Οι Οινούσσες… ένα μικρό σύμπλεγμα νησιών στο βορειοανατολικό Αιγαίο, απέναντι από τη Χίο, μα με ψυχή και ιστορία που ξεπερνά κατά πολύ το μέγεθός τους. Για εμάς τους Οινουσσιώτες, το νησί δεν είναι απλώς τόπος – είναι τρόπος ζωής. Είναι το αλμυρό αγέρι που φυσάει κάθε πρωί, οι φωνές των ψαράδων στο λιμάνι, το κουδούνισμα της καμπάνας του Αγίου Νικολάου, και η γαλήνη που απλώνεται όταν δύει ο ήλιος πίσω από τη Χίο.
Από παλιά, οι Οινούσσες ανέδειξαν γενιές ναυτικών και καραβοκύρηδων, ανθρώπων που έμαθαν να μετρούν τον χρόνο με ταξίδια και όχι με ημερολόγια. Η ναυτοσύνη εδώ δεν είναι επάγγελμα, είναι παράδοση, είναι τιμή. Μεγαλώσαμε ακούγοντας ιστορίες για τον καιρό, για λιμάνια μακρινά, για πλοία που όργωναν τις θάλασσες κουβαλώντας την ψυχή του νησιού μας μαζί τους.
Παρότι μικρές, οι Οινούσσες έδωσαν πολλά στην Ελλάδα και στη ναυτιλία της. Κάθε πέτρα, κάθε καλντερίμι θυμίζει ανθρώπους που έφυγαν για το πέλαγος αλλά ποτέ δεν ξέχασαν την πατρίδα τους. Κι όσοι μείναμε πίσω, φυλάμε αυτό το νησί με αγάπη και περηφάνια, όπως οι παλιοί φύλαγαν τα καράβια τους στο λιμάνι.
Οι Οινούσσες είναι ησυχία και κύμα, είναι μνήμη και συνέπεια, είναι ο δεσμός του ανθρώπου με τη θάλασσα. Κι αν τύχει να περάσεις από δω, θα καταλάβεις γιατί λένε πως αυτό το μικρό νησί έχει μέσα του κάτι μεγάλο — τη ναυτική καρδιά της Ελλάδας.
Νερτίλ Κάντο
