η οποία υποδήλωνε την Καστίλλη, ενώ εμφανίστηκαν για πρώτη φορά επιπλέον χρώματα στο έμβλημα.^[4] Μετά τον Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο το 1941, ο σύλλογος επανέφερε το στέμμα στο έμβλημα, ενώ παράλληλα κράτησε και τη μωβ λωρίδα.^[7] Τη δεκαετία του ’90, το χρώμα της λωρίδας έγινε από μωβ, μπλε,^[6] μία αλλαγή ανακόλουθη με το ιστορικό μωβ χρώμα της Καστίλης.^[8]

1902–1908 1908–1920 1920–1931 1931–1941 1941–1997 1997–2001 2001–σήμερα

Χρώματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το παραδοσιακό χρώμα της Ρεάλ Μαδρίτης είναι το λευκό, αν και πριν από την ίδρυσή της, στο πρώτο οικογενειακό δίτερμα της ομάδας, χρησιμοποιήθηκαν μία μπλε και μία κόκκινη πλάγια λωρίδα στις φανέλες για να διαφοροποιήσει τις δύο ομάδες (το επίσημο έμβλημα της ομάδας δε χρησιμοποιήθηκε έως και την πεδίοδο αφαίρεσης του στέμματος) ενώ η ομάδα φορούσε μαύρες κάλτσες, το χρώμα των οποίων αντικαταστάθηκε εν συνεχεία με σκούρο μπλε.^[9][10] Η Ρεάλ Μαδρίτης διατήρησε τη λευκή φανέλα για τους εντός έδρα αγώνες σε όλη την ιστορία της. Υπήρχε, όμως, μία εποχή που η φανέλα και το παντελόνι δεν ήταν και τόσο λευκά. Ήταν μια πρωτοβουλία που ανέλαβαν οι Εσκομπάλ (Escobal) και Κεσάδα (Quesada) το 1925, όταν οι δυο τους ταξίδευαν μέσω Αγγλίας και παρατήρησαν τις εμφανίσεις από την ομάδα Κορίνθιαν ΦΚ με έδρα το Λονδίνο, μια από τις πιο διάσημες ομάδες εκείνη την εποχή, γνωστή για την κομψότητα και τους φιλάθλους της. Αποφασίστηκε ότι η Ρεάλ Μαδρίτης θα φορά μαύρο παντελόνι, σε μια προσπάθεια να μημηθούν την αγγλική ομάδα, αλλά η πρωτοβουλία διήρκεσε μόλις ένα χρόνο. Αφού αποκλείστηκε από το κύπελλο από τη Μπαρτσελόνα καθώς ηττήθηκε με 1-5 στη Μαδρίτη και με 2–0 στην Καταλονία, ο πρόεδρος Παράγες αποφάσισε να επιστρέψει η ομάδα στην κατάλευκη εμφάνιση, υποστηρίζοντας ότι η άλλη έφερε κακή τύχη. Χρόνια αργότερα, η Λιντς αντικατέστησε τις μπλε εμφανίσεις της με λευκές, έπειτα από το θαυμασμό για τη νίκη με 7–3 της Ρεάλ Μαδρίτης εναντίον της Άιντραχτ Φρανκφούρτης στο Χάμπτεν Παρκ της Γλασκώβης.^[11] Από τις αρχές του 1940, ο διευθυντής άλλαξε και πάλι την αμφίεση, με την προσθήκη κουμπιών στη φανέλα και το έμβλημα της ομάδας στο αριστερό μέρος, το οποίο έχει παραμείνει από τότε. Στις 23 Νοεμβρίου του 1947, σε ένα παιχνίδι ενάντια την Ατλέτικο Μαδρίτης στο γήπεδο Μετροπολιτάνο (Metropolitano), η Ρεάλ Μαδρίτης έγινε η πρώτη ισπανική ομάδα που φόρεσε φανέλες με αρίθμηση.^[7]

Το παραδοσιακό εκτός έδρας χρώμα της είναι το μπλε ή μωβ. Από την εμφάνιση του στην αγορά, ο σύλλογος έχει επίσης κυκλοφορήσει διάφορα άλλα σχέδια και χρώματα, συμπεριλαμβανομένου του κόκκινου, πράσινου, πορτοκαλί και μαύρου. Η αμφίεση του συλλόγου είναι κατασκευασμένη από την Adidas, η σύμβαση των οποίων υπάρχει από το 1998.^[12][13] Η πρώτη χορηγός στη φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης, Zanussi, συμφώνησε για το διάστημα 1982–1985. Μετά από αυτή, ο σύλλογος προχώρησε σε συμφωνία για τη χορηγία της Parmalat και Otaysa πριν από τη μακροπρόθεσμη συμφωνία που υπεγράφη με την Teka το 1992.^[14][15] Το 2001, έπαυσε η συμφωνία της Ρεάλ Μαδρίτης με την Teka και για μία περίοδο χρησιμοποιήθηκε το λογότυπο Realmadrid.com για την προώθηση της ιστοσελίδας του συλλόγου. Στη συνέχεια, το 2002, υπεγράφη συμφωνία με τη Siemens Mobile και το 2006, το λογότυπο της BenQ Siemens εμφανίστηκε στη φανέλα του συλλόγου.^[16] Χορηγός στη φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης από το 2007 έως το 2013 ήταν η bwin.com, έπειτα από τα οικονομικά προβλήματα της BenQ Siemens.^[17][18] Αυτή τη στιγμή χορηγός στη φανέλα είναι η Fly Emirates.

Ιστορικές εμφανίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παρακάτω παρουσιάζονται ορισμένες ιστορικές εμφανίσεις του συλλόγου.

Κύρια αμφίεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1902

1911–25

1925–26

1955–80

1980–86

1997–98

1999–2000

2001–02

2006–07

2013–14

2014–15

Εναλλακτική αμφίεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1902

1911–25

1925–26

1955–80

1980–86

1997–98

1999–2000

2001–02

2006–07

2013–14

2014–15

Χορηγίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγή:^[19]

Γήπεδο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύριο λήμμα: Στάδιο Σαντιάγο Μπερναμπέου

Το γήπεδο Σαντιάγο Μπερναμπέου

Το γήπεδο της Ρεάλ Μαδρίτης είναι το Σαντιάγο Μπερναμπέου, ένα από τα θρυλικότερα γήπεδα της Ευρώπης και μια από τις έδρες – φόβητρα. Κατασκευάστηκε το 1947, στο χώρο που βρισκόταν το τότε γήπεδο της Ρεάλ, το Στάδιο Σαμαρτίν. Το όνομα Σαμαρτίν, το διατήρησε μέχρι το 1955, οπότε στις 4 Ιανουαρίου του έτους αυτού πήρε τη σημερινή του ονομασία, προς τιμήν του προέδρου της ομάδας, Σαντιάγο Μπερναμπέου. Σήμερα έχει χωρητικότητα 81.044 θέσεις,^[20] ενώ το 1953 η χωρητικότητά του έφτανε τις 120.000.

Προσωνύμια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη διάρκεια της ιστορίας του, ο σύλλογος απέκτησε διάφορα προσωνύμια. Από τα πρώτα υπήρξαν το los merengues, που αναφέρεται στο γνωστό γλυκό μαρέγκα και το los blancos, ήτοι οι λευκοί. Βάση και των δύο υπήρξε η θρυλική κατάλευκη φανέλα της ομάδας, ενώ και τα δύο χρησιμοποιούνται έως και τις μέρες μας. Στη δεκαετία του 1970 έγινε δημοφιλές και το παρατσούκλι los vikingos δηλαδή οι Βίκινγκς, ενδεχομένως λόγω της απόκτησης την εποχή εκείνη αρκετών Βορειο-ευρωπαίων ποδοσφαιριστών. Πιο πρόσφατα, οι εφημερίδες της απέδωσαν το χαρακτηρισμό los galácticos (οι γαλαξιακοί), εξαιτίας της απόφασης της τότε διοίκησης της ομάδας να φέρει στη Μαδρίτη ορισμένους από τους μεγαλύτερους και ακριβότερους ποδοσφαιριστές της αγοράς.

Οικονομικά και ιδιοκτησιακό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ρεάλ Μαδρίτης λειτουργεί ως εγγεγραμμένο αθλητικό σωματείο (asociación deportiva). Αυτό σημαίνει ότι η Ρεάλ Μαδρίτης ανήκει στα μέλη της, τα οποία εκλέγουν τον πρόεδρο του συλλόγου. Ο πρόεδρος του συλλόγου δεν μπορεί να επενδύσει τα δικά του χρήματα στο σύλλογο,^[21] ενώ διαχειρίζεται μόνο τα κέρδη τα οποία προέρχονται κυρίως από πωλήσεις εμπορευμάτων, τηλεοπτικά δικαιώματα και πωλήσεις εισιτηρίων. Σε αντίθεση με μια αθλητική ανώνυμη εταιρεία (sociedad anónima deportiva), δεν είναι δυνατόν να αγοραστούν μετοχές του συλλόγου, αλλά μόνο η ιδιότητα του μέλους (socio).^[22] Τα μέλη της Ρεάλ Μαδρίτης, που ονομάζονται socios, σχηματίζουν ένα διοικητικό συμβούλιο (junta directiva) που είναι το ανώτατο όργανο του συλλόγου.^[23] Από το 2010 ο σύλλογος έχει 60.000 socios.^[24]

Στο τέλος της περιόδου 2009–10, το διοικητικό συμβούλιο του συλλόγου δήλωσε ότι η Ρεάλ Μαδρίτης είχε καθαρό χρέος 244 εκατομμυρίων ευρώ, 82 εκατομμύρια ευρώ χαμηλότερο από το προηγούμενο οικονομικό έτος. Η Ρεάλ Μαδρίτης ανακοίνωσε ότι είχε καθαρό χρέος 170 εκατομμυρίων ευρώ, μετά την περίοδο 2010–11. Από το 2007–11 ο σύλλογος είχε καθαρό κέρδος 190 εκατομμύρια ευρώ.^[25][26] Για την περίοδο 2010–11, το μισθολογικό κόστος της ανήλθε σε 169 εκατομμύρια ευρώ, ποσό το ​​οποίο ήταν το δεύτερο υψηλότερο στην Ευρώπη πίσω από την Μπαρτσελόνα.^[27] Ωστόσο οι μισθολογικές δαπάνες της σε αναλογία με τον κύκλο εργασιών ήταν οι καλύτερες στην Ευρώπη με 43%, μπροστά από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και την Άρσεναλ με 46% και 50% αντίστοιχα. Το 2013, το Forbes κατέταξε την ομάδα ως την πιο πολύτιμη αθλητική ομάδα στον κόσμο, αξίας 3,3 δις δολαρίων.^[28]

Τρέχουσα σύνθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τελευταία ενημέρωση: 13 Ιουλίου 2015^[29]

Σημείωση: Οι σημαίες αφορούν την εθνική ομάδα, σύμφωνα με τους κανόνες επιλεξιμότητας της FIFA. Οι παίκτες μπορεί να κατέχουν περισσότερες ιθαγένειες εκτός FIFA.

Αρ. Θέση Παίκτης 1 GK Κέιλορ Νάβας 2 DF Ντανιέλ Καρβαχάλ 3 DF Πέπε (3ος αρχηγός)[30] 4 DF Σέρχιο Ράμος(αρχηγός) 5 DF Ραφαέλ Βαράν 6 DF Νάτσο 7 FW Κριστιάνο Ρονάλντο ( 4ος αρχηγός)[29] 8 MF Τόνι Κρόος 9 FW Καρίμ Μπενζεμά 10 MF Χάμες Ροδρίγες 11 MF Γκάρεθ Μπέιλ

Αρ. Θέση Παίκτης 12 DF Μαρσέλο (2ος αρχηγός)[29] 13 GK Κίκο Κασίγια 14 MF Καζεμίρο 15 DF Φάμπιο Κοεντράο 16 MF Ματέο Κόβασιτς 17 MF Λούκας Βάθκεθ 19 MF Λούκα Μόντριτς 20 FW Χεσέ 21 FW Άλβαρο Μοράτα 22 MF Ίσκο 23 DF Ντανίλο 17 MF Λούκας Βάθκεθ

Επιτυχίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Διακριτικό του Συλλόγου του Αιώνα

Από τις 24 Μαΐου του 2014 η Ρεάλ Μαδρίτης κατέχει 32 τρόπαια του Ισπανικού Πρωταθλήματος, 11 Κύπελλα Πρωταθλητριών / ΟΥΕΦΑ Τσάμπιονς Λιγκ και 3 Διηπειρωτικά Κύπελλα, γεγονός που αποτελεί ρεκόρ για καθεμία από τις προαναφερθείσες διοργανώσεις. Βραβεύτηκε από τη FIFA ως ο «Σύλλόγος του 20ου αιώνα» (FIFA Club of the 20th Century) στις 23 Δεκεμβρίου του 2000,^[31] όπως και ως «Καλύτερος Ευρωπαϊκός Σύλλόγος του 20ου αιώνα» (Best European Club of the 20th Century) από την IFFHS στο Λονδίνο στις 11 Μαΐου του 2010.^[32][33] Επίσης, παρέλαβε από τη FIFA το Τάγμα της Τιμής (FIFA Order of Merit) το 2004. Ακόμη, επιτρέπεται να υπάρχει το σήμα του πολυνίκη στις φανέλες του συλλόγου, όταν συμμετέχει σε παιχνίδια του Τσάμπιονς Λιγκ, καθώς κατέχει περισσότερα από πέντε τρόπαια.^[34]

Εγχώριες διοργανώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

• Πρωτάθλημα Ισπανίας^[35]

Πρωταθλήτρια (32): 1931–32, 1932–33, 1953–54, 1954–55, 1956–57, 1957–58, 1960–61, 1961–62, 1962–63, 1963–64, 1964–65, 1966–67, 1967–68, 1968–69, 1971–72, 1974–75, 1975–76, 1977–78, 1978–79, 1979–80, 1985–86, 1986–87, 1987–88, 1988–89, 1989–90, 1994–95, 1996–97, 2000–01, 2002–03, 2006–07, 2007–08, 2011–12

• Κύπελλο Ισπανίας^[36]

Κυπελλούχος (19): 1905, 1906, 1907, 1908, 1917, 1934, 1936, 1946, 1947, 1961–62, 1969–70, 1973–74, 1974–75, 1979–80, 1981–82, 1988–89, 1992–93, 2010–11, 2013–14

• Σούπερ Καπ Ισπανίας^[37]

Νικήτρια (9): 1988, 1989, 1990, 1993, 1997, 2001, 2003, 2008, 2012

• Κόπα Έβα Ντουάρτε (Σούπερ Καπ Ισπανίας 1946–53)^[37]

Νικήτρια (1): 1947

• Λιγκ Καπ Ισπανίας^[38]

Νικήτρια (1): 1984–85

Ευρωπαϊκές διοργανώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

• Κύπελλο Πρωταθλητριών / ΟΥΕΦΑ Τσάμπιονς Λιγκ^[39]

Νικήτρια (11): 1955–56, 1956–57, 1957–58, 1958–59, 1959–60, 1965–66, 1997–98, 1999–2000, 2001–02, 2013–14, 2015–16

• Κύπελλο ΟΥΕΦΑ^[40]

Κυπελλούχος (2): 1984–85, 1985–86

• ΟΥΕΦΑ Σούπερ Καπ^[41]

Νικήτρια (3): 2002, 2014, 2016

Παγκόσμιες διοργανώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

• Διηπειρωτικό Κύπελλο^[42]

Νικήτρια (3): 1960, 1998, 2002

• Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων ΦΙΦΑ^[43]

Νικήτρια (2): 2014, 2016

Κοραθόν κλάσικ ματς[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Κοραθόν κλάσικ ματς (Corazόn classic match, που σημαίνει κλασσικό ματς της Καρδιάς) είναι ένας ετήσιος φιλικός αγώνας ανάμεσα στους βετεράνους της Ρεάλ και μιας άλλης ομάδας. Ιδρύθηκε από τη Ρεαλ Μαδρίτης με σκοπό την ενίσχυση των ακαδημιών της Ρεάλ στην Αφρική.Πολυνίκης του θεσμού είναι η Ρεάλ με 3 νίκες σε 3 αγώνες.

Άλλα αθλητικά τμήματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καλαθοσφαίριση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύριο λήμμα: Ρεάλ Μαδρίτης (καλαθοσφαίριση)