Η μεγαλύτερη αδυναμία του ήταν το φαγητό. Ταξίδια, αθλητισμός, κινηματογράφος ήταν στην ζωή του δευτερεύοντα. Δώσε του φαγητό και πάρε τη ζωή του, θα μπορούσε να ήταν το σύνθημα που αντιπροσώπευε τις επιθυμίες (μάλλον, την επιθυμία του).
Τι φαγητό, όμως! Αν δεν είχε μπαχαρικά, αλάτι, πιπέρι, καρυκεύματα, μουστάρδα, κέτσαπ, μαγιονέζα, ούτε που το πλησίαζε.
Έτσι και εκείνο το χειμωνιάτικο (αν ο Δεκέμβριος λογίζεται χειμώνας) απόγευμα, καθισμένος (μάλλον, χωμένος) στον βελούδινο καναπέ του μπροστά από την τηλεόραση, απολάμβανε το νοστιμότατο παστίτσιο, που του είχε φτιάξει η γυναίκα του.
-Γιατί τρως με τόση λαιμαργία; ακούστηκε ξαφνικά μια φωνή
Ο ήρωας μας κοίταξε απορημένος γύρω του. Να ήταν η γυναίκα του, που είχε επιστρέψει πριν την αναμενόμενη ώρα; Να ήταν διαφημιστικό μήνυμα της τηλεόρασης; Να ήταν κάποια απρόσμενη αντίδραση κάποιας πτυχής της συνείδησης του; Μπα, τίποτα δεν ήταν, μάλλον είχε παρακούσει.
-Και καλά να τρως λαίμαργα. Γιατί δεν τρως και κανένα φρούτο, καμιά ντομάτα ή πιπεριά; η φωνή ξανακούστηκε περισσότερο επίμονη από την πρώτη φορά.
Ο ήρωας μας γύρισε το κεφάλι προς τον πάγκο της κουζίνας. Ήταν βέβαιος ότι η φωνή ξεκινούσε από εκεί. Όμως πάνω στον πάγκο δεν υπήρχε τίποτα άλλο πλην της ψηστιέρας (χρησιμότατο σκεύος) και της φρουτιέρας (ποιος ασχολείται μαζί της). Καλά, παίζει να μιλάνε τα πορτοκάλια που βρίσκονται μέσα στη φρουτιέρα; αναρωτήθηκε ο ήρωας.
-Μη με περιφρονείς για χάρη των επεξεργασμένων και τυποποιημένων τροφών, μάλλον παραπονέθηκε παρά διαμαρτυρήθηκε η φωνή, που ήταν φανερό πλέον σε ποιον ανήκει.
-καλό μου πορτοκαλάκι, πώς μπορείς και μιλάς; Διατύπωσε την απορία του ο ήρωας, προσπαθώντας ταυτόχρονα να αλλάξει το θέμα.
-Αυτό είναι θέμα προσωπικών δεδομένων, τον αποστόμωσε το πορτοκάλι, άγνωστο ποιο από τη δωδεκάδα των πορτοκαλιών που βρίσκονταν στη φρουτιέρα.
Ακολούθησε σιωπή λίγων λεπτών. Όμως, μόλις ο ήρωας έκανε να βάλει μια μπουκιά στο στόμα του, το εσπεριδοειδές συνέχισε.
-Οι ειδικοί συνιστούν να κάνουμε, συγγνώμη, να κάνετε, εσείς, οι άνθρωποι, πολλά και μικρά γεύματα, όχι ένα και υπερφορτωμένο.
-Βάζω πάνω από όλα την ευχαρίστηση που προσφέρει το φαγητό. Δεν μου αρέσουν οι περιορισμοί και οι στερήσεις, αντεπιτέθηκε ο ήρωας.
-Και όμως, αν βάλεις λίγο μέτρο στην ποσότητα του φαγητού που καταναλώνεις κάθε φορά, θα αισθανθείς περισσότερο ευδιάθετος, περισσότερο ενεργητικός, περισσότερο δραστήριος, επέμεινε το πορτοκάλι με σεμνό και ειλικρινές ενδιαφέρον.
-Άσε με να ζήσω τη ζωή μου όπως εγώ θέλω, αντέκρουσε ο ήρωας,
-Θα σου κάνω μια πρόταση. Άλλαξε τρόπο διατροφής για μία εβδομάδα. Μείωσε τα λιπαρά τρόφιμα και προτίμησε φρούτα (παρακαλώ, κυρίως σε εμάς, τα πορτοκάλια) λαχανικά και όσπρια. Κάνε το μόνο για μια εβδομάδα. Και μετά, έλα και πες μου αν βλέπεις διαφορά ή όχι.
Ο ήρωας ακολούθησε τη συμβουλή του πορτοκαλιού και άλλαξε τις συνήθειες του φαγητού του. Να το δοκιμάζαμε μήπως και εμείς;
