Σκέψεις και κατάθεση ψυχής συμμαθητών μας που αποφοίτησαν το καλοκαίρι του 2014. Η ερώτηση που τους απευθύναμε κοινή:

Τώρα που έκλεισε ο κύκλος της σχολικής ζωής, τι θα ήθελες να θυμάσαι, τι θα ήθελες να ξεχάσεις;

Όνομα μαθητή: Κ. Ζ.

Ο κύκλος   της σχολικής ζωής αναφορικά με το νυχτερινό ΕΠΑ.Λ. έκλεισε. Η σημαντική διαδρομή μου μέσα σ΄αυτό αποτελεί μια συγκέντρωση γνώσεων, εμπειριών, και βιωμάτων. Γνώσεις  που με βοηθούν στις επαγγελματικές και κοινωνικές μου δραστηριότητες, εμπειρίες που μου διδάξαν έναν διαφορετικό τρόπο προσέγγισης ανθρώπων και καταστάσεων και βιώματα που μου έμαθαν να αντιλαμβάνομαι ποιες είναι  οι αληθινές αξίες και τα ιδανικά της ζωής. Με την αποχώρηση  μου από το νυχτερινό ΕΠΑ.Λ. ο χρόνος  σίγουρα θα θολώσει τις αναμνήσεις μου, όμως  υπάρχουν γεγονότα τα οποία συμβαίνουν στο χώρο του σχολείου που δεν  μπορούν να σβηστούν  από τη μνήμη. Σίγουρα θα θυμάμαι την μεγάλη προσπάθεια των καθηγητών να μεταλαμπαδεύσουν τις γνώσεις τους στους μαθητές, η επίμονη και η υπομονή που δείχνουν στον κάθε έναν ξεχωριστά. Επίσης θα θυμάμαι την καθημερινή επαφή με τους καθηγητές όσο και τους συμμαθητές μου, που μέσα  από αυτήν ανταλλάσσαμε γνώσεις, απόψεις, ιδέες  αποκτώντας πνευματική και κοινωνική καλλιέργεια. Ωστόσο μέσα από την πορεία μου, στο σχολείο υπήρξαν  στιγμές που με προβλημάτισαν, όμως διδάχτηκα από την πείρα  της ζωής μου ότι ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται και διεκδικεί με τον προσωπικό μοναδικό του τρόπο, και βλέπει τα γεγονότα που διαδραματίζονται γύρω του από την δική του οπτική γωνία, αυτό με βοήθησε να κατανοήσω καλύτερα τους ανθρώπους, αφού ο καθένας κουβαλά τα δική του ιστορία, είναι αυτή, που τον διαφοροποιεί από τους άλλους. Τελικά η πορεία  για να φτάσεις  κάπου προκαλεί ενδιαφέρον στην ζωή, αφού μέσα από τα γεγονότα που λαμβάνουν χώρα, ώσπου να φτάσεις στον προορισμό σου αποκτάς εμπειρίες  και βιώματα που θα σε συντροφεύουν  για μια ολόκληρη ζωή. Όπως έλεγε και ο Καβάφης : «Σαν βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη να εύχεσαι να ‘ναι μακρύς ο δρόμος, γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις… Πάντα στο νου σου  να ‘χεις την Ιθάκη».

Όνομα μαθητή: Καρασάββα  Μαρία

Θα ήθελα να θυμάμαι της σχέσεις μεταξύ μας, γνωριμίες καινούργιες στη ζωή μου ακόμη και φιλίες. Τα συναισθήματά μου είναι διαφορετικά για τους καθηγητές, οι περισσότεροι εκφράζουν  κάποια ευγένεια απέναντι σε μας   τους μεγάλους, θα ήθελα να θυμάμαι τους περισσότερους αν όχι όλους. Θα ήθελα να ξεχάσω κάποια παιδιά στην τάξη που δεν σέβονται και  φλυαρούν  αλλά όλα αυτά είναι λόγω εφηβείας. Ακόμη θα θυμάμαι τη μέρα που γράφτηκα στο Σ.Δ.Ε. (το σχολείο που προηγήθηκε του ΕΠΑΛ), τη πρώτη καθηγήτρια που γνώρισα πριν  έξι χρόνια θα τη θυμάμαι για πάντα, την θαυμάζω, την αγαπώ μέσα από την καρδιά μου, με κάνει να συγκινούμαι για τα χρόνια που φύγανε χωρίς μόρφωση. Αν και κάπως αργά για μένα πιστεύω πως έχω αναπληρώσει τα κενά.

  Όνομα μαθητή: Σερίτογλου Κυριακή

Πώς πέρασαν τέσσερα χρόνια; Σαν να  ’τανε χθες!     Όμορφες στιγμές. Εμπειρίες πολύ δυνατές που μέσα από  αυτές μαθαίνεις καλύτερα τον εαυτό σου, βλέπεις τα όρια σου  μέχρι που πάνε. Γνωρίζεις διαφορετικές προσωπικότητες με τα δικά τους θέλω (υπέρ-κατά). Όλα αυτά τα απορροφάς σαν ένα σφουγγάρι και μετά κάθεσαι τα βάζεις σε μια σειρά και εκεί ξεκινά η αξιολόγηση. Μεγάλη εμπειρία για μένα. Ακούς  πολλές απόψεις, ακούς πράγματα που δεν φαντάζεσαι, βλέπεις απίστευτες καταστάσεις.  Το σχολείο είναι μάθημα ζωής, γνωρίζεις καινούργιο  κόσμο (μαθητές, καθηγητές) όλοι έχουν να πουν  κάτι καλό, αυτό θέλω να πιστεύω.  Είναι πραγματικά όμορφο συναίσθημα για όλους μας οι αναμνήσεις των σχολικών χρόνων  για να μας κρατάνε πάντα με ζωντάνια. Δεν  πρέπει να αφήσουμε της άσχημες στιγμές να μας καταβάλουν γιατί η ζωή είναι τόσο μικρή που δεν αξίζει τον κόπο. (Πιστέψτε με).      Δεν έχω τίποτα που να θέλω να ξεχάσω, απεναντίας θέλω να θυμάμαι τις στιγμές  που έζησα, να μην ξεχάσω όσα πίσω άφησα, να μην ξεχάσω όσα έχω περάσει, για να με συντροφεύουν  όταν θα έχω γεράσει.

Άννα Καπλάνη

Δ΄ Υγείας & Πρόνοιας