Μια πρωτότυπη παρουσίαση σε μορφή ποιήματος για το παραμύθι του Ευγενίου Τριβυζά «Τα μαγικά μαξιλάρια»
Αρπατίλαο έλεγαν έναν βασιλιά,
Τον πιο απαίσιο παιδιά!
Τη χώρα του την Ουρανούπολη,
Κυβερνούσε σκληρά!
Τους είχε στερήσει την χαρά,
Απαγόρεψε τις αργίες, τις γιορτές,
Τα γενέθλια και τις Κυριακές!
Όλοι πλέον τον μισούσαν,
Αχ τους νόμους του να μην τηρούσαν!
Όμως εκείνος τους παρακολουθούσε και τους γύρω του ρωτούσε.
Τότε πρότεινε κάποιος από το παλάτι
Μήπως επιτέλους προσφέρουν κάτι.
Αφού κανένας δε θα τον αγαπήσει
Τάχα και τα όνειρά του να καταργήσει;
Να που στον δρόμο του από το σχολείο
Ο δάσκαλος μαθαίνει το μεγάλο μυστικό.
Το άκουσε από τους φρουρούς που το μάθανε απ’τους αυλικούς
Πως τα εφιαλτικά μαξιλάρια θα ‘ναι η λύση
Ποιος πλέον θα ξαναμιλήσει;
Ο Αρπατίλαος δίνει σε όλους διαταγή
Και ο κόσμος δείχνει τυφλή υπακοή.
Αλλά η μαθήτρια η Μυρτώ
Καταστρώνει σχέδιο καταπληκτικό
Να φτιάξουν με τα καλύτερα υλικά μαξιλάρια για όνειρα γλυκά
Τώρα πια οι εφιάλτες κυνηγάνε τον Αρπατίλαο και την παρέα
Που «τι κρίμα» θα εξαφανιστούν «μοιραία»
Συγχαρητήρια σ’ όλα τα παιδιά
Και στον δάσκαλό τους βέβαια!
Διώξανε για πάντα την μαυρίλα
Και φέρανε πίσω την ελπίδα
Κυνηγήσανε τα όνειρά τους
Κι όλοι χαίρονται με την καρδιά τους!!!!!
Βασίλης Ζ. Ε2
