Ερώτηση: Πείτε μας κύριε Κώστα, η πόλη μας ήταν η πρώτη σας κατοικία;
Απάντηση: Εγώ γεννήθηκα σε χωριό. Έμεινα στο χωριό μέχρι να γίνω 8 χρονών και από τότε μένω μόνιμα στην Καρδίτσα. Το χωριό μου λεγόταν Κουμπουριανά.
Ερώτηση: Μπορείτε, κύριε Κώστα, να μας πείτε μερικά από τα επαγγέλματα που χάθηκαν με τη πάροδο των χρόνων;
Απάντηση: Η Καρδίτσα ήταν μία αγροτική πόλη, επομένως οι περισσότεροι κάτοικοί της ήταν γεωργοί ή κτηνοτρόφοι. Εκτός απο αυτά τα δύο, υπήρχε το επάγγελμα του καροποιού, που έφτιαχνε τα κάρα που τραβούσαν τα ζώα, εφόσον δεν υπήρχαν αυτοκίνητα. Θυμάμαι και τον παγοπώλη, αφού δεν είχαμε ψυγεία για να διατηρήσουμε τα τρόφιμα, παίρναμε πάγο απο τον παγοπώλη που γυρνούσε στις γειτονιές. Άλλα επαγγέλματα υπήρχαν φυσικά. Ο τελάλης ας πούμε, περνούσε στη γειτονιά όταν θέλανε να ενημερώσουν τον κόσμο για κάτι ή αλλιώς χτυπούσε την καμπάνα για να μαζευτεί ο κόσμος που ρωτούσε «τι έγινε, τι έγινε»; Ήταν απαραίτητο αφού δεν είχαμε τηλεοράσεις για να μάθουμε τα νέα. Μερικά άλλα παραδείγματα παλαιών επαγγελμάτων είναι ο παγωτατζής. Περνούσε από γειτονιά σε γειτονιά και φώναζε να βγουν τα παιδιά να πάρουν παγωτό. Ή ο κουδουνάς που έφτιαχνε τα κουδούνια για τα ζώα που υπήρχαν τότε. Υπήρχε και ο λούστρος που γυάλιζε τα παπούτσια. Και άλλα πολλά που σήμερα έχουν χαθεί….
Ερώτηση: Σας αρέσει η πόλη μας; Τι θα θέλατε να αλλάξει;
Απάντηση: Η πόλη μου μου αρέσει. Είναι μία πόλη ωραία, αλλά μου αρέσει για πολλούς λόγους, όπως γιατί εδώ μεγάλωσα και πήγα σχολείο, γυμνάσιο, εδώ εργάστηκα ως φυσικός για πολλά χρόνια, εδώ ζούνε τα παιδιά μου και τα εγγόνια μου. Βέβαια, θα την ήθελα ίσως διαφορετική σε κάποια σημεία. Όπως κάποιοι δρόμοι που είναι δύσκολή η κυκλοφορία, και κυρίως για τους πεζούς. Ένας από αυτούς είναι η οδός Τρικάλων, στην οποία έχουν συγκεντρωθεί πολλά καταστήματα και καφενεία που δυσκολεύουν την κατάσταση. Και με τα αυτοκίνητα έχουμε πρόβλημα διότι κυκλοφορούν πολλά και δεν έχουμε τους απαραίτητους χώρους πάρκινγκ, ιδιαίτερα στο κέντρο. Όταν θέλεις να κατεβείς να κάνεις την δουλειά σου, χάνεις πολύ χρόνο ψάχνοντας για θέση.
Ερώτηση: Μπορείτε να μας πείτε λίγα λόγια για την καθημερινότητά σας:
Απάντηση: Η καθημερινότητά μου είναι η συνηθισμένη για έναν ηλικιωμένο άνθρωπο. Βοηθάω με το σπίτι, κάνω δουλειές στον κήπο, προσπαθώ να βοηθάω τα παιδιά μου και τα εγγόνια μου, καμιά φορά παίρνω τα εγγόνια μου από το σχολείο όταν λείπουν τα παιδιά μου, με τη γιαγιά εδώ προσπαθούμε να βοηθάμε όσο περισσότερο γίνεται. Κάποιες φορές πάω και για ψώνια στη γειτονιά, ακούω ειδήσεις, διαβάζω εφημερίδα….γενικά λίγα πράγματα.