Δεμερτζίδου Αιμιλία και Μαραγκού Ελισάβετ
Μπορούμε όλοι να συμφωνήσουμε πως στην εποχή μας διάφορες διατροφικές διαταραχές έχουν κανονικοποιηθεί περισσότερο από ποτέ. Πολλοί άνθρωποι αλλά κυρίως οι νεότεροι πάσχουν από αυτές. Επίσης επηρεάζουν καθοριστικά την φυσική και ψυχολογική κατάσταση των ατόμων αυτών.
Μια από τις πιο κοινές διατροφικές διαταραχές είναι η ανορεξία. Όσοι πάσχουν από αυτήν έρχονται σε δύσκολη θέση κάθε φορά που χρειάζεται να τραφούν, για αυτό και η πλειονότητα είναι επικίνδυνα αδύνατη. Συνεπώς, φτάνουν σε σημείο να έχουν αρκετά προβλήματα υγείας, όπως για παράδειγμα συνεχείς λιποθυμίες και έλλειψη πολλών σημαντικών θρεπτικών ουσιών. Η ανορεξία είναι αποτέλεσμα των όσων προβάλλει το διαδίκτυο και η κοινωνία όλα αυτά τα χρόνια όπως τα τοξικά πρότυπα ομορφιάς τα οποία παρουσιάζονται ως ιδανικά. Υπάρχουν αμέτρητες ταινίες, σειρές και βίντεο τα οποία προωθούν τέτοιες λανθασμένες οπτικές. Όλα αυτά έχουν δημιουργήσει μια ιδιαίτερα ανθυγιεινή σχέση μεταξύ του φαγητού και των επηρεασμένων «θυμάτων».
Από την άλλη πλευρά η παχυσαρκία, τόσο ίδια αλλά ταυτόχρονα τόσο διαφορετική. Μπορεί να καταλήξει σε εξίσου σοβαρά προβλήματα υγείας και επηρεάζει σε ίδιο βαθμό την καθημερινότητα του ατόμου που πάσχει από αυτήν. Παράλληλα επηρεάζεται και η ψυχολογία του ατόμου καθώς προκαλούνται άγχος, κατάθλιψη και χαμηλή αυτοεκτίμηση. Προσωπικά πιστεύουμε πως μια από τις αιτίες των αυξημένων ποσοστών παχυσαρκίας σήμερα είναι τα όλο και πιο επεξεργασμένα τροφικά προϊόντα. Όσο περνάει ο καιρός οι τροφές δέχονται όλο και περισσότερα χημικά με αποτέλεσμα τα ανθυγιεινά προϊόντα να πληθαίνουν και να γίνονται οικονομικότερα. Έτσι, όλο και περισσότερος κόσμος έχει την οικονομική δυνατότητα να τα αγοράσει, γεγονός το οποίο ωθεί τον μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού σε μία απολύτως τεχνητή και αφύσικη διατροφή. Ως επακόλουθο όλων αυτών ο πάσχων οδηγείται στην βουλιμία και την παχυσαρκία.
Ευτυχώς όμως υπάρχουν διάφοροι τρόποι αντιμετώπισης για τέτοιες διατροφικές διαταραχές. Η καλύτερη αρχή θα ήταν να χτιστεί μια ισορροπημένη και υγιής σχέση με το φαγητό. Αυτό το νέο ξεκίνημα μπορεί να αρχίσει από τις εκπαιδευτικές μονάδες και από τους γονείς των μελλοντικών γενιών. Ένα μέτρο το οποίο θα μπορούσαν να λάβουν τα σχολεία είναι να προσλάβουν ειδικούς, να συζητήσουν και να κάνουν δράσεις με τους μαθητές διδάσκοντας τους έναν μη τοξικό και αρμονικό τρόπο ζωής. Αντίστοιχα, οι γονείς μπορούν επίσης να εξηγήσουν στα παιδιά τους την αξία της σωστής διατροφής και να τους ξεκαθαρίσουν πως «επιτρέπονται» μερικές φορές και πιο ανθυγιεινές επιλογές τροφής μιας και πρέπει να υπάρχει ισορροπία.
Συνοψίζοντας, η κοινωνία έχει υπάρξει αιτία για πολλές διατροφικές διαταραχές και ανθυγιεινές σχέσεις με το φαγητό για όλο και περισσότερους ανθρώπους όσο ο καιρός περνάει. Αλλά δεν είναι ποτέ αργά για να γίνει ένα νέο ξεκίνημα. Με την σωστή εκπαίδευση των νέων πάνω σε αυτό το θέμα, θα εκπληρωθεί επιτέλους ένας ρεαλιστικός και όχι απαραίτητα «ιδανικός» τρόπος σκέψης.
