Όταν δεν υπήρχαν ακόμα ραδιόφωνα, τηλεοράσεις και γενικά συσκευές ψυχαγωγίας, ο λατερνατζής γυρνούσε τις γειτονιές με την λατέρνα του και έπαιζε ωραίες μελωδίες. Σήμερα σπάνια θα βρεθεί κάποια λατέρνα, και είναι κυρίως για στολισμό.
">Ο λούστρος:
Σε πολλές παλιές ταινίες μπορεί να δει κανείς τον λούστρο. Παλιά, οι άνθρωποι δεν είχαν πολλά ζευγάρια παπούτσια και ούτε μπορούσαν να τα συντηρήσουν. Για αυτό και σε κάθε γωνιά του δρόμου υπήρχε ένας λούστρος που γυάλιζε, καθάριζε και περιποιόταν τα παπούτσια των περαστικών.
Ο τσαγκάρης και η κορδελιάστρα:
Πριν τα πολλά μαγαζιά με ατελείωτες επιλογές αγοράς παπουτσιών, οι άνθρωποι τα είχαν κατά παραγγελία. Πήγαιναν στον τσαγκάρη, και εκείνος με την βοήθεια της κορδελιάστρας που έκοβε και γάζωνε τα δέρματα, έφτιαχναν ή επιδιόρθωναν τα παπούτσια.
Ο τελάλης και ο εφημεριδοπώλης:
Όταν η τηλεόραση δεν υπήρχε για να δει ο κόσμος τις ειδήσεις, ο τελάλης και ο εφημεριδοπώλης δρούσαν. Ο τελάλης έκανε βόλτες στους δρόμους και με την δυνατή φωνή του ενημέρωνε τον κόσμο για τις κάθε εξελίξεις. Αντίστοιχα, ο εφημεριδοπώλης μοίραζε στους ανθρώπους τις εφημερίδες και διαλαλούσε τα τρέχοντα νέα.
Ο πεταλωτής:
Όταν δεν υπήρχαν ακόμη αυτοκίνητα, οι άνθρωποι μετακινούνταν με άλογα ή γαϊδουράκια. Έτσι, ο πεταλωτής ανά λίγο καιρό έβαζε νέα πέταλα στα ζώα για να περπατάνε σταθερά στους δρόμους.
Ο γανωτής:
Κάποτε οι κατσαρόλες και τα ταψιά ήταν φτιαγμένα από χαλκό. Έτσι, για να μην πάθει κάτι ο κόσμος από τα οξείδια που βγάζει το μέταλλο, ο γανωτής περνούσε από τα σπίτια και γυάλιζε τα κατσαρολικά με κασσίτερο και ένα πανί.
Ο παγοπώλης, ο γαλατάς και ο νεροκόπος:
Όταν δεν υπήρχαν ακόμη τα ψυγεία και οι καταψύξεις, και οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να διατηρήσουν στο σπίτι τους διάφορα τρόφιμα, ο παγοπώλης περνούσε κάθε πρωί από τις γειτονιές και πουλούσε μεγάλα κομμάτια πάγο. Αντιστοίχως και ο γαλατάς, νωρίς κάθε πρωί περνούσε από τα σπίτια και γέμιζε τα μπουκάλια των ανθρώπων με φρέσκο γάλα και γιαούρτι. Τέλος ο νεροκόπος με το γαϊδουράκι του πήγαινε και γέμιζε τις στάμνες των ανθρώπων με καθαρό πόσιμο νερό.
Ο φανοκόρος:
Τον παλιό καιρό, όταν δεν υπήρχε ηλεκτρισμός, ο φανοκόρος φρόντιζε να μένουν οι δρόμοι φωτεινοί για να είναι ο κόσμος ασφαλής. Κάθε βράδυ, όταν σκοτείνιαζε, άναβε τα λαμποφάναρα και κάθε πρωί τα έσβηνε.
