ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ
Συναντήσαμε τον κ. Βαγγέλη Σίμο στο γραφείο του στις αρχές Νοεμβρίου , δύο μήνες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του. Ανυπομονούσαμε να γνωρίσουμε από κοντά τον άνθρωπο που σε τόσο νέα ηλικία είναι ήδη φιλόλογος, αθλητής και δήμαρχος της πόλης μας. Μας υποδέχτηκε χαμογελαστός. Η ανεπιτήδευτη συμπεριφορά του έσπασε αμέσως τον πάγο ανάμεσά μας.
Γρήγορα διαπιστώσαμε πως συζητούσαμε με ένα άνθρωπο δραστήριο, με αγάπη για τη ζωή και τον τόπο του, με πίστη στις διαχρονικές αξίες που βοηθούν την κοινωνία να προοδεύσει, με ξεκάθαρες θέσεις, τις οποίες ανέπτυσσε με εντυπωσιακή άνεση.
Μας μίλησε για την Παιδεία κα τη νέα γενιά, που θα βρει το δρόμο της με εφόδια την μόρφωση , την αξιοπρέπεια, την αγωνιστικότητα, το ενδιαφέρον για τα κοινά. Μιλήσαμε ακόμα για πρότυπα (αυτά που επηρέασαν εκείνον, αλλά και αυτά που προβάλλονται σήμερα στους νέους )και , φυσικά, για την αγαπημένη μας Πετρούπολη.
ΜΑΡΙΑ: Ξέρουμε πως είστε Πετροπουλιώτης και φοιτήσατε σε σχολεία της περιοχής μας. Τι θυμάστε από τα μαθητικά σας χρόνια;
Φοίτησα στο 13ο Δημοτικό, το οποίο δεν υπάρχει πια, στο 1ο Γυμνάσιο και στο 1οΛύκειο. Είχα γενικά καλά σχολικά χρόνια. Θυμάμαι ευχάριστα την ενασχόλησή μου με τα πενταμελή και τα δεκαπενταμελή, τις παρέες, την ξεγνοιασιά και την ανεμελιά. Μπορεί να είναι δύσκολο το να είσαι μαθητής, ειδικά στις μέρες μας, με τα φροντιστήρια, με τις ξένες γλώσσες, που σου στερούν ελεύθερο χρόνο, ωστόσο και η ξεγνοιασιά και η ανεμελιά υπάρχουν, γι’ αυτό και πολλές φορές νοσταλγούμε τα σχολικά μας χρόνια. Θυμάμαι ακόμα την αγάπη μου για τα φιλολογικά μαθήματα, γι’ αυτό άλλωστε σπούδασα φιλολογία. Θυμάμαι επίσης κάποιους καθηγητές μου. Όλοι οι καθηγητές βέβαια προσπαθούν να σου μεταλαμπαδεύσουν γνώσεις, όμως ο κάθε μαθητής ξεχωρίζει κάποιους, λόγω του τρόπου διδασκαλίας τους και του χαρακτήρα τους.
ΜΑΡΙΛΙΑ: Ποιοι άνθρωποι αποτέλεσαν πρότυπα για σας και πώς επηρέασαν τη ζωή και την πορεία σας
Δεν είχα ποτέ πρότυπα, με την έννοια του ινδάλματος που το μιμούμαι, γιατί κάτι τέτοιο το θεωρώ αρνητικό. Θαύμαζα ανθρώπους στην καθημερινότητά τους, για παράδειγμα τους γονείς μου. Ανθρώπους που έτρεχαν από το πρωί μέχρι το βράδυ, με κόπους, με αγωνία να μας μεγαλώσουν, να μας δώσουν αξίες. Τώρα προωθούνται άλλα πρότυπα. Εμένα με ώθησαν στον αθλητισμό, τον πολιτισμό, τους παραδοσιακούς χορούς, χωρίς αυτό να με αποξενώνει από άλλες δραστηριότητες που ήταν ‘’in’’.Δεν ήμουν ‘’out’’, ήμουν ‘’in’’ , ήμουν μέσα σε όλα.
Ασχολήθηκα από νωρίς με την πολιτική, ήμουν από τα 16 μου ενταγμένος στην ΚΝΕ. Θαύμαζα λοιπόν κάποιους επαναστάτες όπως τον Τσε Γκεβάρα, ο οποίος ήταν για την γενιά μου είδωλο. Όταν διάβασα την ιστορία του, ότι ήταν ένας επιτυχημένος γιατρός που τα παράτησε όλα για να ενταχθεί στο επαναστατικό κίνημα, συνειδητοποίησα ότι συγκεκριμένες πράξεις του αποτελούσαν παράδειγμα για μένα.
ΕΛΠΙΔA: Τι σας ώθησε να δραστηριοποιηθείτε πολιτικά και μάλιστα από τόσο νεαρή ηλικία;
Στο σπίτι έντονη πολιτικοποίηση δεν υπήρχε. Οι γονείς μου δεν είναι οργανωμένοι σε κάποιο κόμμα. Βέβαια είναι ενεργοί πολίτες, ενημερωμένοι, έχουν άποψη. Δεν με ώθησαν και σε καμιά περίπτωση δεν μου επέβαλαν να ακολουθήσω κάτι.
Είχα δραστηριοποιηθεί από μικρός στα πενταμελή και τα δεκαπενταμελή, διάβαζα πολύ, θεωρούσα πως κάτι πρέπει να αλλάξει σε αυτόν τον τόπο. Όταν πέρασα στο Πανεπιστήμιο ασχολήθηκα με το φοιτητικό κίνημα. Πέρασα στο συνδικαλιστικό κίνημα της ΚΝΕ, γιατί παράλληλα με τις σπουδές μου δούλευα στον τομέα του επισιτισμού-τουρισμού, σε μπαρ, ξενοδοχεία, καφέ. Το 2011 ήμουν υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος στο δήμο μας . Εκλέχτηκα και έγινα αντιδήμαρχος. Τελικά, η ανάγκη να παλέψω για να αλλάξω κάποια πράγματα που τα θεωρούσα άδικα στο σημερινό σύστημα ήταν η κύρια ώθηση, όχι η οικογένεια ή οι φίλοι
ΜΑΡΙΑ:Ποια είναι τα σοβαρότερα προβλήματα που, κατά την γνώμη σας, αντιμετωπίζει ο δήμος της Πετρούπολης;
Η Πετρούπολη είναι ένας αναπτυσσόμενος δήμος, απ’ τους λίγους δήμους που έχουν 20% προσαύξηση πληθυσμού, σύμφωνα με την τελευταία απογραφή. Απογράφηκαν 58.000 κάτοικοι, όμως ο αριθμός αυτός δεν είναι πραγματικός. Ο δήμος έχει περίπου 70.000-75.000 κατοίκους, γι αυτό είναι απαραίτητο να δημιουργηθούν πολλές υποδομές.
Η Πετρούπολη είναι παιδούπολη. Επειδή είναι μια ήσυχη πόλη με ωραία θέα, τα τελευταία χρόνια έχουν έλθει πολλά νέα ζευγάρια, ειδικά στην περιοχή της Αγίας Τριάδας, για να κάνουν ένα νέο ξεκίνημα. Νέα ζευγάρια σημαίνει νέες γεννήσεις, νέα παιδιά. Ενώ λοιπόν η Πετρούπολη υπερτερεί σε σχέση με άλλους δήμους σε πολιτικές και αθλητικές εγκαταστάσεις, σε σχέση με τις ανάγκες μας υπάρχουν ελλείψεις. Έχουμε έλλειψη σχολείων και ιδιωτικών παιδικών σταθμών. Λείπει ένα Δημοτικό, με αποτέλεσμα να επιβαρυνθούν τα υπόλοιπα με πολυπληθή τμήματα. Χρειαζόμαστε επίσης ένα κλειστό γυμναστήριο, ένα γήπεδο ποδοσφαίρου και έναν πολυχώρο πολιτισμού, που θα μπορούσε να στεγάσει ιατρικές υποδομές καθώς και τα χορευτικά τμήματα.Εμείς, ως διοίκηση, και το 2011 που εκλεχτήκαμε και τώρα, δίνουμε ιδιαίτερη βαρύτητα σε αυτές τις υποδομές.
ΜΑΡΙΛΙΑ: Εγώ είμαι στην ομάδα «Άρης» Πετρούπολης. Όταν βρέχει χάνουμε τις προπονήσεις μας, γιατί στο κλειστό γήπεδο κάνουν προπόνηση άλλες ομάδες. Θα μπορούσε να βρεθεί μια λύση σε αυτό το πρόβλημα;
Τα δύο υπάρχοντα κλειστά γυμναστήρια χρησιμοποιούνται από τις αγωνιστικές ομάδες, οπότε οι δικές σας ηλικίες, παμπαίδες, κορασίδες, νεανίδες, αθλούνται λιγότερες ώρες στα κλειστά γυμναστήρια. Επιβάλλεται λοιπόν η δημιουργία ενός ακόμα κλειστού γυμναστηρίου. Πιέζουμε προς κάθε κατεύθυνση ώστε να μας παραδοθεί το οικόπεδο, στο οποίο προβλέπεται να χτιστεί το 11ο δημοτικό σχολείο κι άλλο ένα κλειστό γυμναστήριο. Το πρόβλημα όμως αυτό δεν μπορεί να λυθεί άμεσα.
ΕΛΠΙΔΑ: Γνωρίζουμε πως είστε φιλόλογος και επομένως έχετε ευαισθησία στα θέματα της Παιδείας. Ποιους στόχους έχετε ως δήμαρχος για τα σχολεία του δήμου μας;
Η δικαιοδοσία του Δήμου σε ό, τι αφορά τα σχολεία περιορίζεται μόνο στο κτηριακό. Ο Δήμος δεν παρεμβαίνει –και δεν πρέπει να παρεμβαίνει κατά τη γνώμη μου-στο εκπαιδευτικό κομμάτι , για παράδειγμα, αν επαρκούν οι καθηγητές ή πόσοι μαθητές γράφονται σε κάθε σχολείο. Οι λειτουργικές δαπάνες των σχολείων καλύπτονται εξ ολοκλήρου από το Δήμο. Φροντίζουμε τα σχολεία να είναι ασφαλή, προσβάσιμα, βαμμένα, καθαρά, να έχουν θέρμανση. Νομίζω ότι αυτό το καταφέρνουμε σε ικανοποιητικό βαθμό, αλλά όχι στο βαθμό που θα θέλαμε, διότι το κρατικό κονδύλι που αφορά στη συντήρηση των σχολικών κτηρίων είναι κομμένο κατά 60%. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, αυτό που επιδιώκουν όλοι οι δήμαρχοι είναι να συντηρήσουν επαρκώς τις υπάρχουσες δομές, όπως σχολεία, ΚΑΠΗ, ωδεία και να τις κρατήσουν ανοιχτές και λειτουργικές. Αυτό προσπαθούμε να κάνουμε κι εμείς.
ΜΑΡΙΑ: Πώς επηρέασε τη ζωή σας η ενασχόλησή σας με την πολιτική;
Η πολιτική, ως κομμάτι της ιδεολογίας και της κοσμοθεωρίας μου, διέπει το σύνολο της ζωής μου. Δεν μπορώ να βάλω τη ζωή μου σε «κουτάκια» και να πω: Είμαι ο Βαγγέλης Σίμος, ο οποίος είμαι αθλητής, είμαι φιλόλογος, είμαι πολιτικός. Είμαι όλα αυτά μαζί.
Δεν θα πω ότι η πολιτική απορροφά πολλές ώρες από τον χρόνο μου, γιατί είναι κάτι που το επέλεξα. Προσπαθώ να τα έχω όλα σε ισορροπία, με καλό προγραμματισμό, ώστε και να κάνω αυτό που πρέπει με τον καλύτερο τρόπο και χρόνος προσωπικός να μένει για τους φίλους, την οικογένεια. Αν θέλεις αυτό που κάνεις να το κάνεις καλά και με συνέπεια, πρέπει να αποφασίσεις πως δεν υπάρχει ωράριο. Δεν μπορώ να πω ότι θα έρθω στο Δημαρχείο 8 με 3 και μετά θα πάω σπίτι και δεν θα με απασχολούν τα θέματα του Δήμου. Η πολιτική διέπει όλες τις πτυχές της ζωής μου.
ΜΑΡΙΛΙΑ: Καταλαβαίνουμε πως ο ελεύθερος χρόνος σας είναι λιγοστός. Θα θέλαμε να ξέρουμε πώς διασκεδάζετε. Για παράδειγμα τι μουσική ακούτε;
Στον ελεύθερο χρόνο μου, καταρχάς, αθλούμαι. Έχω ασχοληθεί επί είκοσι χρόνια με τον πρωταθλητισμό, με τις πολεμικές τέχνες. Μπορεί τώρα λόγω ωραρίου να μην μπορώ να ασχοληθώ με τον πρωταθλητισμό, όμως προπονούμαι συστηματικά, μέρα παρά μέρα. Ασχολούμαι με τους παραδοσιακούς χορούς, είμαι και χοροδιδάσκαλος σε διάφορα δημοτικά σχολεία της πόλης, είμαι στο χορευτικό του Δήμου Πετρούπολης.
Ως προς τη μουσική ακούω ροκ, καλό λαϊκό τραγούδι, σόουλ, φάνκι, τζαζ. Επειδή δούλευα ως δισκοθέτης-δηλαδή Dj-σε μαγαζιά, έχω διάφορα ακούσματα. Αυτό που εκτιμώ κυρίως είναι να βρίσκομαι με την παρέα, τους φίλους μου, να κάνουμε σοβαρές κουβέντες, να κάνουμε και το χαβαλέ μας και τα πειράγματά μας (γελά). Βλέπετε, κάθε παρέα έχει τη δική της ιδιότυπη γλώσσα επικοινωνίας.
Όσο μπορώ πηγαίνω σινεμά, στο θέατρο. Προσπαθώ να περνάω δημιουργικά όσες ώρες ξεκλέβω. Αργά το βράδυ, διαβάζω. Ήμουν από μικρός βιβλιοφάγος και συνεχίζω ακάθεκτα.
ΕΛΠΙΔΑ: Είστε νέος άνθρωπος. Θα μας ενδιέφερε η γνώμη σας για τη νέα γενιά.
Η γνώμη του κόσμου για τη νέα γενιά μπορεί να μην είναι η καλύτερη. Ακούς: «Η νεολαία όλη μέρα είναι στους υπολογιστές, στο facebook, οι καφετέριες είναι γεμάτες, δεν αθλούνται…». Η κατάσταση μπορεί να είναι έτσι, εν μέρει. Εγώ δεν θα πω ότι δεν φταίει ποτέ η νεολαία, ότι φταίνε οι παλαιότερες γενιές. Και αυτή η άποψη είναι λάθος, για μένα.
Σίγουρα ο νέος διαμορφώνει την αντίληψή του από αυτό που αντανακλάται από το σύνολο της κοινωνίας, δηλαδή από την οικογένεια, το σχολείο, τους φίλους, συνολικά από την κοινωνία στην οποία ζει, δρα και ενεργεί. Τα πρότυπα που σήμερα θέλουν να προωθηθούν στην νεολαία είναι η ναρκοκουλτούρα, ο ωχαδελφισμός, το «μην σε νοιάζει για τους άλλους, κοίτα τον εαυτό σου». Αυτά τα πρότυπα είναι ξένα για τον άνθρωπο, που είναι φύσει κοινωνικό ον. Γιατί λοιπόν το κάνουν αυτό; Στόχος είναι να αποχαυνωθεί, να αποβλακωθεί η νεολαία. Για ποιο λόγο να θέλουν μια ομάδα παιδιών να συγγράφει ένα περιοδικό και να έχει αναζητήσεις περιβαλλοντικές ή αναζητήσεις που αφορούν κοινωνικά θέματα; Γιατί να μην την έχουν 24 ώρες καθισμένοι μπροστά σε ένα facebook, να μην ενδιαφέρεται για τίποτα; Συμφέρει να είναι αποβλακωμένη η νεολαία.
Θεωρώ ότι η νεολαία δεν έλειψε ποτέ από όλες τις μεγάλες ιστορικές αλλαγές, από οτιδήποτε μπορεί να χαρακτηριστεί ως προοδευτική, ριζοσπαστική αλλαγή: το Πολυτεχνείο στην δική μας ιστορία, οι εξεγέρσεις στο Παρίσι, η Οκτωβριανή Επανάσταση. Από κάθε κίνηση με στόχο την αλλαγή, ακόμα κι αν το αποτέλεσμα δεν είναι το επιθυμητό, ποτέ δεν έλειψε η νεολαία, γιατί σίγουρα έχει μέσα της το στοιχείο της επαναστατικότητας, του αυθορμητισμού, της αγωνιστικότητας και αυτό δεν μπορεί να λείπει από μια κοινωνία που θέλει να χτίσει κάτι νέο.
Είχε πει ο Χ. Φλωράκης: «Στη νεολαία να έχετε μεγάλη εμπιστοσύνη. Είναι οι φορείς του νέου. Λέγανε οι παλαιότεροι: ποιοι, εσείς οι νεολαίοι; Εμείς πολεμήσαμε στους Βαλκανικούς, στη Μικρά Ασία. Εσείς σήμερα δεν είστε τίποτα. Και ήρθε η γενιά του ’40-’45 που απελευθέρωσε τη χώρα από τους Γερμανούς. Η γενιά του ’40-’45 έλεγε μετά: ποιοι, εσείς; Εμείς δώσαμε τη ζωή μας, για να φύγει η γερμανική μπότα από πάνω μας. Και ήρθε η γενιά του Πολυτεχνείου.»
Άρα, μπορεί οι παλαιότεροι να έχουν περισσότερες εμπειρίες συσσωρευμένες, αλλά εγώ έχω εμπιστοσύνη στη νέα γενιά. Είναι ο φορέας του νέου, χωρίς αυτό να σημαίνει, βέβαια, πως ό, τι εισάγεται από τη νεολαία είναι και σωστό. Εγώ πιστεύω πως η νεολαία σίγουρα θα βρει το δρόμο της.
ΜΑΡΙΑ :Ποια συμβουλή θα δίνατε στη δική μας γενιά;
Δεν ξέρω αν είμαι ο πλέον αρμόδιος για να σας δώσω συμβουλές (γελά). Κατ’ αρχάς, την όποια συμβουλή εσείς πρέπει να την φιλτράρετε, παρόλο που ως νέοι έχετε την τάση να υιοθετείτε εύκολα κάτι που θα ακούσετε. Αυτό συμβαίνει γιατί η συμπεριφορά των νέων χαρακτηρίζεται από πολλές μεταπτώσεις. Μπορεί να δεις ένα παιδί στα δεκατέσσερά του να λέει: «Δεν μου αρέσει το σχολείο, θα το σταματήσω» και στα δεκάξι του να λέει: «Εγώ θέλω να γίνω ακαδημαϊκός». Στα δεκαεπτά μπορεί να είναι ροκάς και στα δεκαοκτώ μπορεί να ακούει Βανδή. Ο νέος δεν μπορεί εύκολα να κατασταλάξει και να πει: «Είμαι αυτός, πηγαίνω εκεί και ο δρόμος μου είναι αυτός». Αυτό δεν μπορούν να το καταφέρουν όχι μόνο παιδιά της ηλικίας σας, αλλά και μεγαλύτεροι ακόμη, πολύ μεγαλύτεροι. Η συμβουλή που θα σας δώσω λοιπόν είναι να μην δέχεστε ποτέ αβασάνιστα το καθετί που σας λένε .
Επίσης διαβάστε . Διαβάστε για εσάς .Η γνώση δεν πηγαίνει ποτέ χαμένη . Αυτό που σήμερα σου φαίνεται άχρηστο κάποια στιγμή θα σου χρησιμεύσει. Ασχοληθείτε με τον αθλητισμό ,τον πολιτισμό ,την τέχνη , γιατί προσφέρουν στον άνθρωπο κριτικό νου, ανοίγουν τους ορίζοντές του . Μέσα από αυτές τις δραστηριότητες θα αναπτυχθείτε, με αυτές θα γαλουχήσετε κι εσείς αύριο τις οικογένειες σας. Γενικά να προσπαθείτε μέρα με την μέρα να γίνεστε καλύτεροι άνθρωποι .
ΜΑΡΙΑ: Τι εννοείτε όταν λέτε καλύτεροι άνθρωποι; Ποιο είναι κατά τη γνώμη σας το καλό ;
Η αλήθεια είναι πως πολλές φορές μπερδευόμαστε και λέμε «εντάξει , το τι είναι καλό και τι κακό είναι υποκειμενικό». Λοιπόν, δεν είναι έτσι . Χρόνια τώρα, πολύ πριν υπάρξουμε κι εμείς και οι γονείς σας και οι παππούδες σας, υπάρχουν αντικειμενικοί κανόνες που διέπουν την κοινωνία και ορίζουν ποιο είναι το καλό και ποιο είναι το κακό. Οι αρχαίοι ξέρετε τι έλεγαν ; «Αιέν αριστεύειν και υπείροχονέμμεναι άλλων. Μηδέ γένος πατέρων αισχυνέμεν»
Τι σημαίνει αυτό ; Πάντα να είσαι άριστος και ανώτερος από τους άλλους , με την έννοια της ευγενούς άμιλλας βέβαια και όχι του ανταγωνισμού , που σε ωθεί να πατάς επί πτωμάτων .Να μην ντροπιάσεις ποτέ το γένος των πατέρων σου , αφού οτιδήποτε κάνεις αντανακλά σε εκείνους .Εγώ παραδείγματος χάριν δεν ήθελα ποτέ να κάνω μια πράξη και να πουν :«Κοίτα τώρα , ποια μάνα τον μεγάλωσε , δεν έχει πατέρα να δει τι κάνει ;» Επομένως , κάντε « αλητείες» , αλλά να έχετε πάντα μέτρο .Να μην προσβάλλετε ποτέ με τις πράξεις σας τους εαυτούς σας , τις οικογένειές σας και τους καθηγητές σας .
Θα μου πείτε πως κανένα σύστημα δεν λειτουργεί σωστά σήμερα , ούτε το σύστημα Υγείας , ούτε το σύστημα Παιδείας , τα Πανεπιστήμια ,όλα σάπια είναι.
Δεν μπορείς όμως να πεις : «Α … είναι όλα σάπια , δεν με ενδιαφέρει τίποτα , δεν κάνω τίποτα», γιατί είστε σε ηλικία που πρέπει να δραστηριοποιηθείτε . Αφού λοιπόν ζητάτε τη συμβουλή μου , να τα συνοψίσουμε ; Βρείτε ένα μέτρο .Κάντε επιπολαιότητες , αλλά φροντίστε να είστε και συνεπείς μαθητές . Διαβάστε , αθληθείτε , ενημερωθείτε , ενδιαφερθείτε .Πάνω από όλα θα σας συμβούλευα να έχετε την αντοχή , τη θέληση και τη δύναμη να εξελίσσεστε διαρκώς σε κάτι καλύτερο , επηρεάζοντας θετικά και την παρέα σας .
Μαρία Γομπάκη Β1
Ελπίδα Χρυσογιάννη Β5
Μαρίλια Μπλέτσα Α3
