Εγώ πραγματική συνέντευξη δεν μπορώ να πάρω ,γιατί κάνεις δεν ζει μετά την μικρασιατική καταστροφή . Από την φοβερή εκείνη μέρα έχουν ήδη περάσει 94 χρόνια . Θα πάρω όμως συνέντευξη από την οικογένεια μου , η οποία ξέρει τα πάντα για την μικρασιατική καταστροφή ,από τις διηγήσεις της προγιαγιάς μου . τον 19ο αιώνα η Σμύρνη αποτελούσε ένα από τα μεγαλύτερα πνευματικά βιομηχανικά και γενικώς οικονομικά κέντρα του ελληνισμού αλλά και της γύρω περιοχής Ελληνικός πληθυσμός το 1922 ήταν 165.000 Έλληνες και μόνο λίγες χιλιάδες Τούρκοι και οι Τούρκοι την ονόμαζαν (γκιαούρ ισμιρν) δηλαδή άπιστοι Σμύρνη , το 1919 η Σμύρνη καταλείφθηκε από τον ελληνικό στρατό με το όνειρο δημιουργίας μιας μεγάλης Ελλάδας . το 1922 οι Τούρκοι επιτέθηκαν στη Σμύρνη ,την έκαψαν, και σκότωσαν όσους Έλληνες έβρισκαν μπροστά τους . δεν σεβάστηκαν ούτε τα παιδιά ούτε τις γυναίκες ούτε τους γέρους, από αυτούς δεν γλύτωσε ούτε ο μητροπολίτης Σμύρνης Χρυσόστομος τον όποιον κρέμασα ύστερα έδεσαν το πτώμα του σε ένα άλογο και το έσερναν στους δρόμους της Σμύρνης προς παραδειγματισμό .η προγιαγιά μου μου δηγιόταν ότι ο πατέρας της Γιάννης σκοτώθηκε λίγο πριν την καταστροφή ,από τους τσετεσ (φανατικοί τούρκοι ) ,έτσι απόμεινε η μητέρας της χήρα και μητέρα δυο κοριτσιών (της Ευτυχία 10 ετών και της Φιλέως 12 ετών) ,στην προσπάθεια τους να αποφύγουν τους λυσσασμένους τούρκους ,που έσφαζαν όποιον έβρισκαν μπροστά τους έτρεξαν προς την προκυμαία όπου υπήρχαν τα πλοία των συμμάχων (Γάλλων) , για να γλυτώσουν .οι σύμμαχοι παρακολουθούσαν αμέτοχοι την σφαγή και την τραγωδία των ελλήνων .έριχναν καυτό νερό στα χέρια που κρατυνόντουσαν από τις κουπαστές για να φύγουν τα πλοία ,φώναζαν στον κόσμο που μπόρεσε να ανέβει σε αυτά να πετάξουν τα πράγματα τους στην θάλασσα για να χωρέσουν στα πλοία περισσότεροι άνθρωποι . στους μπόγους οι έλληνες είχαν όλο το βίο τους. Στην σύγχυση μια γυναίκα αντί να πετάξει τον μπόγο πέταξε το μωρό της στην θάλασσα. Οι οικογένεια μου λέει ότι πολλές φορές άκουγε την προγιαγιά μου να τραγουδάει τραγούδια της Σμύρνης και να κλαίει θυμόταν τα τραγούδια ,τους χορούς της Σμύρνης ,θυμόταν όμως ότι την ημέρα της σφαγής η προκυμαία είχε γίνει κόκκινη από το αίμα μέσα στην σύγχυση και τον τρόμο χάθηκε η αδελφή της η Φιλιώ ,όπως χάθηκαν και χωριστήκαν χιλιάδες άλλες οικογένειες ελλήνων . όσοι μπόρεσαν να γλυτώσουν γύρισαν χωρίς ρούχα παπούτσια η άλλο περουσιαστικό στοιχειό στην φτωχή μητέρα πατρίδα στην Ελλάδα. Η αδελφή της προγιαγιάς μου βρέθηκε ύστερα από πολλά χρόνια μέσω του ερυθρού σταυρού ,ήταν και αυτή μια γερασμένη και βασανισμένη γυναίκα όπως και η προγιαγιά μου .
Για την εθνική αυτή καταστροφή ντουφεκιστήκαν στο γουδί πολιτικοί και στρατιωτικοί διότι ελευθέρωσαν , για τον μεγαλοϊδεατισμό τους η τις λάθος εκτιμήσεις τους. Υπεύθυνοι για την μεγάλη καταστροφή του ελληνικού έθνους (δίκαιο η άδικο?) θεωρείτε ότι μέσα σε μια νύχτα ήρθαν στην Ελλάδα 1.000.000 κατατρεγμένοι Ίωνες.
