16/2/2019-22/2/2019

Κυριακή 16/2 αξημέρωτα, από το Ελευθέριος Βενιζέλος πτήση για Ρώμη.

Περπατήσαμε και περπατήσαμε από νωρίς το πρωί μέχρι το απόγευμα στη Ρώμη συναντώντας ανθρώπους απ’ όλο τον κόσμο να στριμώχνονται σε συντριβάνια και πλατείες…, μια εικόνα που ένα χρόνο μετά γεννάει γλυκόπικρες αναμνήσεις.  Ας όψεται ο/η Covid.

Φτάσαμε στη Φλωρεντία νύχτα κι αρχίσαμε να περπατάμε ξανά από το σταθμό του τρένου για να βρούμε το ξενοδοχείο, να ξεκουράσουμε σώμα και μυαλό. Ήταν σκαρφαλωμένο στον 4ο όροφο μιας πολυκατοικίας…καθαρό, σχετικά άνετο και με πλούσιο πρωινό.

Κάθε πρωί σεμινάριο κι από το μεσημέρι και μετά, εξορμήσεις για να γνωρίσουμε την πόλη, λες και ήταν δυνατόν σε τόσο λίγο χρόνο. Προσπαθήσαμε!

Η Φλωρεντία, η πρωτεύουσα της γαλήνιας Τοσκάνης, συνέδεσε το όνομά της με την Αναγέννηση, τους καλλιτέχνες και τους ηγεμόνες αυτής της τόσο σημαντικής και  μοναδικής εποχής. Η αναγεννησιακή Φλωρεντία μέχρι σήμερα εντυπωσιάζει και σαστίζει τον επισκέπτη με τους λαμπρούς της

Η Γέννηση της Αφροδίτης , Μποτιτσέλι

θησαυρούς. Το κέντρο της είναι μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς.

Santa Maria del Fiore( η Παναγία των λουλουδιών), ο Καθεδρικός Ναός, το Duomo με τον γιγαντιαίο τρούλο (600 χρόνων) του Brunelleschi, το Βαπτιστήριο και το πανύψηλο καμπαναριό του Giotto. Ανάβαση και ξανά ανάβαση κι η θέα της πόλης από ψηλά, αποθεωτική! Galleria degli Uffizi, από τα σπουδαιότερα μουσεία στον κόσμο με έργα των Da Vinci, Michelangelo, Botticelli, Caravaggio και άλλων, ων ουκ έστιν αριθμός. Ponte Vecchio, Pallazzo Pitti, πλατείες και δρόμοι και δρομάκια γεμάτα μικρούς, μεγάλους και τεράστιους θησαυρούς που δεν προλαβαίνεις να ανακαλύψεις. Και παντού, η σκιά των Μεδίκων που το όνομά τους είναι αξεχώριστο από την πόλη.

Δεν είδαμε ούτε τα μισά, για να μπορούμε να γυρίσουμε ξανά σ’ αυτή την πόλη, που αιχμαλωτίζει καρδιά και νου και δεν μπορείς να λησμονήσεις!