ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΗ ΑΛΟΣΚΟΦΗ ΜΕ ΤΗΝ Κ. ΜΑΥΡΟΚΕΦΑΛΙΔΟΥ, ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΡΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΣΧΟΛΙΚΩΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ ΑΓΩΓΗΣ ΥΓΕΙΑΣ «ΣΧΟΛΙΚΗ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗ»
Αντώνης- ‘’Τι είναι η διαμεσολάβηση και ποιος είναι ο σκοπός της;’’
Κ. Μαυροκεφαλίδου- ‘’Λοιπόν, όταν έχουμε δύο μαθητές που έχουν έρθει σε σύγκρουση για τον οποιοδήποτε λόγο, ο διαμεσολαβητής παρεμβαίνει και καθοδηγεί τη συζήτηση μεταξύ των δύο, έτσι ώστε να βρεθεί μία κοινά αποδεκτή λύση. Ο σκοπός της είναι να καταφέρουμε μέσα από το διάλογο να συμφιλιωθούμε, να βρούμε μια λύση για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε να συνυπάρχουμε στο σχολικό περιβάλλον, χωρίς επιπλέον συγκρούσεις.’’
Αντώνης- ‘’ Το συγκεκριμένο πρόγραμμα συνδέεται με την μείωση του σχολικού εκφοβισμού; Αν ναι, με ποιον τρόπο;’’
Κ. Μαυροκεφαλίδου- ‘’ Συνδέεται σίγουρα με την μείωση του σχολικού εκφοβισμού, γιατί μέσα από την διαδικασία της Διαμεσολάβησης μαθαίνουμε όλοι να ακούμε τον άλλον, να συζητάμε, να μπαίνουμε στην θέση του, να καταλαβαίνουμε πως νιώθει, να βρίσκουμε μία λύση. Μακροπρόθεσμα αυτό σημαίνει ότι, όταν κάποιος με ενοχλήσει, δεν θα σηκώσω το χέρι μου να τον χτυπήσω, δεν θα τον βρίσω, δεν θα τον προσβάλω αλλά θα είμαι σε θέση να συζητήσω μαζί του για να μπορέσω να βρω μία λύση. Κατ’ επέκταση τα φαινόμενα της βίας αρχίζουν σιγά σιγά να μειώνονται, γιατί αποκτάμε μια κουλτούρα διαλόγου και όχι επιθετικότητας.’’
Αντώνης- ‘’ Πώς και αναλάβατε εσείς το πρόγραμμα αυτό ενώ διδάσκετε γαλλικά;’’
Κ. Μαυροκεφαλίδου- ‘’Αρχικά, να πω ότι ο ρόλος των καθηγητών στο σχολείο δεν είναι μόνο να διδάσκουν το γνωστικό τους αντικείμενο, αλλά και να φροντίζουν να διαμορφώνουν χαρακτήρες. Βλέποντας, λοιπόν, ότι το φαινόμενο της σχολικής βίας και του εκφοβισμού είναι ένα θέμα που απασχολεί πάρα πολύ τα σχολεία γενικότερα και κάνοντας πέρυσι για πρώτη φορά διαμεσολάβηση στο πλαίσιο των Εργαστηρίων Δεξιοτήτων, κατάλαβα ότι αυτό έχει μια απήχηση στα παιδιά και μπορεί να φέρει και ένα ωραίο αποτέλεσμα για το σχολείο μας. Έτσι, φέτος, αποφάσισα μαζί με τις συναδέλφους μου την κ. Πετροπούλου και την κ. Κυριαζοπούλου να το κάνουμε πρόγραμμα Σχολικών Δραστηριοτήτων και να προσπαθήσουμε να περάσουμε αυτή την κουλτούρα της Διαμεσολάβησης και στους υπόλοιπους μαθητές.’’
Αντώνης-‘’ Ποια είναι τα όνειρα σας για τους διαμεσολαβητές;’’
Κ. Μαυροκεφαλίδου- ‘’ Νομίζω ότι η διαμεσολάβηση είναι μια δεξιότητα που πρέπει να έχουνε όλοι οι άνθρωποι στην σημερινή εποχή. Επομένως θα πω ότι για τους μαθητές και τις μαθήτριες, δηλαδή τους διαμεσολαβητές και τις διαμεσολαβήτριες, θα ήθελα να μάθουνε να είναι ενεργοί ακροατές, να μπορούνε να ακούνε τους άλλους καλά, να έχουν ενσυναίσθηση και να καταλαβαίνουν την θέση τους και τα συναισθήματα τους. Επίσης, να μπορούνε να συζητάνε, να χρησιμοποιούνε τον διάλογο ως μέσο επίλυσης των διαφορών τους και να μην προστρέχουν στη βία, είτε λεκτική είτε σωματική. Να θυμούνται όλοι ότι διαμεσολάβηση σημαίνει διάλογος, όπως επίσης σημαίνει ενεργητική ακρόαση και ενσυναίσθηση.
Αντώνης- ‘’ Τι πιστεύετε ότι θα καταφέρει το σχολείο μας μέσα από αυτό το πρόγραμμα;’’
Κ Μαυροκεφαλίδου- ‘’ Το σχολείο μας θα καταφέρει να αναπτύξει ένα μέτρο πρόληψης απέναντι στην σχολική βία και στον εκφοβισμό. Εμείς ελπίζουμε να καταφέρουμε να διαμορφώσουμε ένα κλίμα ειρηνικής συνύπαρξης, ένα κλίμα διαλόγου και αλληλοσεβασμού, όπου όλοι θα μάθουμε ότι, όταν κάτι μας ενοχλεί, πρέπει να το συζητάμε, να ακούμε και να καταλαβαίνουμε τον άλλον, να μπαίνουμε στην θέση του και μέσα από την συζήτηση να βρίσκουμε μία λύση, που θα μας ικανοποιεί και δεν θα μας δημιουργεί αισθήματα θυμού, τα οποία οδηγούν πολύ συχνά στον εκφοβισμό.’’
Αντώνης- ‘’ Ποιοι είναι οι κύριοι κανόνες της διαμεσολάβησης και κατά πόσο είναι εύκολο να τηρηθούν;’’
Κ. Μαυροκεφαλίδου- ‘’ Κανόνες υπάρχουν αρκετοί, οι οποίοι όμως είναι κομμάτι της εκπαίδευσης των διαμεσολαβητών. Αυτό, όμως, που πρέπει να θυμόμαστε όλοι οπωσδήποτε είναι ότι η διαμεσολάβηση πρέπει να είναι εθελοντική. Δεν καταπιέζεται κανένας ούτε για να κάνει τον διαμεσολαβητή ή την διαμεσολαβήτρια αλλά ούτε για να ζητήσει διαμεσολάβηση. Πρέπει να το θέλουνε όλοι. Ως προς τους κανόνες που πρέπει να τηρούν οι διαμεσολαβητές και οι διαμεσολαβήτριες, ο πιο σημαντικός είναι ο κανόνας της εχεμύθειας. Ό,τι μαθαίνουν οι διαμεσολαβητές δεν γίνεται αντικείμενο κουτσομπολιού στο σχολείο, αλλά παραμένει μέσα στην ομάδα. Οπωσδήποτε για να γίνει κάποιος διαμεσολαβητής θα πρέπει να μπορεί να είναι αντικειμενικός και αμερόληπτος ανεξάρτητα από τις φιλίες και τις συμπάθειες που έχει με τους συμμαθητές του. Τώρα αυτό δεν είναι πάντα εύκολο, γιατί μιλάμε για παιδιά που μπορούν εύκολα να παρασυρθούν και για αυτό χρειάζεται μια συνεχής εκπαίδευση, ώστε αυτοί οι κανόνες να μας γίνουν βίωμα και να είναι αυτόματοι ώστε να μη χρειάζεται κάθε φορά με το χαρτάκι μας να τους θυμόμαστε.’’
