Μα πώς αλλάζουν τα πράγματα από τη μία στιγμή στην άλλη ! Τι ωραία που πέρναγα όσο η αφεντικίνα μου πήγαινε στο Δημοτικό! Με περιποιόταν, μου έδινε φαγητό, με πήγαινε βόλτες, μου εξηγούσε πολλά και διάφορα, τουλάχιστον όσα ήξερε και η ίδια Από τότε, όμως, που πήγε στο Γυμνάσιο, που χρόνος για όλα αυτά! Διάβασμα και πάλι διάβασμα , για την αφεντικίνα μου, βεβαίως. Οπότε ο χρόνος που της περισσεύει για μένα είναι πολύ λίγος … Όμως ας είναι, δεν πειράζει… Σημασία έχει η αγάπη και η καλή διάθεση!!
