Δ’ Τάξη

 

Κάθε χρόνο, τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου, γιορτάζεται παγκόσμια η «Γιορτή της μητέρας». Κι είναι η μέρα που πρέπει όλοι να θυμηθούμε να πούμε στη μητέρα μας δυο ξεχωριστά λόγια αγάπης, να της πάμε ένα λουλούδι, να της εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας για όσα έχει κάνει για μας, γιατί μας έδωσε τη ζωή και μας περιβάλλει με την άμετρη, άδολη και ανυπόκριτη αγάπη της.

Αλλά χρειάζεται να ορισθεί μια μέρα για να τιμάμε τη μητέρα; Δε θα’ πρεπε να είναι για μας κάθε μέρα γιορτή η ύπαρξή της, η στοργή της, η φροντίδα και η αγάπη της; Ποιο πλάσμα αξίζει περισσότερο από εκείνη στη ζωή μας; Πόνεσε για να μας δώσει τη ζωή, ξενύχτησε δίπλα μας με αγωνία και λαχτάρα, όταν αρρωστήσαμε. Κοιμάται και ξυπνάει με την έννοια μας.

Μοναδική της επιδίωξη είναι να μας κάνει ευτυχισμένους.

Στις 11 Μαΐου, κανείς να μην ξεχάσει ότι γιορτάζει η μητέρα. Η γιορτή της μητέρας είναι ένα δείγμα αγάπης και σεβασμού όλης της ανθρωπότητας προς το ιερό πρόσωπο της μητέρας.

Αρκεί να της πούμε δυο λογάκια τρυφερά «μητέρα να σε χαιρόμαστε, χρόνια πολλά», «μητέρα σε ευχαριστούμε που υπάρχεις και σ’ ευγνωμονούμε για όσα κάνεις για μας», «μητέρα, να ξέρεις ότι σε σεβόμαστε και σ’ αγαπάμε, απλώς δεν έχουμε την ίδια δύναμη με σένα στην αγάπη, για να στο δείχνουμε διαρκώς».

«Μητέρα, σ’ ευχαριστούμε»

Την έμπνευση για την καθιέρωση της ημέρας της μητέρας την οφείλουμε στην Αμερικανίδα Άννα Τζάρβις.

Σε μια μονοκατοικία στην πόλη Φιλαδέλφεια της Αμερικής ζούσε η κυρία Τζάρβις με τις δυο κόρες της, την Άννα και, την τυφλή αδερφή της, την Έλινορ.

Το 1905 πέθανε η μητέρα των δυο κοριτσιών και η Άννα, που ήταν η μεγαλύτερη, ανέλαβε την προστασία της μικρότερης τυφλής αδερφής της. Η Άννα δεν άργησε να καταλάβει πως κανένας δε μπορούσε να αντικαταστήσει τη Μάνα, όση θέληση κι αν κρύβει στην ψυχή του.

Όταν, λοιπόν, μεγάλωσε η Άννα Τζάρβις πρωτοστάτησε στην καθιέρωση μιας μέρας του έτους σαν Γιορτή της μητέρας ως ελάχιστο φόρο τιμής και αναγνώρισης της προσφοράς της. Μετά από πολλές προσπάθειες, κατόρθωσε να πείσει για την ανάγκη να αφιερωθεί μια μέρα χαράς και ικανοποίησης για όλες τις μητέρες. Καθιερώθηκε, λοιπόν, να γιορτάζεται η ημέρα της μητέρας κάθε χρόνο, τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου, την ημέρα του θανάτου της μητέρας της Άννας.

 

 

• Αποφθέγματα για τη μητέρα

Η αγκαλιά της μητέρας είναι καμωμένη από καλοσύνη και γλυκός ύπνος ευλογεί το παιδί, που ξαπλώνει εκεί μέσα.

Βίκτωρ Ουγκώ

«Στη μητέρα μου και στις καλές αρχές που μου’ δωσε χρωστάω την τύχη μου και κάθε τι που έχω κάμει καλό. Δε διστάζω να το πω: Το μέλλον ενός παιδιού εξαρτάται απ’ τη μητέρα του».

«Σκέψεις» Μ. Ναπολέοντα

Μητέρα είναι τ’ όνομα του Θεού στα χείλη και στις καρδιές των μικρών παιδιών.

Θάκερυ Γουίλλιαμ

 

• Λαϊκές παροιμίες

 

Μάνα, το μάννα του ουρανού και τα καλά του κόσμου.

Απ’ όλα τα γλυκύτερα, γλυκύτερο είν’ η μάνα.

(Γορτυνίας)

Η μάνα’ ναι γλυκό βοτάνι κι όπου τηνε βάλεις γιάνει.

(Σαμψούντος)

Η μάνα είναι γλυκό κρασί, γλυκό ψωμί   κι όποιος πίνει δε μεθάει κι όποιος τρώει δε χορταίνει.

(Πόντου)

Από τη γης βγαίνει νερό,     κι απ’ την ελιά το λάδι,   από τη μάνα την καλή,  βγαίνει το παλληκάρι.

(Δημοτικό)

 

• Ένα ποίημα για την μητέρα

 

ΜΑΝΑ ΓΛΥΚΥΤΑΤΗ

 

Μάνα γλυκύτατη, ουρανόσταλτη, ατίμητη μάνα.

Αγάπης θησαυρός είναι όλη η ζωή σου.

Νιότη και χάρη λάμπει στο πρόσωπό σου.

Αρετής κατάκτηση κάθε σου βήμα.

 

Γλυκοχαράζει η αυγή σαν εσύ μας κοιτάζεις.

Λευκή και αγνή η ψυχή σου σαν κρίνο.

Υπέροχη και ασύγκριτη κάθε σου πράξη.

Καινούργια μας φαίνονται όλα κοντά σου.

Ύμνος και δόξα σου πρέπουν, μητέρα.

Τρέχεις ακούραστη στον αγώνα του χρέους.

Ανήφορος πάντα ο δρόμος, στενός, αλλά ωραίος.

Τους πόνους και κόπους μας μόνον εσύ απαλαίνεις.

Ήλιος και φως και χαρά όλη η ζωή σου.

 

• Κι ένα παραμύθι για την μητέρα

 

ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΙΣΤΑ ΜΟΛΥΒΙΑ

της Γαλάτειας Γρηγοριάδου – Σουρέλη

 

Σήμερα τα χρωματιστά μολύβια τρελάθηκαν. Πήγε η Ελένη να ζωγραφίσει το περιβόλι.

-          Άσε Ελένη, να το ζωγραφίσουμε εμείς, είπανε.

Και τα πράσινα, κόκκινα, κίτρινα μολύβια χρωμάτισαν ένα φανταχτερό περιβόλι.

Πήγε η Ελένη να ζωγραφίσει τον ουρανό.

-          Άσε Ελένη, να τον ζωγραφίσουμε εμείς, είπανε πάλι.

Κι άστραψε ο ουρανός και γιόμισε χρώματα. Τα λουλούδια του περιβολιού, οι ντάλιες, τα τριαντάφυλλα και οι μενεξέδες ανεβήκανε στον ουρανό.

Πήγε η Ελένη να ζωγραφίσει τη θάλασσα.

-          Άσε Ελένη, να τη ζωγραφίσουμε εμείς, είπανε έπειτα τα χρωματιστά μολύβια.

Και γιόμισε αφρούς το χαρτί και ψάρια ασημένια και κοράλια και κοχύλια.

Πήγε η Ελένη να ζωγραφίσει τη Μητέρα.

-          Άσε Ελένη, να τη ζωγραφίσουμε εμείς.

-          Όχι, απάντησε η Ελένη. Τη μαμά μου εγώ θα την ζωγραφίσω.

Και η Ελένη στο άσπρο χαρτί ζωγράφισε έναν αστραφτερό ήλιο.

 

 

 

 

 

 

• Κατασκευές

 

Στην τάξη φέτος κάναμε δυο κατασκευές για να τιμήσουμε κι εμείς με τη σειρά μας τη γιορτή της μητέρας.

Φτιάξαμε μια κάρτα, την οποία κάθε παιδί στόλισε και μέσα στην οποία έγραψε τις εγκάρδιες ευχές του για τη μητέρα του.

 

Επίσης, φτιάξαμε ένα λουλούδι, το άνθος του οποίου ανοίγει και μέσα του μπορούσαν τα παιδιά να κρύψουν ένα μήνυμα ή ένα μικρό δώρο για τη μητέρα τους.

 

 

Στη συγγραφή του άρθρου και στις κατασκευές συμμετείχαν όλοι οι μαθητές και οι μαθήτριες της τάξης.