- Ο μικρός Αντουάν αφού πραγματοποιήθηκε το όνειρο του να δει τη θάλασσα χαρούμενος άρχισε να τρέχει και να κολυμπάει . Όμως οι φρουροί τον βρήκαν και τον γύρισαν πίσω διότι το είχε σκάσει κρυφά . Ο Αντουάν πέρασε πολύ δύσκολα εφηβικά χρόνια οι γονείς του δεν τον ήθελαν , δεν ζούσε με τον βιολογικό του πατέρα , του φερόντουσαν άσχημα και τον χτυπούσαν συνέχεια . Μετά από πολλά χρόνια αφού βγήκε από το αναμορφωτήριο ήθελε να πιάσει δουλειά , να βρει σπίτι και πάνω από όλα έκανε την δική του οικογένεια και έζησαν ευτυχισμένοι . Ό,τι δεν του πρόσφεραν οι γονείς του , πρόσφερε πολλά περισσότερα αυτός στα παιδιά του και στην γυναίκα του .
Αλίου Αμέλια, Α2
- Ο Αντουάν αφού μπήκε μέσα στην θάλασσα για πρώτη φορά, είδε έναν άντρα να κάθεται στην στεριά και να τον κοιτάζει. Ο άντρας αυτός είχε παρόμοια εξωτερική εμφάνιση με τον Αντουάν, πράγμα που έκανε τον Αντουάν να εκπλαγεί. Ο Αντουάν βγήκε από την θάλασσα και πλησίασε τον ξένο άντρα. Ο άντρας είδε τον Αντουάν να πλησιάζει και χτύπησε την άμμο δίπλα του, κάνοντας σήμα στον Αντουάν να κάτσει δίπλα του, ο οποίος αυτό έκανε. Μίλησαν για ώρες λέγοντας τις ιστορίες τους και ο Αντουάν είπε στον άντρα τι του είχε συμβεί , το ίδιο έκανε και ο άντρας που του εμπιστεύτηκε μια ιστορία που είχε περάσει με μια γυναίκα και πως την είχε αφήσει έγκυο με ένα αγόρι. Πού να ήξερε όμως ο Αντουάν πως εκείνο το μικρό αγόρι ήταν ο ίδιος.
Καποτά Άρτεμις, Α2
- Ο Αντουάν χαρούμενος έτρεχε και έπαιζε με τα νερά. Κάθισε στην παραλία μέχρι το βράδυ και κοιμήθηκε εκεί . Νωρίς το πρωί αποφάσισε να συνεχίσει τον δρόμο του και να βρει τον φίλο του που τόσο ήθελε να δει. Περπατούσε γεμάτος ελπίδες πως μιας και συναντηθεί με τον φίλο του θα γίνουν ανεξάρτητοι, όπως ακριβώς ονειρευόταν . Όταν επιτέλους έφτασε στο Παρίσι κατευθείαν πήγε να δει τον κολλητό του . Μαζί πήραν τα πράγματα τους και χωρίς τους γονείς τους ή κάποιον μεγάλο κατασκήνωσαν στην παραλία, όπου βρήκε ο Αντουάν ένα σπιτάκι . Μάλιστα άνοιξαν και ένα μαγαζί εκεί κοντά. Ο Αντουάν που και που πήγαινε στο αναμορφωτήριο να δει τους φίλους του. Η ζωή του πλέον έγινε χαρούμενη και ο ίδιος ευτυχισμένος .
Καράμπελα Ολύνα, Α3
- Όταν ο Αντουάν πήγε στην θάλασσα, εκεί είδε ένα σπίτι πλούσιο. Πλησίασε και είδε ότι δεν είναι κανένας και αποφάσισε να μείνει εκεί. Κάθε βράδυ προτού πέσει για ύπνο έβγαινε απ΄ το σπίτι και έβλεπε την θάλασσα. Έτσι πραγματοποίησε το όνειρο του, και έμεινε ευτυχισμένος που ήταν μόνος του χωρίς τους γονείς του.
Παγουλάτου Αλεξάνδρα, Α2
- Ο Αντουάν περπατάει μόνος του στον δρόμο, τα βήματα του αργά ! Φοράει τα ίδια παλιά ρούχα, αλλά τώρα το βλέμμα του έχει αλλάξει. Δεν είναι ένα παιδί που τρέχει από κάτι, μοιάζει με ένα παιδί που αναζητάει κάτι ! Οι δρόμοι είναι ήσυχοι και άδειοι, τα σπίτια γύρω του μικρά. Ξαφνικά βλέπει έναν ηλικιωμένο να κάθεται έξω από ένα καφέ. Κάθεται ήρεμα , κοιτάζει τον δρόμο με ένα βλέμμα σοφίας . Ο Αντουάν σταματά μπροστά του αλλά δεν λέει τίποτα. Ο ηλικιωμένος τον κοιτάζει και αργότερα χαμογελώντας μπαίνει μέσα στο καφέ .Ο Αντουάν του φωνάζει στάσου. Εκείνος του λέει « Ξέρω ποιος είσαι και τι έχεις κάνει, ένα μόνο θα σου πω για όλα υπάρχει ένα τέλος και μια νέα αρχή» Ο Αντουάν φεύγει αργά καθώς ένα αεράκι ελπίδας τον διαπερνά σαν υπόσχεση για το μέλλον!
Κληματσίδας Κωνσταντίνος, Α3
- Ο μικρός Αντουάν ερωτεύεται τη θάλασσα. Μετανιώνοντας για όλα αυτά που είχε κάνει, αποφασίζει να επιστρέψει στην πόλη που ζούσε. Ήξερε πως είναι μακριά, αλλά το αποφάσισε οριστικά. Πολλές μέρες προχωρούσε, κάποια στιγμή μια παρέα που πήγαινε στο Παρίσι με αυτοκίνητο τον πήρε μαζί της. Τον έφεραν στη γειτονιά του. Ο Αντουάν έψαχνε τον φίλο του και δεν χρειάστηκε να τον ψάχνει πολύ. Χάρηκαν πολύ που βρήκαν ο ένας τον άλλον. Ο Αντουάν δεν ξαναεπέστρεψε στο σπίτι του. Την ημέρα την περνούσε στο σπίτι του φίλου του και τη νύχτα την περνούσε στο τυπογραφείο. Στρώθηκε στα μαθήματα και αργότερα έπιασε δουλειά και έζησε μια ευτυχισμένη ζωή.
Πετρίτσκο Αναστασία, Α3
- Στο τέλος θα ήθελα ο Αντουάν εκεί που ήταν στην θάλασσα να δει αυτόν που τον κυνηγούσε και αυτός να τρέχει προς την θάλασσα και να μπαίνει μέσα , όλο και πιο βαθιά. Τότε για μια στιγμή βλέπει σε ένα απομακρυσμένο νησάκι τον φίλο του . Εκεί όμως που πάει να τον βρει, επειδή σε εκείνο το σημείο ήταν πολύ βαθιά και δεν ήξερε κολύμπι, πνίγεται . Αλλά ο φίλος του ήταν πραγματικός φίλος, πέφτει να τον βοηθήσει και πνίγεται κι αυτός! Γιατί χωρίς αυτόν ήταν σα να είναι ένα τίποτα.
Πουλημένου Αποστολία, Α3
- Ο μικρός Αντουάν για λίγο σάστισε. Δεν είχε αισθανθεί ποτέ κάτι τόσο λυτρωτικό να τον περιβάλλει. Η αίσθηση του νερού τού δημιούργησε πρωτόγνωρα συναισθήματα. Σαν να είχε αναγεννηθεί! Πώς άλλωστε να μη νιώθει απέραντη χαρά, αφού το νερό ξέπλενε κάθε άσχημο βίωμά του, κάθε κακιά ανάμνηση του παρελθόντος, κάθε ψυχικό τραύμα του, κάθε σφάλμα που είχε διαπράξει; Για μια στιγμή ευχήθηκε να γίνει ψάρι ώστε να μην αποχωριστεί ποτέ το υγρό στοιχείο. Ωστόσο γρήγορα συνειδητοποίησε πως κάτι τέτοιο θα μπορούσε να γίνει μόνο στα παραμύθια. Όμως τα παραμύθια δεν είναι καλυμμένη η ίδια η αλήθεια; Θα έψαχνε λοιπόν στα μύχια της ψυχής και του μυαλού του ώστε να βρει τη δική του αλήθεια, τη δική του πραγματικότητα ώστε να γίνει χαρούμενος. Και τη βρήκε! Ατενίζοντας τον ορίζοντα ,είδε ένα μικρό καράβι που ξεμάκραινε από το λιμάνι και χανόταν σιγά-σιγά στο άπειρο του πελάγους. Έτσι θα έφευγε κι αυτός μακριά από όλα, θα τίναζε τις αλυσίδες που τον κρατούσαν τόσα χρόνια δέσμιο στη μιζέρια, θα γλίτωνε από καθετί που τον είχε ωθήσει στην παραβατικότητα. Είχε πάρει πια την απόφασή του! Θα ανέβαινε στο επόμενο πλοίο που θα σάλπαρε και θα γινόταν ναυτικός. Έτσι δεν θα αποχωριζόταν ποτέ τη θάλασσα που τόσο τον είχε γοητεύσει και είχε γιατρέψει μονομιάς τη λαβωμένη ψυχή του!
Σταυρόπουλος Ιωάννης, Α3
- Ο Αντουάν φτάνει στη θάλασσα, κοιτάζει τον ορίζοντα και αντί να σταματήσει μπαίνει στο νερό. Συνεχίζει να περπατά μέσα στη θάλασσα, ώσπου το κύμα τον σκεπάζει. Αυτός όμως απολαμβάνει τη θάλασσα κολυμπώντας για πολλές ώρες.
Χριστοφίδης Δημήτρης, Α3
