ΚΑΤΕΡΙΝΑ – ΕΛΕΝΗ ΜΠΛΙΚΑ
Βλέποντας παλιές ελληνικές ταινίες, διαβάζοντας κείμενα σχετικά με τη σχολική ζωή στο μάθημα της νεοελληνικής λογοτεχνίας ή απλά ακούγοντας τους παππούδες και τις γιαγιάδες να μας διηγούνται για τα παιδικά τους χρόνια, διαπιστώνουμε ότι οι διαφορές των σχολείων του παρελθόντος με τα σημερινά είναι αρκετές.
Τα παλιά σχολεία στεγάζονταν συνήθως σε ένα σχετικά μικρό κτήριο, το οποίο δεν μοιάζει καθόλου με τα σύχρονα σχολικά συγκροτήματα. Τα σχολεία ήταν χτισμένα συχνά μακριά από τα σπίτια των μαθητών. Για παράδειγμα στα δέκα χωριά μόνο ένα χωριό είχε σχολείο – το μεγαλύτερο σε πληθυσμό ή έκταση- με αποτέλεσμα οι μαθητές να διανύουν μεγάλες αποστάσεις με τα πόδια για να φτάσουν εκεί, αφού δεν υπήρχε μεταφορικό μέσο. Επιπλέον πολλά από αυτά ήταν μονοθέσια, που σημαίνει ότι υπήρχε ένας δάσκαλος για όλες τις τάξεις του δημοτικού. Επιπρόσθετα, πολύ λίγα παιδιά ολοκλήρωναν όλες τις τάξεις του δημοτικού και ακόμα λιγότερα το γυμνάσιο διότι τότε δούλευαν στα χωράφια ή ως βοσκοί για να βοηθήσουν την οικογένειά τους. Τα μεγαλύτερα κορίτσια επίσης έπρεπε να προσέχουν τα μικρότερα τους αδέλφια ή παρέμεναν στα σπίτι για να κάνουν τις δουλειές. Ακόμα οι μαθητές είχαν συγκεκριμένη ενδυμασία και φορούσαν ποδιές διαφορετικές για κάθε φύλο. Τέλος, οι καθηγητές ήταν πολύ αυστηροί και μπορούσαν ακόμη και να ασκήσουν βία στους μαθητές αφού δεν ήταν λίγες οι φορές που ο δάσκαλος έδερνε τα παιδιά με τη βέργα ή τον χάρακα, ακόμη και για ασήμαντη αφορμή.
Αντίθετα, στις μέρες μας τα σχολεία στεγάζονται σε σύγχρονα κτήρια με πολλές αίθουσες, μεγάλα προαύλια και αίθουσες εκδηλώσεων, ενώ τα τελευταία χρόνια είναι εξοπλισμένα με υπολογιστές και βιντεοπροβολείς. Πλέον, υπάρχουν σχολεία σχεδόν σε κάθε πόλη και είναι εύκολο στους μαθητές να πάνε με τα πόδια αφού κάθε γειτονιά έχει το δικό της σχολείο. Σήμερα οι καθηγητές είναι πολλοί αλλά ακόμα περισσότεροι και οι μαθητές. Επιπλέον οι μαθητές τελειώνουν το δημοτικό, το γυμνάσιο και το λύκειο καθώς οι εποχές έχουν αλλάξει και δεν έχουν τις ίδιες υποχρεώσεις με τους παλιούς μαθητές. Ακόμη, η φοίτηση στο σχολείο είναι υποχρεωτική μέχρι την γ΄ γυμνασίου και φυσικά οι μαθητές και οι μαθήτριες μπορούν να φοράνε ελεύθερα ό,τι θέλουν αρκεί να η εμφάνισή τους να είναι ευπρεπής και κόσμια.
Εργασία των μαθητών του Β2
