Αθλητισμός – Πρωταθλητισμός                                                                                                                                                             Εσείς τι διαλέγετε;

---

Σχεδόν όλοι μας ασχολούμαστε ή έχουμε ασχοληθεί με κάποιο άθλημα, γι’ αυτόν τον λόγο θα πρέπει να ξέρουμε τι μας προσφέρει γενικά o αθλητισμός…

Ο αθλητισμός καλλιεργεί και βελτιώνει την ψυχή. Ενδυναμώνει την αυτοπεποίθηση. Το άτομο που αθλείται μαθαίνει να πιστεύει στον εαυτό του και τις δυνάμεις του. Αποκτά αυτοεκτίμηση, που είναι σημαντικό όπλο κατά της κατάθλιψης.

Στα αθλήματα υπάρχουν κανόνες, υπάρχει προπονητής και γενικά ο αθλητής  μαθαίνει ότι δεν μπορεί να κάνει ό,τι θέλει και ότι όλος ο κόσμος δεν γυρίζει  γύρω από τον ίδιο και τις δικές του επιθυμίες.

Ο αθλητής μαθαίνει να χάνει, να αναγνωρίζει τα λάθη του ή την ανωτερότητα του αντιπάλου και στη συνέχεια να προσπαθεί περισσότερο.

Επιπλέον, ο αθλητισμός προσφέρει καλή σωματική κατάσταση, όποιο κι αν είναι το άθλημα που κάνουμε. Επίσης είναι αναγνωρισμένο από τους περισσότερους γιατρούς και καθηγητές ότι η άσκηση ενός αθλήματος βοηθά στη διαχείριση των προβλημάτων και την εκτόνωση του άγχους. Το πανεπιστήμιο Duke, για παράδειγμα, ανοίγει τις πόρτες των γυμναστηρίων του όλο το 24ωρο την περίοδο των εξετάσεων. Ακόμα, ο αθλητισμός καλλιεργεί πολλές δεξιότητες, γιατί οι αθλητές μαθαίνουν τεχνικές (π.χ. ντρίμπλα στο μπάσκετ) και με την επανάληψη τους εξασκούν την υπομονή, την επιμονή και την φαντασία τους ως προς το πώς θα καταφέρουν τον στόχο τους…

Ο ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΜΑΣ ΜΑΘΑΙΝΕΙ ΝΑ ΤΡΕΦΟΜΑΣΤΕ ΥΓΙΕΙΝΑ:

Τα αθλήματα μάς συνηθίζουν να φροντίζουμε το σώμα μας. Όταν αθλούμαστε αποφεύγουμε το κάπνισμα, τα ναρκωτικά, τα μη απαραίτητα ρίσκα, τρεφόμαστε υγιεινά.

Η διατροφή αποτελεί ιδανικό παράγοντα για τη διατήρηση της υγείας, την ανάπτυξη του σώματος και την ομαλή λειτουργία του οργανισμού. Όταν όμως η διατροφή συνδυαστεί και με τον αθλητισμό, τότε κατορθώνεται το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για το σώμα μας.

 

 

Ο ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙ ΤΟ ΟΜΑΔΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ:

Μια άλλη σημαντική προσφορά του αθλητισμού είναι η ανάπτυξη της ομαδικότητας αφού, ειδικά στα ομαδικά αθλήματα οι αθλητές μαθαίνουν να συνεργάζονται με τους συναθλητές τους να δίνουν και να παίρνουν, να περιμένουν την σειρά τους. Όταν υπάρχει ανάγκη, θυσιάζονται και παίζουν σε μια θέση που πιθανόν να μην τους αρέσει, για το καλό της ομάδας. Μαθαίνουν επίσης ότι, ακόμη κι αν δουλεύεις με ανθρώπους που δεν συμπαθείς, το αποτέλεσμα βγαίνει, και διασκεδάζεις, όπως και να έχει.

Επίσης στις δύσκολες στιγμές που περνάνε, όπως για παράδειγμα όταν χάνουν σε κάποιον αγώνα, οι αθλητές  έχουν τη συμπαράσταση και την κατανόηση των συναθλητών τους και αυτό τους δίνει δύναμη να συνεχίσουν.

Ο πρωταθλητισμός διαφέρει από τον αθλητισμό, παρά τις ομοιότητές τους.  Οι κυριότερες διαφορές τους είναι ότι ο αθλητισμός έχει σαν σκοπό τη βελτίωσή μας, το να γινόμαστε δηλαδή όλο και καλύτεροι, ενώ ο πρωταθλητισμός, απ’ την άλλη μεριά,  έχει ως ξεκάθαρο σκοπό τη νίκη.

Από αυτή τη διαφορά προκύπτουν και όλες οι άλλες διαφορές:

• · Η βελτίωση επιτυγχάνεται μόνο με ένα τρόπο: την προσπάθεια. Η νίκη επιτυγχάνεται με πολλούς τρόπους, από τους οποίους ο μόνος θεμιτός είναι η προσπάθεια.
• · Όταν θέλω να αθληθώ (να κάνω άθλο), θα διαλέξω ένα δύσκολο αντίπαλο, ενώ, όταν θέλω να νικήσω, θα διαλέξω έναν εύκολο.  Στην πρώτη περίπτωση, ο δύσκολος αντίπαλος είναι βοηθός στο να πετύχω το σκοπό μου, ενώ στη δεύτερη, εμπόδιο. Μάλιστα, όσο δυσκολότερος είναι ο αντίπαλος, τόσο καλύτερος βοηθός είναι για να βελτιωθώ και τόσο μεγαλύτερο εμπόδιο για να νικήσω!

ΤΑ ΘΕΤΙΚΑ ΤΟΥ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ:

• · Μαθαίνει ότι και η ήττα και η αποτυχία είναι μέσα στο παιχνίδι.  Αυτό που δεν είναι στο παιχνίδι είναι η παραίτηση.
• · Η διαχείριση του άγχους είναι ένα άλλο σημαντικό μάθημα. Πριν τους αγώνες ή κατά τη διάρκεια τους, το άγχος είναι πάντα παρόν και σιγά-σιγά ο αθλητής μαθαίνει να το διαχειρίζεται.
  • · Αναπτύσσονται  οι σωματικές του  ικανότητες και αποκτά  καλή φυσική κατάσταση.
  • · Μαθαίνει  στην αυτοπειθαρχία που θα τον  συντροφεύει σε όλη του τη ζωή.
  • · Μαθαίνει να διαχειρίζεται σωστά το χρόνο του.

ΤΑ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΤΟΥ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ:

• · Κατανάλωση αναβολικών/ντόπινγκ.

Κυρίως σε αθλήματα όπως: η άρση βαρών, ο στίβος, το ποδόσφαιρο, η ποδηλασία και η κολύμβηση.

• · Κάποιοι αθλητές, για να είναι πολύ καλοί, αφήνουν στην άκρη τις σπουδές τους και ασχολούνται μόνο με την γυμναστική προκειμένου να πετύχουν τον στόχο τους. Δεν σκέφτονται ότι αν τους τύχει κάποιος σοβαρός τραυματισμός και δεν μπορέσουν να συνεχίσουν, θα έχουν πρόβλημα επαγγελματικής αποκατάστασης.
• · Για να γίνει κανείς πρωταθλητής πρέπει να περνάει πολλές ώρες στο γυμναστήριο, με αποτέλεσμα να μην ασχολείται με άλλα πράγματα εκτός από την σκληρή προπόνηση.
• · Πρέπει να ακολουθεί ειδική διατροφή για λόγους αντοχής και για να χτίσει τους μυς που χρειάζεται.

 

Κατά την γνώμη μου, θα πρέπει όλοι μας να αθλούμαστε, καθαρά για λόγους υγείας. Το να κάνουμε πρωταθλητισμό δεν είναι απαραίτητο για όλους μας, αφού όποιος κάνει πρωταθλητισμό θα πρέπει να ακολουθήσει έναν άλλο τρόπο ζωής, ο οποίος είναι επώδυνος. Ο «κόσμος» του πρωταθλητισμού είναι πολύ ωραίος και ενδιαφέρων αλλά προϋποθέτει να το θέλει κάποιος πολύ και όπως λέμε να το «κυνηγάει».

Μόσαλου Χριστίνα Β5