Νίκη Καρούση – Β1

Πρόσφατα, είδα μία ταινία, η οποία ήταν αρκετά ενδιαφέρουσα και θα ήθελα μοιραστώ τις σκέψεις μου γι’ αυτή την ταινία μαζί σας. Η ταινία λέγεται “Ice”.

Σε αυτή την ταινία περιγράφεται ένα φαινόμενο, το οποίο θα έπρεπε να μας απασχολεί περισσότερο, αλλά όπως  ένα παλιό βιβλίο το βάζουμε στο ράφι, έτσι και αυτό το θέμα το απομονώνουμε βαθιά μέσα στις χιλιάδες σκέψεις μας. Το φαινόμενο αυτό είναι το φαινόμενο του θερμοκηπίου.

Το συγκεκριμένο έργο αναφέρεται στην ιστορία ενός μετεωρολόγου, του καθηγητή Τομ Άρτσερ (Richard Roxburgh). Ο Τομ, ο οποίος ήταν παντρεμένος με μία δεκαεξάχρονη, εργαζόταν σε μία εταιρία μελέτης καιρικών φαινομένων, η οποία έκανε πρόσφατα μια συνεργασία με μια εταιρία εξόρυξης πετρελαίου. Αρχικά, ο καθηγητής προσκαλείται από έναν φίλο του στη Γροιλανδία ώστε να τον βοηθήσει να κατανοήσει την μεγάλη ζημιά που προκαλούν οι γεωτρήσεις  της εταιρίας στον πάγο. Επιστρέφοντας από το ταξίδι του και με ελάχιστες αποδείξεις,  γυρνάει πίσω στη δουλειά του για ένα απρόβλεπτο συνέδριο που οργανώθηκε για να επιβεβαιωθεί η συνεργασία των δύο εταιριών. Όταν έρχεται η σειρά του Τομ να πάρει τον λόγο «ζαλίζει» τα στελέχη με τις ανακαλύψεις του. Για κακή του τύχη όμως, κανένας δεν τον πιστεύει. Απογοητευμένος από αρκετούς συναδέλφους του που τον διέψευσαν, δηλώνει την παραίτηση του από την εταιρία.

Στη συνέχεια, ξέροντας τις συνέπειες που θα προκαλέσει η εξόρυξη πετρελαίου στην καταστροφή και στο λιώσιμο των πάγων, επιστρέφει πίσω στην Γροιλανδία για να βρει περισσότερες πληροφορίες. Κυνηγημένος από ανθρώπους της εταιρίας πετρελαίου και από αγνώστους που επιθυμούν να τον σκοτώσουν ο καθηγητής μαζί με τον φίλο του εξερευνούν τους πάγους. Στη συνέχεια, ο φίλος του καθηγητή πεθαίνει και χάνει τις ελπίδες του. Όμως, παίρνει με το μέρος του μία υπάλληλο της εταιρίας πετρελαίου, τη Σάρα (Frances O’Connor).  Συνεχίζουν λοιπόν μαζί το ταξίδι.

Εν τω μεταξύ, η γυναίκα και η κόρη του καθηγητή πηγαίνουν στο Λονδίνο για να δουν τον παππού της κόρης του, Milly (Brooke Williams). Στο Λονδίνο, δυστυχώς γίνονται συλλήψεις  για λαθραίο εμπόριο μεταναστών και η γυναίκα του καθηγητή (Claire Forlani) συλλαμβάνεται χωρίς λόγο. Ο καθηγητής, χωρίς να γνωρίζει τα γεγονότα, μαζί με τη Σάρα προσπαθεί να σταματήσει κάθε γεώτρηση της εταιρίας χωρίς επιτυχία. Όμως, κατά τη διάρκεια μίας γεώτρησης δυνατοί ήχοι και κραυγές ακούγονται μέσα από το θάλαμο που πραγματοποιείται η διαδικασία. Ο Τομ και η Σάρα γνωρίζουν τι έγινε…. Ο θαλάσσιος πάγος, ο οποίος συγκρατεί τους άλλους, έσπασε!

Έπειτα, ένα τεράστιο κύμα κακοκαιρίας ξεσπάει σε όλο το βόρειο ημισφαίριο. Όλα θα γίνουν όπως τα είπε ο καθηγητής… «Αν λιώσει ο θαλάσσιος πάγος, τότε θα σταματήσει να ρέει το ρεύμα του κόλπου προς τις άλλες χώρες και οι θερμοκρασίες που θα επικρατούν σε όλο το βόρειο ημισφαίριο θα είναι υπό το μηδέν. Όλα θα είναι σαν να ζούμε μία νέα εποχή των παγετώνων». Κι έτσι έγινε…. Στο επόμενο 24ωρο έγινε η μεγαλύτερη μετανάστευση που έχει ποτέ υπάρξει. Εκατομμύρια άνθρωποι εγκατέλειψαν τα σπίτια τους προς μία άγνωστη κατεύθυνση.  Ο καθηγητής και η Σάρα ταξιδεύουν προς άγνωστη κατεύθυνση επίσης κυνηγημένοι από αγνώστους. Κάποια στιγμή η Σάρα δέχεται μία σφαίρα και όπως ήταν αναμενόμενο απεβίωσε. 

Ο Τομ συνεχίζει την πορεία του χωρίς τη Σάρα, μέχρι που αναγνωρίζει κάποια κτήρια. Εκεί ήταν το Μπιγκ Μπεν, εκεί το παλάτι του Μπάκινγχαμ. Δεν πίστευε αυτό που έβλεπε. Ήταν το Λονδίνο! Όλο παγωμένο. Αργότερα, ψάχνει απελπισμένα για την γυναίκα του και κόρη του σκεπτόμενος πως δεν θα έχουν πεθάνει. Και είχε δίκιο. Τις βρήκε και τις δύο ζωντανές, συνοδευόμενες από έναν νεαρό. Προχωρούν μαζί στην κακοκαιρία ώσπου… ο ήλιος εμφανίζεται….. τιτιβίσματα  πουλιών… Όλα σαν να έγιναν από θαύμα. Τελικά, βλέπουμε τον Τομ  χαρούμενο και ανακουφισμένο.

Το νόημα από όλη αυτή την ταινία είναι πως ο πλανήτης έδωσε μία ευκαιρία ακόμη στον άνθρωπο. Ας μην την σπαταλήσουμε.  Ας είμαστε φιλικοί προς το περιβάλλον για να είναι κι αυτό φιλικό προς εμάς.