Η σημερινή (22/2/25) συνάντηση της ομάδας επιχειρηματολογίας χαρακτηρίστηκε από έντονες συζητήσεις και αμοιβαίο προβληματισμό. Το πρώτο ζήτημα που τέθηκε προς αντιπαράθεση αφορούσε τη δυνατότητα ύπαρξης φιλικών σχέσεων μεταξύ καθηγητών και μαθητών.
Η ομάδα λόγου υποστήριξε πως μια τέτοια σχέση είναι δυνατόν να οδηγήσει, αφενός σε ευνοιοκρατία και έλλειψη αντικειμενικότητας από την πλευρά του εκπαιδευτικού, ενώ παράλληλα ενδέχεται να διαβρώσει το κύρος του και να βλάψει τον παιδαγωγικό του ρόλο. Από την άλλη, η ομάδα αντίλογου αντέταξε πως οι στενές σχέσεις μεταξύ μαθητών και καθηγητών-όπως συμβαίνει σε φημισμένα εκπαιδευτικά ιδρύματα παγκοσμίως-ενισχύουν την ενεργό συμμετοχή των μαθητών και συμβάλλουν στην αποδόμηση του φόβου απέναντι στην αυθεντία.
Σε ένα δεύτερο σκέλος της συνάντησης, ο καθηγητής κ. Τσιρίδης επιχείρησε να «λογομαχήσει» εναντίον του εαυτού του: Σε μια απόπειρα αφενός να καταδείξει πως μπορούμε να επιχειρηματολογήσουμε υπέρ θέσεων με τις οποίες δεν συμφωνούμε και αφετέρου να αναδείξει τους διαφορετικούς ρόλους των ομιλητών, τα εξωγλωσσικά και παραγλωσσικά εργαλεία που έχουμε στη διάθεσή μας, ο κ. Τσιρίδης βρέθηκε και από τις δύο πλευρές του πάνελ των ομιλητών. Το θέμα, «ορισμένα επαγγέλματα δεν είναι κατάλληλα για γυναίκες».
Βρισκόμενος από στην θέση της ομάδας λόγου πρόταξε την αρχή της ισότητας των φύλων, απορρίπτοντας τη σωματική δύναμη ως κριτήριο ανωτερότητας, προτάσσοντας ,ωστόσο, τη διαφορετικότητα ως δεδομένη. Αντιθέτως, από την ομάδα αντίλογου, θεώρησε ότι τέτοιες αντιλήψεις είναι παρωχημένες και τόνισε την ανάγκη ισχυροποίησης των γυναικών σε όλους τους επαγγελματικούς τομείς, ενώ επεσήμανε πως ο αντίπαλος συνομιλητής (ο εαυτός του) εξέφραζε συγκεκαλυμμένο σεξισμό.
Η ευρύτερη συζήτηση ανέδειξε ουσιώδεις προβληματισμούς, αποδεικνύοντας τη σημασία του διαλόγου ως μέσου κριτικής σκέψης και ανταλλαγής απόψεων.
Μαρία Γιαμούζη
