Τα δύο χαμόγελα, ενωμένα σ’ ένα, συνέχισαν το ταξίδι τους. Παραμονή Χριστουγέννων. Τα δύο χαμόγελα πετούν πάνω από τη Λωρίδα της Γάζας. Ένας μεγάλος κρότος ακούγεται από μακριά, όμως δεν είναι πυροτεχνήματα. «Μόλις έπεσε βόμβα, μόλις έπεσε βόμβα!», άκουσαν τα χαμόγελα και τρομοκρατήθηκαν. Τότε σκέφτηκαν: «Μα πώς ο άνθρωπος, σε μια τέτοια γιορτή όπως τα Χριστούγεννα, σκοτώνει άλλους ανθρώπους;». Την ίδια ώρα έβλεπαν ανθρώπους να κλαίνε και να πονάνε και άκουγαν τους κρότους των όπλων και τα κλάματα των ανθρώπων. Άλλα δύο λυπημένα χαμόγελα, της Παλαιστίνης και του Ισραήλ, ενώθηκαν και όλα μαζί συνέχισαν το ταξίδι τους.

Μετά από τρεις μέρες πέρασαν τα σύνορα της Συρίας με το Ιράκ, όπου άλλος ένας σκληρός πόλεμος γίνεται κι εκεί. Ακούν τους θορύβους από τα όπλα και τις βόμβες, βλέπουν φρικτά πράγματα, όπως οι δολοφονίες άμαχων ανθρώπων και αισθάνονται βαθιά θλίψη. Έτσι ενώνονται με τα χαμόγελα της Συρίας και του Ιράκ και συνεχίζουν το ταξίδι τους.

Παραμονή Πρωτοχρονιάς και τα χαμόγελα φτάνουν πάνω από το Αφγανιστάν και το Πακιστάν. Λίγα λεπτά πριν τον ερχομό του νέου χρόνου, ακούγεται ένα βουητό. Όμως πάλι δεν είναι πυροτεχνήματα. Μόλις έχουν αρχίσει βομβιστικές επιθέσεις σε κεντρικά μέρη των δύο χωρών. Πολλοί άνθρωποι τρέχουν φοβισμένοι στο δρόμο. Εκεί οι επιθέσεις κατά των άμαχων ανθρώπων είναι σχεδόν καθημερινό φαινόμενο. Τα χαμόγελα είναι πολύ λυπημένα και σκέφτονται «μα πώς είναι δυνατόν, παραμονή Πρωτοχρονιάς οι άνθρωποι να κάνουν ένα τόσο μεγάλο κακό σε άλλους ανθρώπους, αντί να γιορτάζουν και να χαίρονται;». Μεγάλη θλίψη πλημμύρισε τα χαμόγελα τα οποία ενώθηκαν με τα χαμόγελα του Αφγανιστάν και του Πακιστάν και όλα μαζί συνέχισαν το ταξίδι τους.

Έτσι σχημάτισαν ένα μεγάλο σύννεφο βροχής, πάνω από την πληγωμένη από ξηρασία Ινδία, έτοιμο να βοηθήσει χιλιάδες ανθρώπους, οι οποίοι το δέχτηκαν ως πρωτοχρονιάτικο δώρο. Δυστυχώς όμως πολύ λιγότερους απ΄ αυτούς που πεθαίνουν κάθε μέρα στις παραπάνω περιοχές.

Παναγιώτης Ελευθεριάδης