Κωνσταντίνα Μυλωνά Α3
Αγαπημένη μου φίλη,
Τουλάχιστον πες μου πού να στραφώ για να στο πω. Προς τον ορίζοντα; Τη Δύση; Τη θάλασσα; Ή να κοιτάξω κατάματα τον ήλιο; Λες τα σύννεφα –αν διαλυθούν- να ξαναϊδωθούμε; Ή μήπως με κρυφοκοιτάς παιχνιδιάρικα πίσα από τη Σελήνη; Α, μήπως σ΄αυτήν να απευθυνθώ;
Θέλω απλά να πω ότι μου λείπεις.
Μα τι κι αν δεν είσαι εκεί που θα μιλήσω; Τι κι αν δεν έχεις φτάσει ακόμα;
