Χρονικό

1η Σεπτεμβρίου 1939 
Η γερμανική εισβολή στην Πολωνία σηματοδοτεί την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου πολέμου. Η Ευρώπη και ο κόσμος βυθίζονται στο σκοτάδι του μίσους και του θανάτου…Περίπου ένα χρόνο αργότερα, στις 15 Αυγούστου 1940, ανήμερα της εορτής της Παναγίας, το ιταλικό υποβρύχιο Ντελφίνο τορπιλίζει και βυθίζει στο λιμάνι της Τήνου το ελληνικό καταδρομικό Έλλη. Ήταν φανερό πως η φασιστική Ιταλία είχε δώσει τον λόγο στα όπλα .

Ξημερώματα Δευτέρας 28ης Οκτωβρίου του 1940 ο Ιταλός πρέσβης στην Αθήνα Εμανουέλε Γκράτσι επέδωσε στον Έλληνα δικτάτορα Ιωάννη Μεταξά, στην οικία του στην Κηφισιά, τελεσίγραφο με το οποίο ουσιαστικά απαιτούσε την παράδοση της Ελλάδας στα ιταλικά στρατεύματα. Η απάντηση του Μεταξά ήταν: “Λοιπόν, έχουμε πόλεμο!”. Το «ΟΧΙ» που όλοι οι Έλληνες βροντοφώναξαν και τίμησαν.

ΔιάγγελμαΜεταξά28Οκτωβρίου1940

Ο Ελληνοϊταλικός πόλεμος είναι γεγονός. Ο ελληνικός λαός ξυπνάει και μια είδηση τρέχει από στόμα σε στόμα: “ Πόλεμος ! Οι Ιταλοί εισβάλλουν ! Ήταν σαν μια γενική πρόσκληση σε ξεφάντωμα. Περηφάνεια, φιλότιμο και λεβεντιά φούσκωναν τα στήθη ! Μέσα του ο καθένας άκουγε τον Εθνικό Ύμνο ν” ανακρούεται χαμηλόφωνα, τον ύμνο στην ελευθερία, σαν προσκλητήριο και σαν προσευχή.

Η επιστράτευση γίνεται μέσα σε κλίμα ενθουσιασμού. Οι καμπάνες χτυπούν σαν να είναι γιορτή. Οι στρατιώτες είναι άοπλοι. Τραγουδούν, γελούν και παίζουν φάπες, κάνουν σαν παιδιά που ξεκινούν για μια ευχάριστη εκδρομή… . Παντού υπάρχει μια κίνηση ασυνήθιστη, αλλά τίποτα που να μοιάζει με φόβο. O κόσμος είναι γενναίος και εύθυμος, πηγαινοέρχεται στους δρόμους, συζητεί με θέρμη, αλλά χωρίς υπερβολική νευρικότητα.

Στην οροσειρά της Πίνδου ξεκινούν οι πολεμικές συγκρούσεις. Υπό αντίξοες συνθήκες ο ελληνικός στρατός κερδίζει μάχες. Ο χειμώνας πάνω στα βουνά τους καταβάλλει….   

 «Το κρύο ήταν φοβερό, αφάνταστο»

«Καθόμασταν εκεί, δίπλα στ” απομεινάρια της παγωμένης χτεσινής φωτιάς και περιμέναμε ν” ακούσουμε το σάλπισμα. [...] Το κρύο ήταν φοβερό, αφάνταστο. Από το κρύο αυτές τις ώρες σ πονούσε κυριολεκτικά η ψυχή και σου “ρχόταν, σα μωρό, να μπήξεις τα κλάματα, έτσι χωρίς ναξέρεις κι εσύ τι ζητάς και τι θα βγάλεις μ” αυτό».

Απ” το περιορισμένο του χώρου δεν μπορούσες να κάνεις δυο βήματα και καθόσουν εκεί ακίνητος, ξυλιασμένος, έτσι σα να “χει παγώσει κι αυτό το ίδιο το μυαλό σου, χτυπώντας μόνο από καιρό σε καιρό το “να σου χέρι με τ” άλλο, έτσι σαν στο στίχο της απελπισίας του Σολωμού. Αν πεις πια για τα πόδια σου εκείνα δεν ήξερες αν τά “χεις πια.

Μια βραδιά ένας φαντάρος, γιος στρατηγού, πέθανε από το κρύο. Ήτανε φρουρός, αποναρκώθηκε στην παγωνιά κι όταν πήγαν ν” αλλάξουν βάρδια τον βρήκαν πετρωμένο. Τον έπιασαν από το χέρι να τον ανασηκώσουν, μα το χέρι του έκανε κρακ και ξεκόλλησε σα γυάλινο. Ο ταγματάρχης φοβήθηκε μήπως ξεψυχήσουν κι άλλα παιδιά τις νύχτες κι αποφάσισε ν” αραιώσει τις φρουρές, να κρατήσει τις
προφυλακές μόνο με οπλοπολυβόλα, ώστε να μην εκθέτωνται πολλοί στρατιώτες στη χιονοθύελλα…

Παρόλα αυτά δεν αποθαρρύνονται. Οι συγκρούσεις μεταφέρονται στο αλβανικό έδαφος: Κορυτσά, Άγιοι Σαράντα, Πρεμετή, Αργυρόκαστρο… Οι επιτυχίες για τους Έλληνες είναι συνεχείς. Σε αυτόν τον αγώνα η προσφορά των γυναικών της Ηπείρου με κάθε μέσο είναι απαράμιλλη. Κουβάλησαν πυρομαχικά κάτω από αντίξοες καιρικές συνθήκες σε απροσπέλαστα μέρη, χαράδρες, μονοπάτια και γκρεμούς, πρόσφεραν στους στρατιώτες τρόφιμα, ρούχα, κουβέρτες αλλά και κουράγιο. Οι Ελληνίδες νοσοκόμες εργάστηκαν με ηρωισμό και αφοσίωση παρά τους αδιάκοπους συναγερμούς και τους ανηλεείς βομβαρδισμούς.

 

Στη διατήρηση του υψηλού ηθικού του ελληνικού λαού σημαντική ήταν η συμβολή των γελοιογράφων της εποχής αλλά και των καλλιτεχνών που γελοιοποιούσαν τον Μουσολίνι και τον πανίσχυρο ιταλικό στρατό, ο οποίος μέχρι τότε αποτελούσε φόβητρο. Σατιρικά σκίτσα κατακλύζουν τις εφημερίδες . Πολεμικές επιθεωρήσεις ανεβαίνουν στα θέατρα η μία μετά την άλλη και με όπλο το γέλιο και τραγούδια όπως : “ Βάζει ο Ντούτσε τη στολή του”,“ Κορόιδο Μουσολίνι”,“Παιδιά, της Ελλάδος παιδιά” και “ Κάνε κουράγιο Ελλάδα μου”, τονώνουν το ηθικό των στρατιωτών και του λαού.

Όμως τον Απρίλιο του 1941 οι Γερμανοί, σύμμαχοι των Ιταλών, αποφασίζουν την εισβολή στην Ελλάδα από τα εδάφη της Γιουγκοσλαβίας και της Βουλγαρίας. Απέναντι στο ισχυρό ναζιστικό στρατό η αντίσταση των Ελλήνων κάμπτεται. Αρχίζει η γερμανική προέλαση στα ελληνικά εδάφη. Ο διοικητής του Γ’ σώματος στρατού Γεώργιος Τσολάκογλου υπογράφει τη συνθηκολόγηση με
τους Γερμανούς και τους Ιταλούς, η κυβέρνηση και ο βασιλιάς εγκαταλείπουν την Ελλάδα και στις 27 Απριλίου 1941 η σημαία της ναζιστικής Γερμανίας υψώνεται στην Ακρόπολη. Οι στρατιώτες επιστρέφουν από το μέτωπο….. αρχίζει η γερμανική κατοχή.

 

Ο χειμώνας του ‘41 – ‘42 ήταν ο πιο δύσκολος καθώς εκτός από τους κατακτητές η πείνα εξοντώνει χιλιάδες ανθρώπων. «Χειμώνας του ’41 με ’42. Τώρα πεινώ και φοβάμαι. Η Αθήνα ρημάζει μέρα με τη μέρα. Οι δρόμοι είναι γεμάτοι σκουπίδια. Οι άνθρωποι ζαρώνουν και τρέχουν να ζεσταθούν. Πολλοί φορούν τις ρόμπες τους για πανωφόρια. Κάποιοι  είναι τυλιγμένοι με τσουβάλια και εφημερίδες».

Ολοκαύτωμα και σφαγή. Κάνδανος, Καλάβρυτα, Βιάννος, Κομμένο Άρτας, Δίστομο, Δομένικο, Μεσόβουνο, Χορτιάτης...ατελείωτος ο κατάλογος των μαρτυρικών χωριών που πλήρωσαν την αγριότητα των κατακτητών. Μπλόκα και εκτελέσεις : Βύρωνας, Καισαριανή, Κοκκινιά.

Παρόλα αυτά οι αντιστασιακές πράξεις είτε οργανωμένες είτε μεμονωμένα δε σταματούν. Απεργίες, διαδηλώσεις, παράνομες προκηρύξεις, ανατινάξεις εργοστασίων, κτηρίων και γεφυρών, δολιοφθορές σε αυτοκίνητα, πλοία και τρένα, ενέδρες, συμπλοκές και ανταρτοπόλεμος. Στις 30 Μαΐου 1941 ο Απόστολος Σάντας και ο Μανώλης Γλέζος κατεβάζουν τη ναζιστική σημαία
από την Ακρόπολη. Οι ένοχοι θα τιμωρηθούν με θάνατο, γράφει η ανακοίνωση των Γερμανών.

Όμως η ελληνική ψυχή άντεξε ! Οι Γερμανοί ηττήθηκαν στον πόλεμο και στις 12 Οκτωβρίου του 1944, την ημέρα που τα γερμανικά στρατεύματα αποχωρούσαν από την Αθήνα άρχισαν να σημαίνουν οι καμπάνες και πλήθος κόσμου βγήκε στους δρόμους για να πανηγυρίσει!

ΧΡOΝΙΑ ΠΟΛΛA ΕΛΛAΔΑ !!

 

Την εορτή ετοίμασαν η κ. Ιωάννα Μαλάμου και η κ. Ερασμία Μακρυνικόλα σε συνεργασία με τις μουσικούς του σχολείου

κ. Δέσποινα Γερογιάννη και κ. Ευαγγελία Σεβροπούλου.

Συγχαρητήρια στους μαθητές/τριες που παρουσίασαν και συμμετείχαν στην γιορτή και τους μαθητές/τριες που παρακολούθησαν αυτή την εξαίρετη εκδήλωση.

                                                                           

     ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΜΑΣ  ΓΙΑ ΤΗΝ 28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

 

 

 

Συγχαρητήρια στους μαθητές/τριες και στους καθηγητές τους κ. Κοροβέση Κωνσταντίνα και κ. Κουτσαφτίκη Αθανάσιο.

Το φωτογραφικό υλικό είναι από την ομάδα της Λέσχης Φωτογραφίας που επιμελούνται η κ. Διαλεχτή  Μανώλη και η κ. Υπαπαντή Καράγιωργα  .

Ευχαριστούμε θερμά και την κ. Έλενα Λειβαδίτη για τις φωτογραφίες με την μακρινή λήψη.