Ας γνωριστούμε με τον Κάφκα
Γιατί όμως ασχολήθηκε με τη λογοτεχνία;
•Με μια πρώτη ματιά θα δούμε ότι ο Φραντς Κάφκα είχε μια καλή ζωη. Πέρασε νομική και ήταν από μια σχετικά καλή οικογένεια. Όμως άμα κοιτάξουμε πίσω από τις κλειστές κουρτίνες θα δούμε το χάσμα μεταξύ αυτού και της οικογένειας του. Ο πατέρας του αρκετά δυναμικός άνθρωπος και επιτυχημένος στη ζωή του αλλά με το γιο του δεν είχε τόσο μεγάλη επιτυχία. Ο Φραντς Κάφκα έδειξε από μικρός την αποστροφή του προς τους ανθρώπους. Κάτι τέτοιο όμως έφερε τις αντιδράσεις του πατέρα του. Έτσι ο Κάφκα κατέληξε να κλείνεται με τις ώρες στο δωμάτιο του διαβάζοντας λογοτεχνικά βιβλία.
Τα έργα του
Τα βιβλία που έχουμε ανάγκη είναι εκείνα που πέφτουν σαν το τσεκούρι στην παγωμένη θάλασσα της ψυχής μας» έγραφε ο Κάφκα στον Όσκαρ Πόλλακ λίγα χρόνια πριν από τη συγγραφή της Μεταμόρφωσης, ενός έργου που ανήκει χωρίς αμφιβολία ακριβώς σ’ αυτή την κατηγορία βιβλίων. Η Μεταμόρφωση γράφτηκε το 1912 και κυκλοφόρησε το 1915 – ένα από τα λίγα έργα του Τσέχου συγγραφέα που εκδόθηκαν όσο εκείνος ζούσε.
Ο πυρήνας του μύθου της Μεταμόρφωσης είναι τόσο απλός όσο και ασύλληπτος: ο Γκρέγκορ Σάμσα, ένας συνηθισμένος άνθρωπος, ξυπνάει ένα πρωί μεταμορφωμένος σε έντομο
H Σιωπή των Σειρήνων και άλλα διηγήματα
Με τα διηγήματα του αυτά, όπως και με όλο του το έργο, ο Κάφκα επιχειρεί έναν αγώνα ενάντια στην αλλοτρίωση μέσα από την αλλοτρίωση». Αυτή τη συναίσθηση της καθημερινής σιωπηλής πάλης ενάντια σε μια κατάσταση πραγμάτων που πληγώνουν μέχρι εξόντωσης, αυτή την «παθητική αντίσταση» προσπαθεί να την αντικειμενοποιήσει μέσα από την καλλιτεχνική δημιουργία. «Οι περισσότεροι από τους ανθρώπους ζουν δίχως να έχουν συνείδηση της ατομικής τους υπευθυνότητας και μου φαίνεται πως εκεί βρίσκεται ο πυρήνας ο ίδιος των συμφορών μας». Στην πίστη μας ότι το βιβλίο εξακολουθεί να είναι ένα αποτελεσματικό όπλο κατά της καταπίεσης και προπάντων της εσωτερικής ανελευθερίας δίνουμε για μια ακόμα φορά το λόγο στον ίδιο τον Κάφκα: «Ένα βιβλίο πρέπει να είναι η αξίνα που θα θρυμματίσει την παγωμένη θάλασσα του εσωτερικού μας κόσμου
O Τσέχωφ ήταν Ρώσος συγγραφέας και θεατρικός συγγραφέας, από τους σημαντικότερους δημιουργούς της ρωσικής λογοτεχνίας του 19ου αιώνα. Παρά το γεγονός ότι πέθανε νέος, άφησε πίσω του ένα τεράστιο έργο που περιλαμβάνει διηγήματα και θεατρικά έργα που ακόμα και σήμερα παίζονται και διαβάζονται σε όλο τον κόσμο. Το ύφος του χαρακτηρίζεται από ρεαλισμό, ψυχολογικό βάθος και ειρωνεία.
Στα φοιτητικά του χρόνια άρχισε να γράφει χιουμοριστικά διηγήματα για περιοδικά και εφημερίδες, χρησιμοποιώντας διάφορα ψευδώνυμα, όπως «Άνθρωπος χωρίς Σπλήνα». Τα πρώτα του έργα είχαν ελαφρύ και σατιρικό ύφος. Το 1888 τιμήθηκε με το βραβείο Πούσκιν για το έργο του «Το Βασίλειο των Γυναικών», γεγονός που αναγνώρισε το ταλέντο του σε όλη τη Ρωσία.
Το ύφος του Τσέχωφ ήταν απλό, ρεαλιστικό και γεμάτο ευαισθησία. Δεν έδινε έμφαση στην πλοκή, αλλά στα συναισθήματα και στις σχέσεις των ανθρώπων. Τα έργα του δεν είχαν απόλυτα καλούς ή κακούς χαρακτήρες, αλλά ανθρώπους με αδυναμίες και εσωτερικές συγκρούσεις. Συνδύαζε τη μελαγχολία με λεπτό χιούμορ και συχνά εξέφραζε την απογοήτευση του ανθρώπου από τη ζωή.
Γνωστά διηγήματα:
– Η κυρία με το σκυλάκι
– Ο άνθρωπος στη θήκη
– Ο θάνατος ενός υπαλλήλου
Γνωστά θεατρικά έργα:
– Ο Γλάρος
– Ο Θείος Βάνιας
– Τρεις Αδελφές
– Ο Βυσσινόκηπος
Τα έργα αυτά ξεχωρίζουν για την απλότητά τους, το χιούμορ, αλλά και τη μελαγχολία που μεταφέρουν.
Πηγές :https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CF%8D%CE%BB%CE%B7:%CE%9A%CF%8D%CF%81%CE%B9%CE%B1
https://www.mixanitouxronou.gr/, https://www.public.gr/
