Μόλις χθες μάθαμε πως ο παππούς μας θα μας επισκεπτόταν από το χωριό.
Χαρήκαμε όλοι πολύ, όταν μας το ανέφερε η μαμά. Ο παππούς είναι ένα ιδιαίτερα ευχάριστο άτομο, βλέπετε, και ο ερχομός του για το λόγο αυτό είναι πάντα στα top ten των προτιμήσεων της οικογένειας.
Δυστυχώς όμως ο παππούς είναι και μίζερος. Θέλει τα πάντα να είναι καθαρά. Για αυτό και στο σπίτι μας δύο μέρες πριν την άφιξη του είμαστε σε γενική επιστράτευση καθαριότητας από τη μαμά, η οποία με το γενικό πρόσταγμα ΄΄να μη δω σκόνη πουθενά΄΄ καταφέρνει και μας κάνει να κάνουμε ένα σπίτι αστραφτερό, καλύτερο και από αυτό στις διαφημίσεις απορρυπαντικών….
Τελικά, ο παππούς φτάνει από το λιμάνι της Ραφήνας μέχρι το σπίτι μας καβαλώντας μια…. Vespa. Η άφιξη του, όμως, ήταν ιδιαίτερα δυσάρεστη, διότι όπως μας ενημέρωσε και ο ίδιος περίμενε τουλάχιστον μια ώρα για να του ανοίξει κάποιος την πόρτα και να μπει στην πολυκατοικία, χωρίς να ξέρει πως έπρεπε να χτυπήσει το κουδούνι για να του ανοίξουν την πόρτα αυτόματα. Όμως δεν ήταν το μόνο πρόβλημα που αντιμετωπίσαμε. Ο παππούς μου το επόμενο μεσημέρι χαλάρωνε στο κρεβάτι, ενώ ο αδερφός μου έπαιζε ηλεκτρονικό. Οι κρότοι από όπλα και βόμβες από το βιντεοπαιχνίδι του όμως τάραξαν τον παππού που πίστεψε πώς ήταν αληθινοί. Από την αναταραχή που του προκάλεσε κόντεψε να πάθει καρδιακή προσβολή. Έτσι ο πατέρας μου πέρασε δύο ώρες προσπαθώντας να τον ηρεμήσει και να του εξηγήσει πως οι κρότοι ήταν απλά από ένα βιντεοπαιχνίδι. Τέλος πάντων, τελικά ο παππούς ηρέμησε και κοιμήθηκε και καταφέραμε και εμείς να ηρεμήσουμε.
Η μητέρα μου από την πρώτη κιόλας μέρα με τον παππού δήλωσε την απέχθεια και τον εκνευρισμό της με την όλη κατάσταση που επικρατεί. Δεν μπορούσε να το συλλάβει ο νους της πως ο παππούς δεν είχε ιδέα από τεχνολογία.
Ο πατέρας μου προσπάθησε να τον δικαιολογήσει πάντως λέγοντας πως ο παππούς είναι γέρος άνθρωπος και πως δεν είναι εξοικειωμένος με την τεχνολογία, δηλώνοντας πως το χωριό του δεν διαθέτει ούτε Wi-fi. Η μητέρα μου πάντως δεν φάνηκε να πείστηκε με τα λόγια του και τον προειδοποίησε πως θα πάει να μείνει σε ξενοδοχείο για όσο καιρό διαμείνει στο σπίτι μας ο παππούς. Εγώ παρότι τον αγαπάω τον παππού μου συμφώνησα μαζί της, πράγμα που εκνεύρισε τον πατέρα μου, που πήγε για ύπνο αμίλητος αφήνοντας έτσι εμάς μόνους μας στο σαλόνι στην απόλυτη ησυχία
Γιάννης Σφυρίδης, Γ3
