Σχέσεις Γονέων με τα Παιδιά τους

αρθρογραφεί ο Παναγιώτης Γκουβούσης, Γ1

Το να είσαι νέος σημαίνει πολλά περισσότερα από το να έχεις απλώς μια συγκεκριμένη ηλικία. Είναι μια φάση της ζωής γεμάτη αλλαγές, εξερεύνηση, όνειρα αλλά και προκλήσεις.

Στις μέρες μας φαίνεται πως το «χάσμα» των γενεών έχει γεφυρωθεί, καθώς οι μεγαλύτεροι και οι νεότεροι επικοινωνούν καλύτερα και περισσότερο. Στο παρελθόν, τα παιδιά δεν τολμούσαν να μιλήσουν στους γονείς τους για τα θέματα που τους απασχολούσαν και συχνά κλείνονταν στον εαυτό τους. Σήμερα, οι γονείς συζητούν με τα παιδιά τους για διάφορα θέματα, δημιουργώντας ένα θετικό κλίμα. Για παράδειγμα, οι μητέρες συζητούν με τις κόρες τους για προσωπικά ζητήματα, ενώ οι γιοι μιλούν ανοιχτά με τους πατέρες τους. Τα κορίτσια πλέον παντρεύονται τον άνθρωπο που αγαπούν, και όχι μέσω προξενιού, όπως γινόταν παλαιότερα. Έτσι, μεταξύ γονέων και παιδιών αναπτύσσεται ένα είδος φιλίας, μια σχέση που προσφέρει θετικά στοιχεία, καθώς οι νέοι αναζητούν κατανόηση και χρήσιμες συμβουλές από κάποιον που νοιάζεται πραγματικά.

Ωστόσο, οι σχέσεις γονέων και παιδιών επηρεάζονται από διάφορους παράγοντες. Ένας από αυτούς είναι οι αλλαγές στη δομή της οικογένειας. Οι πολυμελείς οικογένειες τείνουν να εξαφανιστούν, καθώς μετατρέπονται σε πυρηνικές. Παράλληλα, παρατηρείται αύξηση των μονογονεϊκών οικογενειών και των οικογενειών με γονείς του ίδιου φύλου.

Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας είναι η εργασία και των δύο γονέων. Οι πολλές ώρες εργασίας μειώνουν την ποιοτική επικοινωνία με τα παιδιά. Επιπλέον, η τεχνολογική ανάπτυξη έχει αλλάξει σημαντικά τις σχέσεις αυτές. Τα παιδιά μεγαλώνουν σε έναν ψηφιακό κόσμο, και η υπερβολική χρήση των social media μπορεί να απομακρύνει τις οικογένειες, προβάλλοντας νέα πρότυπα και υιοθετώντας διαφορετικές συνήθειες.

Οι οικονομικές πιέσεις που αντιμετωπίζουν οι σημερινές οικογένειες, όπως η αβεβαιότητα στην αγορά εργασίας και το υψηλό κόστος ζωής, δημιουργούν άγχος και επηρεάζουν τη δυναμική τους. Η ανεργία και η οικονομική δυσχέρεια έχουν άμεσο αντίκτυπο στην ψυχολογία των μελών. Έρευνες δείχνουν ότι σε περιόδους οικονομικής κρίσης αυξάνονται οι ενδοοικογενειακές εντάσεις και συγκρούσεις. Ο αριθμός των διαζυγίων, για παράδειγμα, αυξάνεται, γεγονός που αποτυπώνει την πίεση στις οικογενειακές σχέσεις. Τα παιδιά απορροφούν το κλίμα φόβου, έλλειψης ελπίδας και θυμού, επηρεάζοντας την ψυχολογική τους ανάπτυξη.

Σημαντική αλλαγή παρατηρείται και στον τρόπο διαπαιδαγώγησης. Οι παραδοσιακές αυταρχικές μέθοδοι έχουν δώσει τη θέση τους σε πιο ελεύθερες και δημοκρατικές προσεγγίσεις. Στο παρελθόν, η διαπαιδαγώγηση χαρακτηριζόταν από αυστηρούς κανόνες και πειθαρχία, ενώ τόσο οι γονείς όσο και οι εκπαιδευτικοί επέβαλλαν έλεγχο μέσω τιμωριών. Σήμερα, η κατάσταση είναι διαφορετική, με στόχο τη συνεργασία και την εμπιστοσύνη.

Παρ” όλα αυτά, ορισμένοι γονείς εξακολουθούν να υπερπροστατεύουν τα παιδιά τους, περιορίζοντας την ελευθερία τους. Αυτό, όμως, μπορεί να έχει αντίθετα αποτελέσματα, καθώς τα παιδιά συχνά καταφεύγουν σε κρυφές ενέργειες που μπορεί να έχουν αρνητικές συνέπειες. Οι γονείς οφείλουν να παρέχουν ισορροπημένη καθοδήγηση, επιτρέποντας στα παιδιά να ανακαλύπτουν τη ζωή και να διαμορφώνουν τον χαρακτήρα τους με βάση τις αρχές που οι ίδιοι έχουν θέσει.

Τελικά, οι γονείς πρέπει να βρίσκονται δίπλα στα παιδιά τους για να τα προστατεύουν και να τα στηρίζουν, χωρίς να φτάνουν στην υπερβολή. Έτσι, τα παιδιά μαθαίνουν να κερδίζουν την εμπιστοσύνη τους, ενώ αναπτύσσεται μια υγιής φιλική σχέση.

Συμπερασματικά, η καλή σχέση μεταξύ γονέων και παιδιών παίζει καθοριστικό ρόλο στην ομαλή ανάπτυξη του ατόμου, επηρεάζοντας τη συναισθηματική, κοινωνική και ψυχολογική του εξέλιξη. Όταν τα παιδιά μεγαλώνουν σε ένα περιβάλλον αγάπης και αποδοχής, αισθάνονται συναισθηματική ασφάλεια, αυξάνεται η αυτοεκτίμησή τους και βελτιώνεται η ψυχική τους υγεία. Με κατανόηση και αγάπη, μπορούν να τεθούν οι βάσεις για μια ισορροπημένη και ευτυχισμένη ζωή.

Πηγές:

• eke.gr
• toblogsas.skai.gr
• singleparent.gr
• parents-children.htm
• η εικόνα δημιουργήθηκε με το copilot