Από την Κατερίνα Τσακίρη, μαθήτρια της Γ΄ Γυμνασίου
Την είχα δει στο σπίτι της γιαγιάς μου αλλά δεν ήξερα ότι την έλεγαν έτσι ούτε πώς την έφτιαχναν. Η κουρελού λοιπόν! Το πολυεργαλείο της φτώχειας. Η ανακύκλωση και η μεταποίηση μιας άλλης εποχής. Να πώς ξεκίνησαν όλα!
Τα παλιά τα χρόνια οι νοικοκυρές του σπιτιού μεταποιούσαν τα παλιά ρούχα με την τεχνική της κουρελούς. Όλο το χειμώνα οι νοικοκυρές χρησιμοποιούσαν τα παλιά τους ρούχα τα οποία δεν μπορούσαν να φορεθούν πια επειδή μπορεί να είναι σκισμένα ή να έχουν ξεβάψει κλπ. και τα έκοβαν κομματάκια ή σε λουρίδες. Την κουρελού μπορούσες να την φτιάξεις ή χειροποίητα ή με τον αργαλειό. Την κουρελού την κρεμούσαν στους τοίχους για να κρατάει το σπίτι ζεστό , επίσης τις έστρωναν στο πάτωμα των σπιτιών και πολλές φορές αποτελούσαν μέρος της προίκας που δίνονταν στις κόρες, κλινοσκέπασμα, στρωσίδια στο τζάκι, διαχωριστικά των δωματίων αντί για πόρτα, στρωσίδια του τσοπάνη, προστατευτικό στην πλάτη των ζώων όταν αυτά ήταν ιδρωμένα μετά από κοπιαστική εργασία κλπ.
Σήμερα, η κουρελού έχει έρθει πάλι στην μόδα. Έτσι , βλέπουμε καθίσματα σε καρέκλες από κουρελούδες , τσάντες από κουρελούδες, ταγάρια κλπ.
ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ
Το κουρέλι χρησιμοποιήθηκε σαν γάζα την παλιά εποχή, διότι με κουρέλια έδεναν τις πληγές στ’ άκρα.
ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ
Αν θες να ιδείς την φτώχεια μας, πρώτα τήρα την κουρελού μας!
Έχει πολλά παιδιά η κουρελού!
Η μπροστινή η πόρτα του χρυσή και η πίσω κουρελού.
Κι αν ξηλώσεις την κουρελού, πάλι κουρέλια θα χεις!
ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ
Κουρέλι = ο καταρρακωμένος άνθρωπος, ο παλιάνθρωπος.
Κουρελιάστηκα = κομματιάστηκα.
ΤΡΑΓΟΥΔΙ
H τράτα μας η κουρελού η χιλιομπαλωμένη
όλο την εμπαλώναμε κι όλο ήταν ξεσκισμένη.
