Στήβεν Χόκινγκ

Πρώτα χρόνια και η ζωή του

Ο Χόκινγκ γεννήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 1942 από τον Φρανκ και την Ίζομπελ Χόκινγκ. Παρά τους οικογενειακούς οικονομικούς περιορισμούς, και οι δύο γονείς είχαν σπουδάσει στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, όπου ο Φρανκ είχε σπουδάσει ιατρική και η Ίζομπελ Φιλοσοφία, Πολιτική και Οικονομικά. Οι δύο συναντήθηκαν λίγο μετά την αρχή του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου σε ένα ίδρυμα ιατρικής έρευνας όπου η Ίζομπελ εργαζόταν ως γραμματέας και ο Φρανκ ως ιατρικός ερευνητής.Η οικογένεια Χόκινγκ έζησε στο Χάιγκεϊταλλά καθώς το Λονδίνο υφίστατο συνεχείς αεροπορικές επιδρομές κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η μητέρα του πήγε στην Οξφόρδη για να γεννήσει με μεγαλύτερη ασφάλεια. Έχει δύο νεότερες αδελφές, τη Φιλίππα και τη Μαίρη και έναν υιοθετημένο αδελφό, τον Έντουαρντ. Ο Χόκινγκ άρχισε την εκπαίδευσή του στο Byron House School, ενώ αργότερα κατηγόρησε τις «προοδευτικές μεθόδους» του για την αποτυχία του να μάθει να διαβάζει όσο φοιτούσε σε αυτό το σχολείο.

Το 1950, όταν ο πατέρας του έγινε επικεφαλής του τμήματος παρασιτολογίας στο Εθνικό Ίδρυμα Ιατρικής Έρευνας, ο Χόκινγκ και η οικογένειά του μετακινήθηκαν στο Σαιντ Άλμπανς στο Χέρτφορντσάιρ (Hertfordshire). Ο οκτάχρονος Χόκινγκ παρακολούθησε μαθήματα στο High School for Girls για μερικούς μήνες· εκείνη την περίοδο, τα νεότερα αγόρια μπορούσαν να φοιτήσουν σε κάποιο από τα οικοτροφεία. Στο Σαίντ Αλμπανς, η οικογένεια θεωρήθηκε ιδιαίτερα ευφυής και κάπως εκκεντρική, συχνά τα γεύματα πραγματοποιούνταν με κάθε άτομο να διαβάζει σιωπηλά ένα βιβλίο. Έζησαν σε οικονομική λιτότητα σε ένα μεγάλο, ακατάστατο και κακοδιατηρημένο σπίτι, και ταξίδευαν με ένα βελτιωμένο προπολεμικό ταξί του Λονδίνου. Κατά τη διάρκεια μιας από τις συχνές απουσίες του πατέρα του Χόκινγκ στην Αφρική η υπόλοιπη οικογενεια πέρασε τέσσερις μήνες στην Μαγιόρκα, επισκεπτόμενοι την φίλη της μητέρας του, Μπέριλ, και τον σύζυγό της ποιητή Ρόμπερτ Γκρέιβς. 

Πανεπιστημιακές σπουδές

Ο Χόκινγκ ξεκίνησε τις πανεπιστημιακές του σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης τον Οκτώβριο του 1959 σε ηλικία 17 ετών.Τους πρώτους 18 μήνες ήταν βαριεστημένος και μόνος: ήταν νεότερος από πολλούς άλλους σπουδαστές, και βρήκε την ακαδημαϊκή μελέτη «γελοία εύκολη». Ο Ρόμπερτ Μπέρμαν (Robert Berman), καθηγητής του στη φυσική, είπε αργότερα, «ήταν αρκετό για αυτόν να ξέρει ότι κάτι μπορούσε να γίνει, και μπορούσε να το κάνει χωρίς να δει πώς οι άλλοι άνθρωποι το έκαναν». Μια αλλαγή προέκυψε κατά τη διάρκεια του δεύτερου και τρίτου έτους του όταν, σύμφωνα με τον Μπέρμαν, ο Χόκινγκ κατέβαλε περισσότερη προσπάθεια «να είναι ένα από τα αγόρια». Εξελίχθηκε σε ένα δημοφιλές, ζωηρό και πνευματώδες μέλος του κολεγίου, που ενδιαφερόταν για την κλασσική μουσική και την επιστημονική φαντασία. Μέρος της αλλαγής αυτής προέκυψε από την απόφασή του να συμμετάσχει στη λέσχη κωπηλασίας του κολεγίου, όπου έκανε πηδάλιο σε μια ομάδα κωπηλασίας. Ο προπονητής της κωπηλασίας τότε διαπίστωσε ότι ο Χόκινγκ καλλιέργησε μια εικόνα παράτολμου, οδηγώντας το πλήρωμά του σε επικίνδυνες διαδρομές που κατέληξαν σε κατεστραμμένες βάρκες.

Ο Χόκινγκ έχει υπολογίσει ότι μελέτησε περίπου 1000 ώρες κατά τη διάρκεια των τριών ετών του στην Οξφόρδη. Αυτές οι μη εντυπωσιακές συνήθειες μελέτης έκαναν τη συμμετοχή του στις τελικές εξετάσεις του μια πρόκληση, και αποφάσισε να απαντήσει μόνο σε ερωτήσεις θεωρητικής φυσικής παρά εκείνες που απαιτούσαν πρακτικές γνώσεις. Το πτυχίο με διάκριση (First-class honours degree) που έλαβε ήταν ένας όρος αποδοχής για τις προγραμματισμένες μεταπτυχιακές σπουδές του στην κοσμολογία στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ. Ανήσυχος, κοιμήθηκε λίγο τη νύχτα πριν από τις εξετάσεις και ο τελικός βαθμός πτυχίου ήταν οριακά μεταξύ πρώτης και δεύτερης κατηγορίας διάκρισης, κάνοντας μια προφορική εξέταση απαραίτητη. Ο Χόκινγκ ανησυχούσε ότι θα αντιμετωπιστεί ως ένας οκνηρός και δύσκολος σπουδαστής, έτσι όταν του ζητήθηκε στην προφορική εξέταση να περιγράψει τα μελλοντικά του σχέδια, απάντησε: «εάν μου απονείμετε έναν πρώτο τίτλο, θα πάω στο Κέμπριτζ. Εάν λάβω ένα δεύτερο, θα μείνω στην Οξφόρδη, έτσι αναμένω ότι θα μου δώσετε έναν πρώτο». Κέρδισε υψηλότερο σεβασμό από αυτόν που πίστευε: όπως σχολίασε ο Μπέρμαν, οι εξεταστές «ήταν αρκετά ευφυείς ώστε να συνειδητοποιήσουν ότι μιλούσαν με κάποιο μακράν εξυπνότερο από τους περισσότερους από εκείνον. Αφού έλαβε το πτυχίο του με διάκριση (Honours Degree) και μετά από ένα ταξίδι στο Ιράν με έναν φίλο του, άρχισε τη μεταπτυχιακή του εργασία στοΤρίνιτι Χολ του Κέιμπριτζ τον Οκτώβριο του 1962.

Μετέπειτα ζωή και σταδιοδρομία

Μετά το δεύτερο γάμο του, η οικογένεια Χόκινγκ αισθάνθηκε αποκλεισμένη και περιθωριοποιημένη από τη ζωή του.

3 Λίγο μετά την αλλαγή του αιώνα, και για μια περίοδο περίπου πέντε ετών, οικογένεια και προσωπικό ανησυχούσαν όλο και περισσότερο ότι ο επιστήμονας δεχόταν σωματική κακοποίηση. Πραγματοποιήθηκαν έρευνες της αστυνομίας, αλλά έκλεισαν αφού ο Χόκινγκ αρνήθηκε να κάνει καταγγελία. 

Ο Χόκινγκ συνέχισε τη συγγραφή για ένα δημοφιλές ακροατήριο, εκδίδοντας Το Σύμπαν σε ένα καρυδότσουφλο (The Universe in a Nutshell) το 2001, και «Μια πιο σύντομη ιστορία του χρόνου» (A Briefer History of Time) το οποία έγραψε το 2005 με τον Λέοναρντ Μλοντίνοφ (Leonard Mlodinow) για να εκσυγχρονίσει τα προηγούμενα έργα του, ώστε να καταστούν προσιτά σε ένα ευρύτερο κοινό, και «Ο Θεός δημιούργησε τους ακέραιους» (God Created the Integers), το οποίο εμφανίστηκε το 2006.  Μαζί με τον Τόμας Χέρτογκ(Thomas Hertog) στον Ευρωπαϊκό Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών (CERN) και τον Τζιμ Χαρτλ (Jim Hartle), από το 2006 ο Χόκινγκ ανέπτυξε μια θεωρία κοσμολογίας «από πάνω προς τα κάτω» (top-down), σύμφωνα με την οποία το Σύμπαν δεν είχε μία μοναδική αρχική κατάσταση αλλά πολλές διαφορετικές, και επομένως ότι δεν είναι σωστό να διατυπώσει μια θεωρία που προβλέπει την τρέχουσα διαμόρφωση του Σύμπαντος από μία συγκεκριμένη αρχική κατάσταση.Η θεωρία «top-down» της κοσμολογίας υποθέτει ότι το παρόν επιλέγει το παρελθόν από μία υπέρθεση πολλών πιθανών ιστοριών. Με αυτό τον τρόπο, η θεωρία προτείνει μια πιθανή απάντηση στο ερώτημα του τέλεια ρυθμισμένου Σύμπαντος.

Το ίδιο έτος ο Χόκινγκ και η Ελέιν χώρισαν ήσυχα, και μετά από αυτό ο Χόκινγκ απέκτησε και πάλι στενότερες σχέσεις με τη Τζέιν, τα παιδιά και τα εγγόνια του.Αντανακλώντας αυτήν την ευτυχέστερη περίοδο, μια αναθεωρημένη έκδοση του βιβλίου της Τζέιν αποκαλούμενη «Ταξιδεύοντας στο άπειρο, Η ζωή μου με τον Stephen», εμφανίστηκε το 2007.Εκείνη τη χρονιά ο Χόκινγκ και η κόρη του Λούσυ δημοσίευσαν το «George’s Secret Key to the Universe», ένα παιδικό βιβλίο σχεδιασμένο να εξηγήσει τη θεωρητική φυσική με έναν πιο προσιτό τρόπο, σκιαγραφώντας χαρακτήρες παρόμοιους με εκείνους στην οικογένεια του Χόκινγκ. Το βιβλίο ακολουθήθηκε από συνέχειες το 2009 και το 2011.