Μολάοι Λακωνίας
Οι Μολάοι είναι κωμόπολη του Νομού Λακωνίας και έδρα του καλλικρατικού Δήμου Μονεμβάσιας. Ο οικισμός βρίσκεται 61 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Σπάρτης, χτισμένο σε ύψος 200 μέτρων. Ο πληθυσμός είναι 2.534 κάτοικοι, σύμφωνα με την καταγραφή του 2011. Το όνομα του οικισμού προέκυψε από παραφθορά της λατινικής λέξης mola που σημαίνει μύλος.
Η ιστορία του
Ο οικισμός, με μια μικρή παραφθορά του ονόματος απαντάται για πρώτη φορά σε κείμενο του 1209 και συγκεκριμένα στη λεγόμενη Συνθήκη της Σαπιέντζας. Η συνθήκη αυτή είχε συναφθεί ανάμεσα στο Γοδεφρείδο Βιλλεαρδουίνο, ηγέτη των Φράγκων, και στους Βενετούς οι οποίοι βοήθησαν τους Σταυροφόρους στην κατάλυση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και στην κατάκτηση του Μορέως. Στη συνθήκη αυτή οριοθετούνται το Πριγκηπάτο και οι κτήσεις των Βενετών, και σε κάποιο σημείο της ο Γοδεφρείδος δηλώνει ότι έχει ήδη στην κατοχή του την πόλη Mola.
Στην διάρκεια των Ορλωφικών οι Μολάοι έπαθαν μεγάλες καταστροφές από τις εισβολές των Τούρκων και των Αλβανών. Απελευθερώθηκαν σχεδόν με το ξεκίνημα της επανάστασης του 1821, άλλα καταστράφηκαν το 1825 από εισβολή του Ιμπραήμ στην περιοχή. Με την απελευθέρωση της Ελλάδας, εξελίσσονται σε διοικητικό κέντρο, αρχικά ως έδρα του Δήμου Ασωπού και από το 1864 ως έδρα της επαρχίας Επιδαύρου Λιμηράς. Πρόσφατα υπήρξαν έδρα του ίδιου δήμου, αλλά από το 2011 αποτελούν έδρα του καλλικρατικού Δήμου Μονεμβάσιας.
Σήμερα
Αν και σήμερα έχει την όψη μιας σύγχρονης πόλης, υπάρχουν αρκετά σημεία που μας πείθουν ότι έχει βαθιά τις ρίζες της μέσα στην ιστορία. Αυτά είναι: τάφοι και πλούσια μυκηναϊκά ευρήματα στη Θέση Γκαγκανιά, μεταλλευτικός ορυκτός πλούτος στην ίδια θέση, ο λόφος Βίγκλα με λείψανα αρχαίας ακρόπολης στην κορυφή του, ο πύργος ένα Μεσαιωνικό κτίσμα πάνω στον κοκκινωπό βράχο της Αγίας Παρασκευής ο οποίος έχει σχεδόν γκρεμιστεί αλλά απεικονίζεται με την ελληνική σημαία, κυρίως όμως το φαράγγι με την ονομασία Λάρνακας όπου είναι και δάσος που διασχίζει την πόλη. Στο φαράγγι, το οποίο διαθέτει και δικό του πηγαίο νερό από την πηγή ονομασμένη «μάνα» αναπτύχθηκε ο πρώτος οικιστικός πυρήνας, ο οποίος αργότερα, στα Βυζαντινά χρόνια, εξελίχτηκε σε ένα αρκετά μεγάλο και οικονομικά ισχυρό οικισμό. Είχε μάλιστα και κάστρο, στο οποίο κρυβόντουσαν οι κάτοικοι σε περιπτώσεις εχθρικών εισβολών και από το οποίο έλεγχαν την πεδιάδα μέχρι τη Μονεμβάσια.
https://commons.wikimedia.org/wiki/File:%CE%A6%CE%B1%CF%81%CE
