Όλοι οι Βυζαντινοί είχαν ιδιαίτερη εκτίμηση και σεβασμό προς την εκπαίδευση. Τη θεωρούσαν ως το πρώτο από τα αγαθά που μπορούσαν να κατέχουν και το οποίο δεν θα τους πρόδιδε ποτέ, έτσι οι πατέρες φρόντιζαν για την εκπαίδευση  των παιδιών τους. Η εκπαίδευση στο Βυζάντιο δεν ήταν υποχρεωτική. Σχολεία, δάσκαλοι και βιβλία ήταν συγκεντρωμένα στις πόλεις, όπου και εκεί απευθύνονταν σε μία μικρή μερίδα των ανθρώπων. Οι εκπαιδευτικοί ήταν ιδιώτες δάσκαλοι όπως κληρικοί και μοναχοί. Τα σχολεία ήταν ιδιωτικά ή εκκλησιαστικά . Επειδή δεν υπήρχε ενιαίο κρατικό σχολικό

Λήψη αρχείου

  Οι χώροι που έπαιζαν τα παιδιά, συνήθως τα αγόρια, ήταν οι αυλές και οι αλάνες. Αντίθετα, τα κορίτσια έμεναν

Πριν από κάποιες δεκαετίες υπήρχε η άποψη ότι στο βυζάντιο δεν ασχολούνταν με τον αθλητισμό αλλά μόνο με τις αρματοδρομίες

Οι Άγιοι Κύριλλος ( 826-869) και Μεθόδιος (815-885) ήταν αδέλφια, Βυζαντινοί Χριστιανοί θεολόγοι, οι οποίοι έγιναν ιεραπόστολοι και μέσω του

Τη διατροφή των Βυζαντινών συμπλήρωναν, κυρίως στις παραθαλάσσιες και παραποτάμιες περιοχές, τα ψάρια και τα θαλασσινά. Τα ζώα που εκτρέφονταν

Με εισήγηση της φιλολόγου Καλοκαιρινού Ιωάννας, στα πλαίσια του μαθήματος των Αρχαίων Ελληνικών, οι μαθητές της Γ’ τάξης παρακολούθησαν την θεατρική