ΠΕΤΡΟΣ ΚΟΡΩΝΙΑΣ
- Παππού, πώς ήταν το σχολείο στα δικά σου χρόνια και τι διαφορές είχε με το δικό μας σχολείο;
- Το σχολείο ….. το σχολείο, στα χρόνια τα δικά μου;
Εγώ γεννήθηκα σε ένα μικρό χωριό. 150 κατοίκους είχε και όταν ήρθε η ηλικία μου να πάω στο σχολείο, το 1959, δυστυχώς διαπίστωσα ότι το χωριό μου δεν είχε σχολείο και έπρεπε να πηγαίνω στο διπλανό χωριό, το οποίο ήταν 2,5 χιλιόμετρα και έπρεπε να πηγαίνουμε με τα πόδια…..Όλα τα παιδιά από το δικό μου το χωριό, πηγαίναμε στο διπλανό, που είχε σχολείο.
Το σχολείο μας εκεί, ήταν μονοθέσιο …. Μονοθέσιο λέγεται. Δεν είχε η πρώτη τη δική της τάξη, η δευτέρα τη δική της…. όλοι μαζί στην ίδια τάξη, με δυσκολίες…. τέλος πάντων. Η προτροπή των γονιών μας, ήταν: «να μάθετε γράμματα, να μην γίνετε εργάτες γης και να έχετε πρόβατα….»
Εμένα μου άρεσε το διάβασμα….
Σε άλλα παιδιά που είχαν άλλες υποχρεώσεις, μπορεί να μην μπορούσαν να διαβάσουν τόσο πολύ. Όμως ήμασταν κάθε μέρα ευτυχισμένοι, πραγματικά!
Το δημοτικό το «έβγαλα» εγώ. Το «βγάλαμε» κι άλλα παιδιά και μετά όσοι ήσαντε πιο καλοί πήγαιναν και στο λεγόμενο Γυμνάσιο, που πηγαίνανε λίγα παιδιά τότε.
Σήμερα, σε σύγκριση με την εποχή τη δική μου, στο Δημοτικό υπάρχουν κάποιες ευκολίες. Υπάρχουν τεχνικά βοηθήματα, η κάθε τάξη έχει το δικό της δάσκαλο ή δασκάλα…
Πιστεύω ότι έχουν τα εχέγγυα για να μάθουν τα παιδιά καλύτερα.
Άλλο το επίπεδο και …
Τέλος πάντων, η εξυπνάδα των παιδιών ….είναι πιο έξυπνα, μιλάνε πιο εύκολα…
Όμως δεν ήμασταν ποτέ δυστυχισμένοι, κι” αυτό θα το πω!
Έβγαλα λοιπόν το δημοτικό και με προτροπή του δασκάλου, έπρεπε να πάω στο γυμνάσιο γιατί ήμουνα καλός μαθητής.
Στο γυμνάσιο που πήγα, άλλα κακά….
Αλλά πάντα ευτυχισμένοι!
Έπρεπε να νοικιάσω σε μία κωμόπολη…. να μου νοικιάσουν οι γονείς μου. Δώδεκα χρόνων έπρεπε να ζω μόνος μου.
Αυτό δεν το θεωρώ έπαινο αλλά έτσι ήταν τα πράγματα τότε. Ζούσαμε μόνοι μας. Μόνοι μας να μαγειρέψουμε, μόνοι μας να σκουπίσουμε, μόνοι μας να σηκωθούμε το πρωί να πάμε στο σχολείο.
Ναι… Το ακολουθήσαμε …. το λεγόμενο Γυμνάσιο, που ήταν εξατάξιο. Δεν ήταν Γυμνάσιο και Λύκειο.
Σήμερα όμως …
Α…ξεχνάω να πω, ότι τη λέξη φροντιστήριο την έμαθα σε ηλικία 19 χρόνων που είδα σε ένα κτίριο πάνω, που έγραφε: Φροντιστήρια Μέσης Εκπαίδευσης, έγραφε …
Τότε… τι να “ναι αυτό το πράγμα, είπα.
Δεν υπήρχαν ….άμα δεν διάβαζες….
Έπρεπε να διαβάζεις μόνο. Φροντιστήριο δεν υπήρχε.
Από τη δική μου την τάξη, όταν φτάσαμε στην έκτη Γυμνασίου εδώσαμε 27 παιδιά και περάσαν τα 24. Χωρίς φροντιστήριο.
Έχετε ένα επίπεδο μόρφωσης πολύ καλό και σήμερα αλλά είναι πολύ διαφορετικοί οι καιροί…. δεν είναι το ίδιο που ήμασταν εμείς τότε.
Υπήρχαν κάποιες δυσκολίες τότε.
Αγοράζαμε τα βιβλία. Δεν τα παρείχε το κράτος τα βιβλία. Τα αγοράζαμε.
Όταν έφτασα Δευτέρα Γυμνασίου, συμπτωματικά, για πρώτη φορά ακούσαμε ότι ήρθε μία καθηγήτρια που θα κάναμε και αγγλικά στο σχολείο. Τρελάθηκα! Αγγλικά εμείς;
Σήμερα έχετε το φροντιστήριο των αγγλικών, μαθαίνετε και στο σχολείο….
Είναι διαφορετικοί οι καιροί όμως και πρέπει να είσαστε χαρούμενοι. Διότι σας παρέχουν τα πάντα οι σημερινοί καιροί, αν θέλετε να διαβάσετε…. να παρακολουθήσετε τον καθηγητή σας, την καθηγήτριά σας….γιατί αυτά είναι τα εφόδια για τη ζωή σας.
Εμείς, για να μην μοιάσουμε στους γονείς μας…. εδιαβάζαμε, γι” αυτό.
Υπήρχαν κάποιοι άλλοι μαθητές οι οποίοι δεν μπορούσαν να διαβάσουν. Στο γυμνάσιο δεν πηγαίνανε πολλοί. Γιατί δεν είχανε οικονομική άνεση, ικανότητες…. Σήμερα πάνε όλα τα παιδιά.
Ότι εφόδια συλλέξεις από το σχολείο σου, εκείνα εκεί θα σου μείνουν στη ζωή σου!
Αυτές είναι οι σπουδές!
Εκείνα εκεί όμως, που βλέπω ….
Αυτό που ακούω…. έμαθα μία λέξη τώρα που τη λένε… bullying. Δεν μπορώ …..δεν μπορώ να την νιώσω…. Πώς γίνεται αυτό το bullying;
Δεν την είχαμε και δεν νομίζω ….
Εγώ δεν θυμάμαι να μαλώσαμε με κάποιο παιδί. Δεν θυμάμαι κανένα παιδί να μαλώσει με κάποιο άλλο…. δεν ξέρω το λόγο…..
Αυτό το bullying δεν μου αρέσει. …το σημερινό που λέτε bullying. Τί είναι αυτό το πράγμα πάλι; Κοροϊδία….
Όπως και να “χει. σήμερα, υπάρχουν δυνατότητες να πάτε πολύ ψηλά!
Υπάρχουν πολλά βοηθήματα.
Όμως εμείς τότε, είχαμε ένα άλλο …..
Όποιος ήθελε να προκόψει, διάβαζε πολύ!!!
Συνεργαζόταν με συμμαθητές του…
Κάτι που δεν ήξερε αυτός, μήπως το ξέρει ο άλλος καλύτερα ή αυτός να ρωτάει εσένανε…. για να μπορέσουμε να λέμε ότι συμπληρώνουμε ο ένας τον άλλονε.
Γιατί δεν υπήρχε από αλλού κάποια βοήθεια.
Κάτι που δεν το καταλάβαινες… Δεν είπαμε; Αν δεν παρακολουθούσες, δεν ήσουνα μαθητής. Τελείωσε! Ήταν τελειωμένη υπόθεση.
Εύχομαι να είσαστε πάντα ευτυχισμένοι…
