ΑΛΚΗ ΖΕΗ

Στις αρχές του Οκτωβρίου, συγκεντρωθήκαμε αρκετοί φανατικοί αναγνώστες της Άλκης Ζέη στον Πολυχώρο του Μεταίχμιου, με   αφορμή τα 50 χρόνια από την έκδοση του πρώτου από τα 18 βιβλία της , με τίτλο «το Καπλάνι της βιτρίνας». Εκεί συναντήσαμε την αγαπημένη μας λογοτέχνιδα , η οποία μας μίλησε για πολλά. Μας μίλησε με χιούμορ και τρυφερότητα για τη ζωή της με τα πολλά ΕΥΠΟ αλλά και ΛΥΠΟ , για ανθρώπους που αγάπησε και πιο πολύ για ιστορίες…Αυτές που έφτιαχνε από μικρή, που ακόμα τις λέει στα εγγόνια της σαν παραμύθια. Και βέβαια αυτές που έγιναν βιβλία, όπως το αγαπημένο της   «Καπλάνι».

Το βιβλίο αυτό είναι γεμάτο με αναμνήσεις από την παιδική της ηλικία, τότε που παραθέριζε στη Σάμο με την οικογένεια της. Αναμνήσεις που μέσα στο μυαλό της συγγραφέως απέκτησαν άλλες διαστάσεις, αφού εμπλουτίστηκαν με στοιχεία της ζωηρής φαντασίας της.

ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΥΘΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΣΤΟ « ΚΑΠΛΑΝΙ ΤΗΣ ΒΙΤΡΙΝΑΣ»

 

Το Καπλάνι υπάρχει  πραγματικά και βρίσκεται στο Παλαιοντολογικό Μουσείο, στο χωριό Μυτιλήνιο της Σάμου. Το είχαν σκοτώσει ένας βοσκός και ο πατέρας της, γιατί έτρωγε τα πρόβατα και στην συνέχει το βαλσάμωσαν και το έβαλαν σε μια βιτρίνα στο γραφείο του παππού της. Είχε εντυπωσιάσει πολύ τη μικρή τότε Άλκη Ζέη, η όποια το φανταζόταν να ζωντανεύει όταν δεν το έβλεπε κανείς και να βγαίνει απ’ τη βιτρίνα.

Είναι επίσης αλήθεια πως όταν βαλσαμώθηκε, από λάθος του έβαλαν ένα μπλε και ένα γαλάζιο μάτι. Η λεπτομέρεια αυτή κέντρισε τη φαντασία της συγγραφέως: πίστευε πως όταν το καπλάνι ξυπνούσε με το γαλάζιο μάτι, βοηθούσε τους ανθρώπους, ενώ όταν ξυπνούσε με το μπλε, γινόταν επιθετικό και  προκαλούσε ζημιές.

Στο «Καπλάνι» η Άλκη Ζέη έχει καταγράψει αναμνήσεις από τη σχέση της με την αγαπημένη της αδελφή: διαφωνίες, τσακωμοί που κρατούσαν για λίγο, αφού η βαθιά αγάπη που τις ένωνε έσβηνε τα υπόλοιπα. Ό,τι και αν είχε συμβεί κατά τη διάρκεια της μέρας,  το βράδυ, πριν κοιμηθούν, οι δυο αδελφές αντάλλασσαν τις εντυπώσεις τους με τον δικό τους ιδιότυπο κώδικα επικοινωνίας: ΕΥΠΟ (ευχαριστημένη) ή ΛΥ-ΠΟ (δυσαρεστημένη);

 

ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ ΕΥΠΟ Η ΛΥΠΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ  ΜΑΣ;

Βέβαια έχει πολλά ΛΥΠΟ η εποχή μας.Καλό είναι όμως να βρίσκουμε μικρά-μικρά ΕΥΠΟ, όπως π.χ. η συγκεκριμένη εκδήλωση, για να μη χάνουμε την ισορροπία μας.

 

 

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗ ΜΥΡΤΩ ΠΟΥ ΤΗΝ ΠΑΡΕΣΥΡΑΝ ΚΑΙ ΕΓΙΝΕ ΦΑΛΑΓΓΙΤΙΣΣΑ ΣΤΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΜΕΤΑΞΑ…ΤΙ ΘΑ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΡΑΣΥΡΟΝΤΑΙ;

Τους μεγάλους θα συμβούλευε περισσότερο. Τα παιδιά έχουν ζωηρή φαντασία και γι’ αυτό πολλές φορές δεν αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα. Παρασύρονται από περιοδικά, κινούμενα σχέδια, φανταστικούς ήρωες με παράξενες στολές, γεμάτους μυς και δύναμη … Οι μεγάλοι πρέπει να τα απομακρύνουν απ’ αυτά τα λανθασμένα πρότυπα και να τους μιλούν για την πραγματικότητα. Να τους μιλούν για ιστορικά γεγονότα, για το φασισμό, για τη δράση τέτοιων ομάδων, για τις συνέπειες στους άλλους ανθρώπους. Ακόμη να τα προτρέπουν να κοιτάξουν τη φύση τους ανθρώπους γύρω μας, που δεν είναι σαν αυτούς στα κινούμενα σχέδια. Έτσι τα παιδιά θα εξοικειωθούν με την πραγματική ζωή και τις αξίες της.

 ΠΟΣΟ ΤΗΝ ΕΠΗΡΕΑΣΕ Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ;

Η Αντίσταση διαμόρφωσε το χαρακτήρα της  σε μεγάλο βαθμό. Αν  δεν συμμετείχε, αν  «είχε κάτσει στο σπίτι της» όπως είπε χαρακτηριστικά και περίμενε να φύγουν οι Γερμανοί… σίγουρα θα είχε γίνει διαφορετικός άνθρωπος.

Η ΑΛΚΗ ΖΕΗ ΚΑΙ Η ΖΩΡΖ ΣΑΡΡΗ

Είναι ολοφάνερη η συγκίνησή της , όταν μιλά για την αγαπημένη της φίλη , παρόλο που προσπαθεί να την κρύψει.Ήταν φίλες από τα δώδεκα τους χρόνια ,παρόλο που οι χαρακτήρες τους ήταν  αντίθετοι. Πολλές φορές τις χώρισαν οι συνθήκες της ζωής, όπως την εποχή που η Άλκη Ζέη βρισκόταν εξόριστη στη Ρωσία ενώ η Ζωρζ ζούσε στη Γαλλία ή στην Ελλάδα. Όμως πάντα έβρισκαν τρόπο να ανταλλάσσουν μηνύματα , και ας μην υπήρχαν τότε τα σύγχρονα μέσα επικοινωνίας , όπως το Skype.

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΟΠΟΙΟ ΠΑΙΔΙ ΘΑ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Ο συγγραφέας γεννιέται με την προδιάθεση να γράφει, πρέπει όμως να εξασκηθεί. Ακριβώς όπως ένας ζωγράφος δεν αρκεί να έχει το κατάλληλο «χέρι» για ζωγραφική, αλλά πρέπει να δουλέψει, να μάθει το σχέδιο και το χρώμα. Θα έδινε λοιπόν τρεις συμβουλές σε όσους επιδιώκουν να γίνουν συγγραφείς : πρώτον, να διαβάζουν βιβλία, δεύτερον, να διαβάζουν βιβλία, τρίτον, να διαβάζουν βιβλία. Μόνο μέσα απ’ τα βιβλία μπορεί κάποιος να μάθει να γράφει.

Μαρία Βογιατζή Β1