ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ ΑΘΛΗΜΑ
Λοιπόν παιδιά,μου ανέθεσαν να γράψω για το αγαπημένο μου άθλημα. Ήμουν ανάμεσα στο άθλημα με το οποίο ασχολούμαι ενεργά, δηλαδή το μπάσκετ, και στο πιο λαοπρόβλητο άθλημα στη χώρα μας, δηλαδή το ποδόσφαιρο. Μετά από ώριμη σκέψη, διάλεξα το μπάσκετ.
Γιατί αγαπώ το μπάσκετ; Πρώτα απ’ όλα είναι ένα ομαδικό άθλημα που παιχνίδι ανά παιχνίδι σε κάνει να νιώθεις καλύτερα για τον εαυτό σου.Αυξάνει την αυτοπεποίθησή σου, εντάξει βοηθάει να έχεις βάλει και μερικά καλάθια! Σου μαθαίνει να συνεργάζεσαι με τους συμπαίκτες σου, αν βέβαια δεν είναι ατομιστές! Φυσικά σε γυμνάζει, αν βέβαια δε βαριέσαι να δουλέψεις με το σώμα σου, να χτίσεις ένα ωραίο κορμί για ν’ αρέσεις και στα κορίτσια (θεμελιώδες αξίωμα).
Το να είσαι μέλος μιας ομάδας, σου δίνει την ευκαιρία να κάνεις νέους φίλους και φυσικά να συμμετέχεις σε τουρνουά σε διάφορα μέρη της χώρας. Κάνεις δηλαδή και λίγο τουρισμό! Και για να μην ξεχνιόμαστε, όλοι θέλουμε τη νίκη, που μας γεμίζει χαρά, μα κι από την ήττα παίρνουμε σπουδαία μαθήματα. Είναι κι αυτή μια μεγάλη εμπειρία, γιατί και το αρνητικό συναίσθημα στο μπάσκετ δεν μπορείς να το αποφύγεις. Η μπάλα, βλέπετε, μερικές φορές, δε μας κάνει το χατίρι!
Ένα ομαδικό άθλημα, βέβαια, χρειάζεται υποδομές, όπως πολλά γήπεδα, κλειστά και ανοιχτά, που να είναι σωστά φτιαγμένα-χωρίς βιασύνες-, εγκαταστάσεις, εξοπλισμό, καθαριότητα. Μεγάλη πληγή για τη χώρα μας αυτό! Σε λίγες περιπτώσεις βρίσκεις γήπεδα που να πληρούν αυτές τις προδιαγραφές. Πόσο μάλλον στα σχολεία, όπου οι χώροι δεν είναι αρκετοί. Θα ήθελα στο σχολείο μου να υπήρχε ένα κλειστό γήπεδο μπάσκετ. Εκεί θα μπορούσαμε να προπονούμαστε, να παίζουμε αγώνες και να διασκεδάζουμε. Κι αν όλα αυτά φαίνονται μακρινό όνειρο, εμείς είμαστε παιδιά και μπορούμε να πιστεύουμε σε θαύματα, όπως αυτά που γίνονται κάποιες φορές στον αθλητισμό!
Και για να κλείσουμε σωστά, όπως μας λένε και οι φιλόλογοι, θα πω σε όλους σας να αθλείστε! Βρείτε το άθλημα που σας ταιριάζει και δοθείτε σ’ αυτό!
