
Ζητείται χρόνος… για όνειρα
Ζητείται χρόνος. Όχι αυτός που μετριέται σε λεπτά και ώρες αλλά αυτός ο ήσυχος, ο δικός μας, ο εσωτερικός. Σε ένα κόσμο γεμάτο φωνές, ειδοποιήσεις και υποχρεώσεις τα όνειρα αρχίζουν να σωπαίνουν. Πνίγονται ανάμεσα σε προγράμματα και λίστες «πρέπει».
Κι όμως ζητείται χρόνος. Για να ακούσουμε τη φωνή μέσα μας. Για να θυμηθούμε τι αγαπάμε, τι θέλουμε να γίνουμε, τι μας συγκινεί.
Ζητείται χρόνος. Για να κοιτάξουμε τον ουρανό, χωρίς λόγο. Για να γράψουμε, να ζωγραφίσουμε, να νιώσουμε, να βαδίσουμε χωρίς προορισμό, μόνο και μόνο για να σκεφτούμε.
Τα όνειρα δεν πεθαίνουν από αποτυχία αλλά από αδιαφορία και αναβολή .Γι’ αυτό, αν μας έχει μείνει λίγη αγάπη για όσα κάποτε πιστέψαμε, ας τους χαρίσουμε τον χρόνο που τους αξίζει. Ίσως έτσι να ξαναβρούμε τον εαυτό μας….
ΑΝΔΡΟΥΛΑΚΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ, Γ4, 3o Γυμνάσιο Ηρακλείου Κρήτης