Του Βασίλη

Βασίλη, κάτσε φρόνιμα, να γένεις καθηγήτρια,

για ν” αποχτήσεις μαθητές, συνάδελφους κι φίλους
εργασίες αρχαίων, κοπέλια να δουλεύουν.
- Μάνα μου εγώ δεν κάθομαι να γίνω καθηγήτρια,
να κάμω διαγωνίσματα κοπέλια να δουλεύουν,
και να “μαι σκλάβος μαθητών, κοπέλι στους διευθυντές
Φέρε μου τ” αλαφρό  χαρτί και το βαρύ στυλό,
να πεταχτώ σαν το πουλί ψηλά στα τμήματα,
να πάρω δίπλα τα περιπολικά, να περπατήσω δρόμους,
να βρω λημέρια των αστυνομικών, γιατάκια αξιωματικών
και να σουρίξω αστυνομικά, να σμίξω τους συντρόφους,
που πολεμούν με την απάτη  και με τους εγκληματίες».

Πουρνό φιλεί τη μάνα του, πουρνό ξεπροβοδιέται.
«Γεια σας αστυνομικά τμήματα με τους αστυνομικούς, κρατούμενους με καταγγελλομένους!
- Καλώς το τ” άξιο το παιδί και τ” άξιο παλικάρι».

 Τζοβάνη Γεωργία, Β3