αγάπησε όσο κανείς, χαιρόταν όμως που έβλεπε τη γη από ψηλά. Πέταξε πάνω από πόλεις
με ψηλές πολυκατοικίες, αλλά και πάνω από όμορφα γραφικά χωριουδάκια. Είδε βουνά,
πεδιάδες με ποτάμια και λίμνες, ήρεμες αλλά και αγριεμένες θάλασσες. Τον χάιδεψαν τα
σύννεφα, έγινε φίλος με χελιδόνια κι άλλα πουλιά κι όσο πιο ψηλά ανέβαινε τόσο πιο πολύ
απολάμβανε τη ζεστασιά του ήλιου, που στα μάτια του έμοιαζε με τεράστια, γλυκιά
αγκαλιά.
Τα φτερά της ελευθερίας που του χάρισε η Αννα, ήταν τόσο δυνατά, που τον
έφτασαν ως την άκρη της ατμόσφαιρας της Γης. Εκεί το μακρύ σχοινί του μπλέχτηκε σ΄ένα
διαστημόπλοιο που τον πήρε μαζί του ως το φεγγάρι και τον πλανήτη Αρη. Ή πιο δύσκολη
στιγμή του ταξιδιού ήταν, όταν είδε έναν αστεροειδή που έπεφτε, να έρχεται κατά πάνω
του φλεγόμενος. Κινδύνεψε να πιάσει πυρκαγιά η τεράστια ουρά του. Για να τον αποφύγει,
έκανε μια απότομη κίνηση, κόπηκε το σκοινί του που τον έδενε με το διαστημόπλοιο,
εκτινάχτηκε και βρέθηκε σ’ έναν άλλο γαλαξία. Χωρίς να καταλάβει πώς, προσγειώθηκε
λίγο απότομα, στον πλανήτη των χαμένων χαρταετών. Εκεί κατέληγαν όλοι οι χαρταετοί
που έχαναν τα παιδιά, εδώ και πολλά πολλά χρόνια. Για την ακρίβεια , όχι όλοι, μόνο όσοι
κατάφερναν να νικήσουν τον άνεμο, τη βροχή και τους κεραυνούς που προσπαθούσαν να
τους προσγειώσουν τραυματίζοντάς τους.
Ο χαρταετός της ‘’ ΑΓΑΠΉΣ’’ έγινε φίλος μ’ όλους τους χαμένους χαρταετούς. Ολοι
πρόσεξαν πόσο διαφορετικός ήταν, αλλά και πόσο ιδιαίτερα μοναδικός. Εμειναν
κατάπληκτοι όταν τους είπε την ιστορία του. Οτι δηλαδή φτιάχτηκε με πολλή αγάπη από
πολλά παιδάκια , που χάλασαν τον αετό τους, για να έχει η φίλη τους η Αννα τον καλύτερο.
Τους είπε επίσης ότι εκείνη που τον λάτρεψε πιο πολύ απ΄ όλους του χάρισε την ελευθερία
του, δίνοντάς του την ευκαιρία να κάνει νέους φίλους και να γνωρίσει τόσα και τόσα με το
ταξίδι του στους αιθέρες…
Με θλίψη, όλοι παραδέχτηκαν, ότι δεν έχουν γνωρίσει τέτοιους ανθρώπους.
Εκείνοι είχαν δραπετεύσει από παιδιά, που, είτε ήταν απρόσεχτα, είτε αδύναμα να
συγκρατήσουν την μακριά καλούμπα τους, είτε από παιδιά που ανταγωνίζονταν, ποιο θα
στείλει τον δικό του χαρταετό πιο ψηλά…
Μια μέρα ο χαρταετός της «ΑΓΑΠΉΣ» τους ανακοίνωσε ότι θα επιστρέψει στη χώρα
της Φιλίας, γιατί νιώθει ότι εκεί ανήκει. Επίσης ήθελε να δείξει την ευγνωμοσύνη του στην
Αννα, να της πει ένα ‘’ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ’’ που η αγάπη της δεν τον φυλάκισε σε κάποια σκοτεινή
αποθήκη, αλλά του έδωσε φτερά με υπερδύναμη… Αμέσως όλοι οι χαρταετοί τον
παρακάλεσαν να τους πάρει κι εκείνους μαζί του. Ήθελαν να γίνουν δώρο για τους φίλους
της Αννας … για τα παιδιά που δεν ξέρουν ν’ ανταγωνίζονται, αλλά ν’ αγαπούν και να
μοιράζονται…
Κι επειδή η ‘’ΑΓΑΠΉ’’ όλα τα μπορεί, ο καλός μας χαρταετός, έδεσε στην τεράστια
πολύχρωμη ουρά του όλους τους χαμένους χαρταετούς και ξεκίνησε το ταξίδι της
επιστροφής. Την επόμενη Καθαρά Δευτέρα, όλοι οι χαμένοι χαρταετοί μαζί με τον χαρταετό
της ‘’ ΑΓΑΠΉΣ’’ στόλιζαν τον ουρανό στη χώρα της Φιλίας…
‘’ ΕΝΑΣ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟΣ ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ’’Μια φορά κι έναν καιρό στη Χώρα της Φιλίας, ζούσε ένα φτωχό παιδάκι, η Αννα.Ήθελε πολύ να έχει κι εκείνη, όπως όλα τα παιδιά, τον δικό της χαρταετό, για πέταγμα, τηνΚαθαρά Δευτέρα. Επειδή όμως χρήματα δεν περίσσευαν, σκέφτηκε να τον φτιάξει μόνη της.Εκοψε καλάμια, κόλλησε πάνω χαρτιά που τα είχε ζωγραφίσει με όμορφα χρώματα, καιπρόσθεσε ένα μικρό σπάγκο που βρήκε. Ήταν όμορφος, αλλά πολύ βαρύς και δενμπορούσε να πετάξει. Ή Αννα προσπάθησε ξανά και ξανά, κάποια στιγμή σε ένα δυνατόφύσημα του ανέμου σηκώθηκε λίγο πιο ψηλά απ’ το κεφαλάκι της, αλλά αμέσως, κάνονταςδυο τρεις στροφές καρφώθηκε με δύναμη στο έδαφος. Κατέληξε σχισμένος, και μεσπασμένα τα ξυλάκια που έδιναν το σχήμα του. Ή Αννα πήρε αγκαλιά τον πληγωμένο αετότης και με δάκρυα στα μάτια, κοιτούσε τους άλλους χαρταετούς που ανέβαιναν ψηλά, γιατίήταν σωστά κατασκευασμένοι από ειδικούς.Κάποιο παιδάκι που πρόσεξε τι είχε γίνει, μίλησε στα υπόλοιπα και όλα μαζίαποφάσισαν να κατεβάσουν τους χαρταετούς τους και να φτιάξουν έναν για την Αννα. Αλλαέδωσαν την ουρά από τον χαρταετό τους, άλλα έδωσαν τα σκουλαρίκια, άλλα τηνκαλούμπα και άλλα ένωσαν τους χαρταετούς τους. Ετσι δημιουργήθηκε ένας τεράστιοςπανέμορφος και πολύχρωμος χαρταετός που όμοιός του δεν υπήρχε. Οταν τον πρόσφερανστην Αννα εκείνη έγραψε πάνω με ωραία καλλιγραφικά γράμματα: ‘’ΑΓΑΠΉ’’. Τον ονόμασεέτσι γιατί ήταν ένα δώρο αγάπης από τους φίλους της και γιατί είχε σχήμα καρδιάς. Ή χαράτης δεν μπορούσε να περιγραφεί όταν τον είδε ν΄ ανεβαίνει ψηλά ως τα σύννεφα. Ταπαιδιά βοήθησαν σ’ αυτό, προσθέτοντας κι άλλο σπάγκο, κι άλλο σπάγκο, αφήνοντας τουςδικούς τους χωρίς καλούμπα, για να υψώσουν όσο πιο ψηλά μπορούσαν την ‘’ΑΓΑΠΉ’’ , τονχαρταετό της Αννας.Κάποια στιγμή όμως που τελείωσαν όλες οι καλούμπες, εκείνος έδειχνε να θέλει ν’ανέβει ακόμα πιο πολύ. Τότε η Αννα αν και τον λάτρευε πιο πολύ απ’ όλα τα παιδιά,πρότεινε να τον ελευθερώσουν, ώστε να πετάξει μόνος του στους ουρανούς. Ο χαρταετόςτης ‘’ΑΓΑΠΉΣ’’ μπορεί ν’ άφησε τους μικρούς δημιουργούς του και την Αννα, που τον