Με αφορμή την αδελφοποίηση του σχολείου μας με το Λύκειο του Μαυρολυκου στην γραφική πόλη της Μεσσηνης στη Σικελια, πραγματοποιήθηκε μια πενθήμερη εκδρομή των παιδιών που συμμετέχουν στον όμιλο φιλαναγνωσίας στο νησί αυτό. Καθόλη τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς ασχοληθήκαμε με κείμενα, προβολές, παρουσιάσεις που αφορούσαν τον υπέροχο αυτόν τόπο και τη σχέση του με την χώρα μας. Η ενασχόληση μας με την θεματική αυτή ολοκληρώθηκε με την επίσκεψη μας στην χώρα και το σχολείο τους.
Η αναχώρηση μας έγινε από το αεροδρόμιο των Χανίων την Κυριακή 6 Απριλίου από όπου πήραμε το αεροπλάνο για την Αθήνα. Στη συνέχεια επιβιβαστήκαμε στο επόμενο αεροσκάφος με προορισμό την Κατανια. Τακτοποιηθήκαμε στο ξενοδοχείο αργα το απόγευμα και κατόπιν πήγαμε βόλτα στην πόλη όπου είχαμε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε το παραδοσιακό ιταλικό φαγητό.
Τη δεύτερη μέρα ξεκινήσαμε νωρίς από το ξενοδοχείο με προορισμό τον Ακραγαντα και πιο συγκεκριμένα την Κοιλάδα των Ναών. Εκεί, περιπλανηθήκαμε ανάμεσα στην ανθισμένη φύση και στους αρχαίους ναούς που δημιουργήθηκαν πολλούς αιώνες πριν, περίπου την ίδια περίοδο με την Ακρόπολη στην Αθήνα. Είδαμε και φωτογραφίσαμε τους ναούς του Ηρακλή , του Δια , της Αφροδίτης και των Διόσκουρων, με τον ήλιο να κάνει τα μάρμαρα να γυαλίζουν. Οι ναοί αποτελούνται κυρίως από κίονες δωρικού ρυθμού των οποίων το πλάτος μειώνεται όσο το ύψος τους αυξάνεται, σχηματίζοντας μια καμπύλη. Ακολούθησε επίσκεψη σε εκπτωτικό χωριό και η μέρα ολοκληρώθηκε με μαγείρεμα στο ξενοδοχείο.
Την επόμενη μέρα, επισκεφθήκαμε το σχολείο του Μαυρολυκου, το οποίο στεγάζεται σε διατηρητέο κτήριο του 1930. Μας υποδέχτηκαν τα παιδιά της τελευταίας τάξης του λυκείου , δηλαδή της 5ης , μαζί με τον καθηγητή των ελληνικών και την διευθύντρια τους. Η ομάδα μας μετά από πολύωρες πρόβες ήταν έτοιμη για την παρουσίαση! Αρχικά μιλήσαμε για τα ιστορικά στοιχεία του σχολείου μας ενώ παράλληλα προβάλλονταν φωτογραφίες του από την έναρξη της λειτουργίας του έως σήμερα. Ακολούθησε η απαγγελία του ποιήματος «Ιθάκη» του Κ. Καβαφη, συνοδευόμενη από κλασική μουσική, καθώς και ποιημάτων του Ν. Βρετακου από την ποιητική συλλογή του «Σικελικά» στα ελληνικά αλλά και στα ιταλικά.
Η παρουσίαση ολοκληρώθηκε με παραδοσιακούς κρητικούς χορούς που εντυπωσίασαν τους Ιταλούς μαθητές . Δυστυχώς εκείνοι λόγω έλλειψης χρόνου και των απαιτήσεων της τελευταίας τάξης του λυκείου δεν κατάφεραν να μας κάνουν μια αντίστοιχη παρουσίαση και ξενάγηση στην πόλη και το σχολείο τους. Αργά το απόγευμα, γυρίσαμε στην Κατανια και περπατήσαμε στο κέντρο της, στην οδό «Via Etna». Ο δρόμος είναι λιθόστρωτος και από το μεγαλύτερο μέρος του δεν περνούν αυτοκίνητα. Πλαισιώνεται από επιβλητικά διατηρητέα κτήρια βαμμένα με γήινα χρώματα και τερματίζει με θέα το ηφαίστειο της Αίτνας από το οποίο έχει πάρει και το όνομά του. Καταλήξαμε σε παραδοσιακό ταβερνάκι όπου κάναμε την ζωή των αγαπημένων μας συνοδών δύσκολη… Πρώτον αποφασίσαμε να τους κάνουμε μια έκπληξη για τα γενέθλια που δεν είχαν. Καταφέραμε να συνεννοηθούμε με τον σερβιτόρο με έναν συνδυασμό γλωσσών ώστε να μας φέρει ένα πεντανόστιμο , κατά την γνώμη των καθηγητριών , γλυκό . Μετά από πολύ γέλιο, τρέξαμε έξω και κρυφτήκαμε πίσω από κάποια παρκαρισμένα αυτοκίνητα.
Τις είδαμε να βγαίνουν από το εστιατόριο και λίγα δευτερόλεπτα πριν αρχίσει η κα Μαρτσακη να φωνάζει τόσο δυνατά που θα την ακούγατε κι εσείς από τα Χανιά , αρχίσαμε να χοροπηδάμε ουρλιάζοντας. Τέλος, κλεισαμε την ημέρα παίζοντας όλοι μαζί παιχνίδια όπως «Παλέρμο».
Την τέταρτη μέρα, απολαύσαμε την επίσκεψη μας στις Συρακουσες και περιηγηθήκαμε στο νησί της Ορτυγιας. Περιπλανηθήκαμε στα στενά του νησιού που έμοιαζαν πολύ με την Παλιά Πόλη των Χανίων αφού χτίστηκαν από τον ίδιο λαό. Παρακολουθήσαμε μια διαδραστική ξενάγηση στο μουσείο του Αρχιμηδη – Νταβιντσι. Περπατήσαμε στην μαγευτική παραλία δίπλα στα κρυστάλλινα νερά που λαμποκοπούσαν στον ήλιο. Επίσης, περάσαμε από την πηγή της Αρεθουσας. Κατά την Ελληνική Μυθολογία η Αρεθουσα ήταν νύμφη των πηγών και των δασών, συνοδός της θεάς Αρτεμιδος, καθώς και θιγατερα του Νηρέα και της Ωκεανίδας Δωριδος.
Αυτήν αγάπησε ο Ποτάμιος θεός Αλφειός τον οποίο, για να αποφύγει η Αρεθουσα διαπέρασε τη θάλασσα μεταξύ Πελοποννήσου και Σικελιας και, φτάνοντας στο νησί της Ορτυγιας μεταμορφώθηκε από την Αρτεμη σε πηγή πλούσια σε γάργαρο νερό. Τότε, ο Αλφειός μεταμορφώθηκε σε ισχυρό υποθαλάσσιο ποταμό ώστε να ενώσει τα ύδατά του με εκείνα της πηγής της Αρεθουσας. Στη συνέχεια, απολαύσαμε ιταλικό φαγητό στην πλατεία Μητροπολεος και περιπλανηθήκαμε στο τοπικό παζάρι. Η μέρα μας ολοκληρώθηκε ξανά με μια βόλτα στην Κατανια , πιο συγκεκριμένα στο “Duomo” κι σε έναν πεζόδρομο γεμάτο ζωή .
Την τελευταία μέρα, κατευθυνθήκαμε προς την Ταορμίνα. Για να πάμε εκεί , χρειάστηκε να επιβιβαστούμε σε δυο διαφορετικά μικρά λεωφορεία που σκαρφάλωσαν μέχρι την είσοδο της ακρόπολης της Ταορμινας. Περπατήσαμε στα γραφικά γεμάτα μαγαζιά στενά του κέντρου της πόλης και φτάσαμε στο Αρχαίο Ελληνικό Θέατρο χτισμένο κατά τη διάρκεια του τρίτου αιώνα πΧ. Ξαποστάσαμε στα καθίσματα (ίσως να κάναμε και ηλιοθεραπεία) στα καθίσματά του χαζεύοντας τη θέα . Το τοπίο ήταν συνδυασμός βουνού και θάλασσας ενώ στο βάθος μπορούσαμε να διακρίνουμε τον ορίζοντα. Ακόμη είδαμε ζωντανά ο,τι διαβάσαμε στο μάθημα των αρχαίων από μετάφραση για τα αρχαία ελληνικά θέατρα. Αργά το μεσημέρι πήραμε τον δρόμο της επιστροφής και φτάσαμε στο αεροδρόμιο της Κατανιας στις 16:00. Η αναμονή ήταν μεγάλη καθώς η πτήση μας ήταν προγραμματισμένη για τις 19:00. Μπορούσαμε εύκολα να διακρίνουμε τον εκνευρισμό που υπήρχε στην ατμόσφαιρα καθώς το υπέροχο αυτό ταξίδι πλησίαζε στο τέλος του. Ομως το συναίσθημα γρήγορα μετατράπηκε σε άγχος και αγωνία διότι η πτήση μας είχε όλο και μεγαλύτερη καθυστέρηση και υπήρχε κίνδυνος να μην προλάβουμε την ανταπόκριση. Κάναμε σενάρια για την πιθανή διαμονή μας στην Αθήνα και γελούσαμε όλοι μαζί κάνοντας το κλίμα λίγο πιο ελαφρύ. Τελικά, η πρώτη πτήση έγινε στα 2/3 του κανονικού χρόνου και έτσι μετά από λίγο τρέξιμο προλάβαμε το αεροπλάνο στην Αθήνα. Το ταξίδι ήταν πολύ κουραστικό αλλά όταν ήρθε η ώρα του αποχωρισμού η συγκίνηση ήταν τεράστια!
Φυσικά δεν είναι δυνατόν να υπάρξει εκδρομή χωρίς απρόσμενα γεγονότα . Αρχικά εκτός από τις αλλεργίες της άνοιξης , βρεθήκαμε αντιμέτωποι με πυρετούς , πονοκεφάλους , πονοκοιλους. Παρόλα αυτά, τίποτα δεν μας εμπόδισε από το να απολαύσουμε την μοναδική αυτή εμπειρία αφού η ψυχολογία μας παρέμενε υψηλή! Επίσης δεν ήταν ανύπαρκτες οι περιπτώσεις που παιδιά βρέθηκαν στο πάτωμα καθώς οι συγκάτοικοι τους είχαν άστατο ύπνο. Ακόμα, αναστατωθήκαμε ιδιαίτερα όταν συνειδητοποιήσαμε ότι ένα διαβατήριο είχε χαθεί. Για καλή μας τύχη όμως βρέθηκε από αστυνομία της περιοχή και το παρέλαβε η διευθύντρια όταν φτάσαμε στο αεροδρόμιο. Τελος, δεν γίνεται να μην αναφέρουμε ότι πανικοβληθήκαμε όταν δεν μπορούσαμε να εντοπίσουμε την διευθύντρια καθώς δεν είχε το κινητό της τηλέφωνο κι είχε απομακρυνθεί αρκετά.
Συνοψίζοντας οι μαθητές απόλαυσαν την εκδρομή στο μέγιστο ενώ παράλληλα αποκόμισαν μαγευτικές εμπειρίες. Πιστεύουμε ότι το ταξίδι δεν θα ήταν τόσο ξεχωριστό χωρίς τα συγκεκριμένα παιδιά και τις αγαπημένες μας καθηγήτριες , την κα Μαρτσακη και την κα Κατακη , αλλά και την διευθύντρια μας. Τέλος ευχαριστούμε πολύ την κα Βομβολακη που διευκόλυνε την επικοινωνία μιλώντας άπτεστα την ιταλική γλώσσα.
La vita è bella
Δύο λόγια από τις συνόδους μας:
κα Μαρτσάκη :
TO TAΞIΔI MAΣ ΣTH ΣIKEΛIA, ME AΦOPMH THN AΔEΛΦOΠOIHΣH ME TO Liceo Classico Maurolico, HTAN MIA ΠOΛY OMOPΦH EMΠEIPIA! MΠOPEI NA HTAN MONO TEΣΣEPIΣ MEPEΣ, AΛΛA HTAN ΓEMATEΣ ME EIKONEΣ KAI TOΠIA. ΣYNANTHΣAME THN IΣTOPIA MAΣ KAI TO ENTONO AΠOTYΠΩMA TΩN APXAIΩN EΛΛHNΩN ΣTH ΣIKEΛIA! ΠEPAΣAME YΠEPOXA ME 20 YΠEPOXA ΠAIΔIA!!!
κα Κατάκη :
Το ταξίδι στη Σικελία επισφράγισε τις συναντήσεις φιλαναγνωσίας ως τελικός στόχος. Οι συναντήσεις αυτές πραγματοποιήθηκαν με μια ομάδα παιδιών της Β και της Γ Γυμνασίου καθόλη τη διάρκεια του σχολικού έτους 2024-25, τα απογεύματα της Παρασκευής. Ήταν συναντήσεις ευχάριστες και εποικοδομητικές καθώς εκτός ωρολογίου προγράμματος οι μαθητές εκφράζονται αυθόρμητα και έτσι γευτήκαμε τη δροσιά της ηλικίας τους. Ξεναγηθήκαμε στο νησί πριν να το επισκεφθούμε, ανατρέξαμε στις περιοχές όπου ο ελληνισμός και όσοι τον διαδέχθηκαν πολιτισμοί άφησαν τα χνάρια τους και ταξιδέψαμε στον κόσμο της φαντασίας με το λογοτεχνικό βιβλίο “Ο βιβλιοπώλης του Σελινούντα”. Με το υπέροχο πραγματικά ταξίδι στη Σικελία, νιώσαμε όλοι πόσο ωραία αλληλοσυμπληρώνονται οι πολιτισμοί, όταν οι φορείς τους, οι άνθρωποι ευημερούν. Η “Μεγάλη Ελλάδα” φανέρωσε για μια ακόμη φορά, μετά από τόσες χιλιετίες τις ομοιότητές της με τη “Μικρή Ελλάδα” στο φυσικό τοπίο, στην πολιτιστική παράδοση, στη φυσιογνωμία και τον χαρακτήρα των ανθρώπων της. Ένα ταξίδι απολαυστικό που χάρισε σε όλους και όλες τη χαρά της γνωριμίας με έναν ωραίο τόπο τόσο γνωστό από το βάθος των αιώνων.
Δοϊτσίδου Μαριάννα
Καντερακη Μαρίλια Γ’1
