Ένα παιδί από το πουθενά
Συχνά στις μέρες μας γίνεται λόγος για την έλλειψη του ελεύθερου χρόνου. Η αλήθεια είναι ότι οι σύγχρονοι ρυθμοί ζωής είναι τόσο γρήγοροι και οι εναλλαγές σε αυτήν τόσο πολλές, που ένα απλό παιδί δυσκολεύεται να ανταποκριθεί σε αυτές. Σε όλη αυτήν την τρέλα που επικρατεί, ευτυχώς, εμείς καταφέρνουμε και βρίσκουμε ελεύθερο χρόνο για να τον αφιερώσουμε στην ανάγνωση βιβλίων.
Τα παιδιά της Α΄ Γυμνασίου η Μπαλωμένου Δήμητρα και η Μαριτίνα Πανάγου, έχουν να μας προτείνουν δύο εξαιρετικά βιβλία. Πρόκειται για διηγήματα της Άλκης Ζέη και πιο συγκεκριμένα για το «Ένα παιδί από το πουθενά» και «Ο μεγάλος Περίπατος του Πέτρου».
Πιο συγκεκριμένα η Δήμητρα για το «Ένα παιδί από το πουθενά» μας αναφέρει:
Η ιστορία μας είναι βασισμένη σε αληθινά γεγονότα. Αφηγείται ο Ίκαρος «ένα παιδί από το πουθενά» τη ζωή του χωρίς τον πατέρα του και τη μητέρα του. Μένει με τη θεία του που δεν του δείχνει την αγάπη της αλλά επειδή είναι « το αίμα της» τον φροντίζει. Είναι συμμαθητής με ένα κορίτσι την Ξένια που είναι η καλύτερη μαθήτρια της τάξης και η καλύτερή του φίλη. Στο σχολείο υπάρχει ένα παιδί με την παρέα του που κοροϊδεύει τον Ίκαρο, διότι είναι καλός μαθητής. Μάλιστα, μια μέρα καθώς γύρναγε σπίτι, τον ακολούθησε μαζί με τους κολλητούς του και του επιτέθηκαν με ένα σουγιά. Ευτυχώς ήταν ένας άστεγος κοντά και τον βοήθησε. Τότε το παιδί ήξερε πως απέκτησε έναν καινούριο φίλο και μπορεί να του λέει ό,τι του συμβαίνει. Είχε μιλήσει με τον γυμναστή του και τον πήραν μαζί στις διακοπές τους. Στο τέλος η θεία του τον αγάπησε.»
Το ηθικό δίδαγμα αυτού του βιβλίου που μας δείχνει η Άλκη Ζέη είναι πως και οι άστεγοι έχουν ίσα δικαιώματα με όλους τους υπόλοιπους ανθρώπους.
Η συμμαθήτριά της Μαριτίνα μας αφηγείται για το « Μεγάλο περίπατο του Πέτρου»
«Πριν δύο μήνες δανείστηκα ένα βιβλίο από την σχολική βιβλιοθήκη. Αυτό το βιβλίο μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρον επειδή η ιστορία ήταν αρκετά συναρπαστική και συγκινητική ταυτόχρονα.
Η ιστορία μας διηγείται για ένα επτάχρονο αγόρι τον Πέτρο, οποίος είναι πολύ λυπημένος επειδή πέθανε το τριζόνι του.
Η μεγάλη αδελφή του η Αντιγόνη θέλει να του δώσει το κουτί από το βραχιόλι της για να το θάψει. Ο Πέτρος σκέφτεται να το χώσει στην χαραμάδα ενός δοκαριού. Όμως δεν πρόλαβε. Το άλλο πρωί τον ξύπνησε απότομα η μαμά του. Ήταν 28η Οκτωβρίου του 1940. Ο Πέτρος ξέρει τον πόλεμο μέσα από τα βιβλία του. Τον μαγεύουν οι ήρωες, οι ασπίδες , τα ξίφη και οι νίκες…..
Αυτή η ιστορία ήταν από τις αγαπημένες μου! Διαβάστε την για να μου πείτε και εσείς τη γνώμη σας»
Μπαλωμένου Δήμητρα
Μαριτίνα Πανάγου
