Αυτός που ασκεί εκφοβισμό

ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ ΣΟΦΙΑ

Με τον όρο bullying εννοούμε τον εκφοβισμό σε όλες τις μορφές του που μπορεί να είναι σωματικός, λεκτικός, ψυχολογικός, συναισθηματικός, ηλεκτρονικός.

Ο σχολικός εκφοβισμός – bullying είναι ένα διεθνές φαινόμενο με το οποίο ένα παιδί ή ένας έφηβος θέλει να βλάψει κάποιον γνωστό του εντός  και εκτός του σχολικού χώρου. Τι οδηγεί όμως ένα παιδί σε αυτήν τη συμπεριφορά; Οι λόγοι είναι πάρα πολλοί. Το παιδί «θύτης» συνήθως έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση και δεν είναι ιδιαίτερα δημοφιλές σε σχέση με τα αλλά παιδιά. Αισθάνεται δυνατό όταν κάνει τα άλλα παιδιά να νιώσουν αδύναμα. Τα  χτυπάει για να χαλάσει την ωραία τους εικόνα, τα κακοποιεί λεκτικά για να τους ρίξει την ψυχολογία. Νιώθει καλά με τον πόνο των άλλων παιδιών, αλλά πίσω από όλα βρίσκεται η ανάγκη του για αποδοχή. Κάνει τα πάντα για να έχει οπαδούς που το αναγνωρίζουν και το σέβονται.  Αυτοί που ασκούν αυτού του είδους τη βία είναι πρώτα οι ίδιοι θύματα αφού συχνά  μεγαλώνουν σε οικογένειες που τους κτυπούν και τους παραμελούν και κάνουν το ίδιο και στους άλλους,  γιατί  αυτό θεωρούν ότι είναι αποδεκτό. Η χαμηλή αυτοεκτίμηση δημιουργείται σε άτομα που μεγαλώνουν σε περιβάλλον που απαιτεί, ελέγχει και χρησιμοποιεί αυταρχικές μεθόδους αγωγής με αποτέλεσμα το παιδί να  θέλει  να νιώσει ένα αίσθημα επιβεβαίωσης της δύναμής του και να ευχαριστιέται όταν τους κακομεταχειρίζεται. Για κάποιον που έχει μεγαλώσει σε μια οικογένεια όπου υπάρχουν μόνο  αδύναμοι και δυνατοί είναι σίγουρο ότι δεν  υπάρχει κάτι ενδιάμεσο, δεν υπάρχει ισότητα. Πιστεύει πως δεν υπάρχει άλλη επιλογή: ή θα είναι με τους νικητές ή με τους χαμένους. Βέβαια, υπάρχουν και οι «θύτες» που προέρχονται από πολύ ανεκτικές οικογένειες δηλαδή από γονείς που δεν δέχονται και  δικαιολογούν την παραβατική συμπεριφορά του παιδιού τους.

Για αυτό λοιπόν θα πρέπει να δούμε τι οδηγεί ένα παιδί σε αυτή τη συμπεριφορά. Αν του φερθούμε με σκληρότητα και έχει στο σχολείο και στις παρέες παρόμοια αντιμετώπιση με εκείνη που έχει και στο σπίτι, τότε σιγουρά δεν το βοηθάμε. Για να αλλάξει η συμπεριφορά του  παιδιού απέναντι στους άλλους μάλλον χρειάζεται να του δείξουμε έναν άλλον κόσμο. Χωρίς καλούς και κακούς, νικητές και χαμένους, ισχυρούς και αδύναμους. Είμαστε όλοι ίσοι και βοηθάμε ο ένας τον άλλον.

 

Κάντε το πρώτο σχόλιο

Υποβολή απάντησης