Γράφουν οι: Αθηνά Φρατζέσκου, Σοφία Μαργαρίτη, Χρυσοστομίνα Λιανοπούλου, Χρήστος Σιδερής, Ιφιγένεια Πολυκρέτη, Φλώρα Φλεριανού και Αυγή Παπαβασιλάκη
Λόγω των επιδημιολογικών καταστάσεων, θα μπορούσε ο καθένας μας να πει πως η τεχνολογία έχει εισβάλλει για τα καλά στη ζωή μας στη δύσκολη αυτή χρονική περίοδο που διανύουμε. Κατά τον ίδιο τρόπο έχει διαδοθεί και η τηλεκπαίδευση που χρησιμοποιείται πλέον ευρέως τόσο από μαθητές νεαρής ηλικίας όσο και από φοιτητές πανεπιστημίων και όχι μόνο…
Σίγουρα, η τηλεκπαίδευση δεν είναι πανάκεια και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να υποκαταστήσει τη φυσική παρουσία του εκπαιδευτικού. Ωστόσο, συγκεντρώνει πλεονεκτήματα που συνηγορούν στην εφαρμογή της, ιδίως την τρέχουσα περίοδο της πανδημίας. Το πιο σημαντικό πλεονέκτημά της είναι ότι καταργεί την απόσταση. Τα γεωγραφικά σύνορα αίρονται και ο καθένας έχει τη δυνατότητα πρόσβασης σε πληθώρα γνώσεων που προσφέρονται, ενίοτε και δωρεάν, από πανεπιστήμια, αναγνωρισμένους φορείς, βιβλιοθήκες, σχολεία κ.λπ. που βρίσκονται χιλιόμετρα μακριά. Οποιοσδήποτε μπορεί να επιλέξει από μία απέραντη δεξαμενή γνώσεων οτιδήποτε τον ενδιαφέρει από τον χώρο του σπιτιού του και να παρακολουθήσει μια διάλεξη, να μάθει μία ξένη γλώσσα, να ολοκληρώσει τις προπτυχιακές ή μεταπτυχιακές σπουδές του. Τέλος, τα πολυμέσα που χρησιμοποιούνται στην τηλεκπαίδευση καθιστούν το μαθησιακό υλικό πιο ελκυστικό και ενδιαφέρον, ιδίως στις μικρότερες ηλικίες, μετατρέποντας έτσι τη μάθηση σε μία ευχάριστη διαδικασία που μοιάζει με παιχνίδι. Οι μαθητές κατανοούν και αφομοιώνουν πολύ πιο εύκολα την παρεχόμενη γνώση, δείχνοντας μάλιστα μεγαλύτερη προθυμία.
Παρ’ όλα αυτά, έξω από το κανονικό περιβάλλον μιας τάξης, η ασύγχρονη εξ αποστάσεως μάθηση απαιτεί από τους εκπαιδευόμενους έναν σημαντικό βαθμό ωριμότητας και δέσμευσης, η έλλειψη των οποίων μπορεί να αναχθεί σε σημαντικό μειονέκτημα. Ίσως οι μαθητές δεν μπορούν πάντα να αξιολογήσουν τι είναι πραγματικά σημαντικό ή τι θα τους φανεί χρήσιμο αργότερα. Επιπλέον, πολλοί έχουν ανάγκη μια σαφή οργάνωση και χρειάζονται βοήθεια ως προς τη διαχείριση του χρόνου. Κάποιοι μαθητές δεν έχουν καθόλου ή έχουν ελάχιστη πρόσβαση στην απαιτούμενη τεχνολογία, ή μπορεί να μην έχουν τις στοιχειώδεις γνώσεις χειρισμού ηλεκτρονικών υπολογιστών και ως εκ τούτου δεν έχουν τα απαραίτητα κίνητρα, ώστε να εργαστούν με όρεξη και επιτυχώς. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, ορισμένοι μαθητές να αποφεύγουν τέτοιου είδους μαθήματα ή να επικεντρώνονται μόνο στην τεχνολογία και όχι για το περιεχόμενο των μαθημάτων. Όσον αφορά στις σχέσεις των μαθητών μεταξύ τους πρέπει να θυμόμαστε ότι το κίνητρο που προκύπτει από την επαφή ή τον ανταγωνισμό με άλλους μαθητές δεν υπάρχει στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Η αλληλεπίδραση μεταξύ των μαθητών και των δασκάλων είναι ανύπαρκτη ή αρκετά μειωμένη έξω από τα πλαίσια του μαθήματος. Τα μαθήματα και οι εργασίες που προσφέρονται συχνά δεν είναι αρκετά ευέλικτα ώστε να ανταποκρίνονται επαρκώς σε απρόσμενες ιδέες, σε δυσκολίες κατανόησης ή σε αντιδράσεις των εκπαιδευόμενων. Ο αυθορμητισμός χάνεται κατά το μεγαλύτερο μέρος. Τέλος ο ρόλος “δάσκαλος” αποτελεί σε αυτό το είδος της διδασκαλίας μια νέα πρόκληση: το στυλ διδασκαλίας του πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις ανάγκες και τις προσδοκίες ποικίλων και συχνά διαφορετικών ομάδων μαθητευόμενων. Ο δάσκαλος χωρίς να έχει συχνά προσωπική επαφή και άμεση εμπειρία να κατανοήσει τις ιδιαιτερότητες και τις ανάγκες των μαθητών του.
Συνοψίζοντας, γίνεται εύκολα αντιληπτό πως η τηλεκπαίδευση μπορεί να προσφέρει πληθώρα προνομίων, αρκεί να γίνεται ορθή χρήση αυτής.
Παρακάτω ακολουθεί ένα ερωτηματολόγιο σχετικό με την ΤΗΛΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ που μπορείτε να συμπληρώσετε…απλά αντιγράψτε ένα από τα link στην γραμμή διεύθυνσης του περιηγητή σας κα θα μεταφερθείτε στην σελιδα του ερωτηματολογίου
1) https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLSe15W-xUM-RDNd2_5DIBtnd0sS5NjAIqDXtgghrySa0rmR2SA/viewform
2) https://forms.gle/m3MEX3NCWRjN8mmE8
