Γράφει ο Κουτελιερης Ανδρέας Άγγελος
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΣΗ 1821
(2ο μέρος)
1824-1827
Από το 1824 και μετά στην Πελοπόννησο ξεσπά εμφύλιος πόλεμος μεταξύ των Ελλήνων οπλαρχηγών κάτι που έχει ως αποτέλεσμα την κάμψη της Επανάστασης. Οι Οθωμανοί εκμεταλλευόμενοι το γεγονός ότι οι Έλληνες ήταν διχασμένοι μεταξύ τους, συμμαχούν με τους Αιγύπτιους προκειμένου να εξοντώσουν τους Έλληνες επαναστάτες. Οι Αιγύπτιοι με αρχηγό τον Ιμπραήμ αποβιβάστηκαν στην Πελοπόννησο και κατάφεραν να νικήσουν τους Έλληνες σε πολλές μάχες όπως αυτή στο Μανιάκι όπου ο Παπαφλέσσας σκοτώθηκε και κατάφεραν επίσης να καταλάβουν ακόμα και την Τρίπολη. Τότε συγκροτήθηκε ελληνικό σώμα με αρχηγό τον Ιωάννη Μακρυγιάννη το οποίο κατάφερε να σταματήσει την προέλαση των Αιγύπτιων και να αναγκάσει τον Ιμπραήμ να φύγει από την Πελοπόννησο και να στείλει το στρατό του στο Μεσολόγγι.
Στα τέλη Μαΐου του 1824 έγινε η καταστροφή των Ψαρών, ενώ στης 11 Απριλίου του 1826 έγινε η έξοδος του Μεσολογγίου , γεγονότα που συντάραξαν όλη την Ελλάδα αλλά και την Ευρώπη. Στο μεταξύ στην Στερεά Ελλάδα ο Καραϊσκάκης είχε αναλάβει μια σειρά επιχειρήσεων με σκοπό την καταστροφή του ανεφοδιασμού των Τούρκων και το Νοέμβριο του 1826 πέτυχε καθοριστική νίκη στη μάχη της Αράχοβας.
1827-1832
Το 1827 ήταν ίσως η πιο δύσκολη χρονιά για την ελληνική επανάσταση. Λίγο μετά την πτώση της Αθήνας και τον θάνατο του Καραϊσκάκη η κατάσταση των Ελλήνων ήταν δραματική. Οι Έλληνες ήταν περιορισμένοι στην Μάνη, στην ανατολική Πελοπόννησο(Ναύπλιο) και στα νησιά του Αργοσαρωνικού και απειλούταν ταυτόχρονα από τον στρατό του Κιουταχή και του Ιμπραήμ. Αυτά που κυριολεκτικά έσωσαν την Επανάσταση ήταν η τρίτη εθνοσυνέλευση όπου οι τακτικές των Ελλήνων αναθεωρήθηκαν και οι Επαναστάτες κατάφεραν να ανασυνταχθούν αλλά και η Ιουλιανή συμφωνία στην οποία η τρεις Μεγάλες Δυνάμεις (Μ.Βρετανία, Γαλία, Ρωσία) δεσμεύονταν να τηρήσουν τη συμφωνία της Πετρούπολης και τους δίνονταν η δυνατότητα να παρέμβουν στρατιωτικά εφόσον χρειαστεί, κάτι που συνέβη στης 27 Οκτωβρίου του 1827 στη μάχη του Ναβαρίνου όπου ο τουρκικός στόλος σχεδόν καταστράφηκε και η Ελλάδα κέρδισε την αυτονομία της.
Η κατάσταση δεν άργησε να αλλάξει και στα τέλη του 1828 η ζυγαριά είχε αρχίσει να γέρνει και πάλι στο πλευρό των Ελλήνων, ενώ στα τέλη το 1829 είχαν κυριαρχήσει σχεδόν εξ ολοκλήρου στην Πελοπόννησο, στη Στερεά Ελλάδα και στα νησιά του Νότιου Αιγαίου. Το 1830, μετά από χρόνια αγώνων για την ελευθερία, υπογράφηκε στο Λονδίνο από τις Μεγάλες Δυνάμεις η ανεξαρτησία της Ελλάδας. Τα πρώτα σύνορα του ελληνικού κράτους, όπως τα καθόριζε το πρωτόκολλο, ήταν οι ποταμοί Αχελώος στα δυτικά και Σπερχειός στα βόρεια. Η επαναφορά των συνόρων στη γραμμή Αμβρακικού-Παγασητικού έγινε με μεταγενέστερο πρωτόκολλο, το οποίο υπογράφηκε στο Λονδίνο τον Αύγουστο του 1832.
ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ/ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ
Μετά την ήττα του Ναπολέοντα το 1815 οι Ευρωπαϊκές χώρες υπέγραψαν συνθήκη για τη διατήρηση της ειρήνης στη Ευρώπη. Έτσι, όταν το 1821 ξέσπασε η ελληνική επανάσταση, για τις περισσότερες χώρες ήταν εντελώς ανεπιθύμητη. Μέχρι και το 1822 καμία χώρα στον κόσμο δεν είχε αναγνωρίσει επίσημα την επανάσταση, όταν η Αιτή ένα μικρό νησιωτικό κράτος στην Καραϊβική, που είχε αποκτήσει την ανεξαρτησία της στην 1 Ιανουαρίου του 1804 από τη Γαλλία, όχι μόνο αναγνώρισε την επανάσταση αλλά έστειλε ένα πλοίο με πάνω από 100 εθελοντές και πολλούς τόνους καφέ, έτσι ώστε οι Έλληνες να τους ανταλλάξουν με όπλα και πυρομαχικά.
Βέβαια τα υπόλοιπα κράτη της Ευρώπης δεν άργησαν να αλλάξουν την στάση που είχαν κρατήσει απέναντι στην Επανάσταση. Το 1823 το Ηνωμένο Βασίλειο, το 1825 η Γαλλία και το 1827 η Ρωσία αναγνώρισαν και βοήθησαν την Επανάσταση.
Η συμβολή της ελληνικής επανάστασης είναι πολύ μεγάλη. Όπως η γαλλική και η αμερικανική επανάσταση ενέπνευσαν την ελληνική, έτσι και η ελληνική ενέπνευσε άλλους βαλκανικούς λαούς (Σέρβους, Βούλγαρους, Ρουμάνους, Μαυροβούνιους) να επαναστατήσουν και να απελευθερωθούν από τον τουρκικό ζυγό.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ (1832-σήμερα)
Η ελληνική επανάσταση είναι ένα από τα πιο σημαντικά γεγονότα στη ιστορία της Ελλάδας. Κατά την διάρκεια της οι Έλληνες έδειξαν απίστευτο θάρρος και κατάφεραν να βγουν νικητές ενάντια σε μια από της μεγαλύτερες και ισχυρότερες αυτοκρατορίες της εποχής. Η σημερινή Ελλάδα μπορεί να μην είναι όπως ακριβώς τη φαντάστηκαν οι πρόγονοι μας όταν πολεμούσαν για την ελευθερία τους . Από το 1832 μέχρι και σήμερα η χώρα μας έχει περάσει πολλά, έχει δοξαστεί, έχει ταπεινωθεί, έχει γίνει πολλές φορές παράδειγμα προς μίμηση, αλλά και πολλές άλλες παράδειγμα προς απομίμηση. Αν αυτή λοιπόν η επανάσταση έχει να μας διδάξει κάτι είναι τρία πράγματα: α) όταν οι Έλληνες είναι ενωμένοι μπορούν να καταφέρουν τα πάντα β) ο μεγαλύτερος εχθρός μας δεν είναι οι Τούρκοι η κάποιος άλλος λαός, αλλά η διχόνοια που είχαν και έχουν οι Έλληνες μεταξύ τους γ) η χώρα μας έχει καταφέρει να βγει νικήτρια από πολλές δύσκολες καταστάσεις στηριγμένη στις δικές της δυνάμεις και χωρίς ιδιαίτερη βοήθεια από άλλους.
