Η λέξη Λοχ ανήκει στην γλώσσα Gaelic, γλώσσα της κέλτικης φυλής και σημαίνει «λίμνη». Νες ονομάζεται η λίμνη στην οποία κατοικεί το μυστηριώδες αυτό πλάσμα. Συνοψίζοντας, συμπεραίνουμε ότι Λοχ Νες σημαίνει «λίμνη Νες». Άρα το «Loch Na Beastie» σημαίνει «της λίμνης το τέρας».
Η λίμνη Νες βρίσκεται στο Great Glen (Μεγάλο Φαράγγι), το οποίο μοιάζει με ένα σχίσιμο στο έδαφος διασχίζοντας τη Σκωτία από την μια πλευρά στην άλλη. Όλη η λίμνη είναι περιτριγυρισμένη από απότομες βουνοπλαγιές. Είναι μια ανεξερεύνητη και επικίνδυνη περιοχή. Οι εκτιμήσεις των επιστημόνων λένε πως η λίμνη ξεπερνά τα 300 μέτρα σε βάθος και το μήκος της εκτείνεται στα 35-40 χλμ. Γενικότερα χρειάζεται μεγάλη τεχνολογική υποστήριξη για την εξερεύνηση της λίμνης, καθώς, λόγω της μεγάλης ποσότητας λεπτής τύρφης στα νερά της, αυτά είναι πάντα σκοτεινά και λασπώδη και η ορατότητα κάτω από αυτά είναι περιορισμένη. Με βάση λοιπόν όλα τα παραπάνω μπορούμε να πούμε πως υπάρχουν στα βάθη της λίμνης περιοχές ανεξερεύνητες, ώστε ακόμα και αν δεν υπάρχει τίποτα, ο χώρος αυτός μπορεί να φιλοξενήσει πολλά είδη πλασμάτων.
Επιπλέον, η συγκεκριμένη λίμνη αποτελεί τον μεγαλύτερο όγκο γλυκού νερού στη Βρετανία, ενώ οι λίμνες της Σκωτίας είναι σημαντικές όχι μόνο για τη ποσότητα γλυκού νερού που περιέχουν, αλλά και για το βάθος τους. Σύμφωνα με τους γεωλόγους, η λίμνη Νες δημιουργήθηκε πριν από 400 εκατομμύρια χρόνια, την ιδία περίοδο με τις λίμνες της Σκανδιναβίας και της Ιρλανδίας, μια εποχή κατά την οποία η Σκωτία (θεωρητικά πάντα) μετατοπίστηκε από την Αυστραλασία στην μεγα-ήπειρο της Παγγαίας. Όταν μετακινήθηκαν οι τεκτονικές πλάκες, η Σκωτία διέσχισε τον Ισημερινό, ενώ οι τεκτονικές πλάκες χωρίστηκαν και άρχισαν να έλκονται προς τους Πόλους. Ήταν η αρχή της Εποχής των Πάγων.Συγκεκριμένα οι λίμνες της Σκωτίας σχηματιστήκαν και οι συνεχόμενες περίοδοι παγετώνων βάθυναν τις κοιλάδες και έτσι σχηματίστηκε το φαράγγι Great Glen, όπου βρίσκεται η λίμνη Λόχνες. Καταγράφοντας λοιπόν τη μορφή της λίμνης μπορούμε να αναλύσουμε και το μύθο του τέρατος του Λόχνες, που ονομάζεται και χαϊδευτικά «Νέσσυ».
ιστορική αναδρομή του μύθου
Η Νέσσυ είναι ένας από τους πιο ανθεκτικούς μύθους. Η ιστορία της αρχίζει με τον άγιο Columba (ή Columcille, άγιος της Ιρλανδίας, που έζησε από το 521 μέχρι το 597 μ.Χ.) και αρχαία σκαλίσματα των Πιχτών. Οι Πίχτες ήταν ένας αρχαίος λαός που καταλάμβανε τις περιοχές όπου σήμερα βρίσκεται η Σκωτία.
Τα σκαλίσματά τους, που βρέθηκαν στα Highlands, περιλαμβάνουν την περιγραφή ενός παράξενου τέρατος με πτερύγια και ράμφος. Λαϊκοί μύθοι μιλούν για πνεύματα των νερών, κακόβουλα «υδρόβια άλογα» που έλκουν παιδιά στο θάνατό τους, και παλιοί χάρτες περιέχουν μέρη που σημειώνονται ως «Loch Na Beistie» (Λοχ με τέρας).
Eπόμενη αναφορά στο τέρας του Λοχ Νες γίνεται το 16ο αιώνα από τον ιστορικό Έκτορ Μπόες.
Οι πιο μαζικές «μαρτυρίες» για την εμφάνιση του τέρατος του Λοχ Νες αρχίζουν μετά τη διάνοιξη ενός καινούριου δρόμου κατά μήκος της ακτής του Λοχ Νες το 1933, όταν το ζεύγος Σπάισερ ισχυρίστηκε ότι είδε κάτι σαν «δράκο ή προϊστορικό ζώο, μεγάλο και γλιστερό με τεραστία ουρά» να περνά μπροστά από το αυτοκίνητό τους στη βόρεια ακτή του Νες.
Έπειτα οι ιστορίες συνεχίζονται από διαφόρους κατοίκους της περιοχής και μη. Οι μαρτυρίες για τη θέαση του τέρατος είναι αναρίθμητες, όπως και πάμπολες είναι οι φωτογραφήσεις και οι βιντεοσκοπήσεις της «Νέσσι». Μονό τη χρονιά του 1933 υπήρχαν περίπου 50 μαρτυρίες. Η αλήθεια όμως είναι κάτι το πολύ υποκειμενικό, γι’αυτό και οι ειδικοί δεν μπορούν να είναι απόλυτα σίγουροι για το αν όλα τα περιστατικά είναι αληθή.
Η πίστη και το ενδιαφέρον για το τέρας του Λοχ Νες αυξήθηκε τη δεκαετία του 60, όταν η Νέσσυ υιοθετήθηκε από την κοινωνία των ανθρώπων που ασχολούνταν με τον αποκρυφισμό, ως ένα από τα ανεξήγητα μυστήρια του κόσμου. Η Κρυπτοζωολογία είναι, σύμφωνα με τους υποστηρικτές της, κλάδος της γενικότερης επιστήμης της ζωολογίας. Ο όρος προκύπτει από την ελληνική λέξη «κρυπτός», και σημαίνει το «άγνωστο», το «μυστηριώδες», το «αινιγματικό», το «μυστήριο». Κατά συνέπεια λοιπόν, μιλάμε για την έρευνα και μελέτη των κρυμμένων ζώων, όπου και αν βρίσκονται, δηλαδή στην ξηρά, τη θάλασσα, τα ποτάμια, τις λίμνες, τα βουνά, τα δάση, τις ερήμους. Αν και υπάρχει μια μεγάλη λίστα από ζώα που θα μπορούσαμε να κατατάξουμε στην κατηγορία των ανεξερεύνητων και των μυστηριωδών, η Νέσσυ αποτελεί το μεγαλύτερο όνομα της Κρυπτοζωολογίας. Οι αναφορές για τη Νέσσυ είναι λίγες και ασαφείς, αλλά πλέον έχει γίνει θρύλος στην περιοχή και παγκοσμίως
Οι ψυχικοί (μέντιουμ) είπαν ότι το Λοχ Νες ήταν μια πύλη μεταξύ ενός κόσμου και ενός άλλου, ενώ οι συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας υπέθεσαν ότι η Νέσσυ ήταν ένας δεινόσαυρος που ταξίδευε στο χρόνο. Όταν η επιστήμη αμφισβήτησε τις μαρτυρίες, ο θρύλος μεγάλωσε.
Το 1970, όπως και τα επόμενα χρόνια, ο Dr Robert Rines προσπάθησε να εντοπίσει τη Νέσσυ, χωρίς όμως επιτυχία
Έχουν κυκλοφορήσει πολλές φωτογραφίες της Νέσσυ στον διεθνή Τύπο. Ορισμένες ήταν πολύ θολές και δεν μπορούσαν να αποτελέσουν αποδείξεις. Κάποιες από αυτές έδειχνε ξεκάθαρα την Νέσσυ. Ο φωτογράφος της έγινε διάσημος και η επίσημη Ζωολογία ήταν έτοιμη να αναγνωρίσει το ζώο ως υπαρκτό είδος και να το κατατάξει ως νέο είδος.
Ο φωτογράφος όμως λίγο πριν πεθάνει ομολόγησε πως η φωτογραφία ήταν πλαστή για λόγους διαφήμισης, δίνοντας έτσι άδοξο τέλος σ αυτήν την ιστορία.
Ιστορική απάτη: η διάσημη «φωτογραφία του χειρουργού» που υποτίθεται πως δείχνει τη Νέσι. Την τράβηξε ο γιατρός Ρόμπερτ Ουίλσον το 1934 αλλά κατόπιν παραδέχτηκε πως ήταν πλαστή.
http://www.tovima.gr
Μια σοβαρή έρευνα έγινε το 1983 από τους Ρίκυ Ράζνταν και Αλαν Κιέλαρ. Διηύθυναν την εταιρείαν ISCAN, μια επιχείρηση στο Ρότσεστερ που ασχολείται με ηλεκτρονικά συστήματα εντοπισμού πλοίων. Το χόμπι τους ήταν η έρευνα της υπόθεσης του τέρατος του Λοχ Νες. Ξεκίνησαν λοιπόν, εμπνεόμενοι από πίνακες και αναφορές για ένα πλάσμα στη λίμνη του Λοχ Νες και με την ελπίδα ότι θα το ανακαλύπτανε οι ίδιοι.
Σε κάποιο τμήμα λοιπόν της Λοχ Νες, όπου είχαν γίνει αρκετές αναφορές για την Νέσσυ, εγκατέστησαν ένα σύνολο από 144 ηχητικές συσκευές που καλύπτανε έκταση 1920 τετραγωνικών μέτρων, με 9 υποβρύχιους εκτοξευτές που εκτοξεύουν μηχανισμούς οι οποίοι με τη σειρά τους αποσπούν δείγματα από το δέρμα των ζώων για βιοψία. Κάθε αντικείμενο πάνω από 3 μέτρα σε μήκος, που κολυμπάει σε ακτίνα δράσης των μηχανημάτων, θέτει σε λειτουργία ένα σύστημα συναγερμού, το σόναρ το εντοπίζει αυτόματα και οι εκτοξευτές ενεργοποιούνται. Κάθε ζωικός ιστός που αποσπάται από το μηχανισμό της εκτόξευσης μπορεί να εξεταστεί για να μας δείξει αν πράγματι προέρχεται από άγνωστο είδος ζώου. Μετά από έξι εβδομάδες όμως και χωρίς ούτε ένα ενδεικτικό ήχο από το σύστημα οι νεαροί μηχανικοί εγκατέλειψαν το σχέδιο τους.
Σύμφωνα με την ιστοσελίδα http://www.nessie.co.uk/ η τελευταία φορά που «εθεάθη» η Νέσσι ήταν τον Ιούνιο του 1998.
Πρέπει να αναφέρουμε πως το σχήμα της λίμνης είναι τέτοιο ώστε ο τεράστιος όγκος νερού με τις πολλές αντανακλάσεις και σκιές μπορεί να δημιουργεί οφθαλμαπάτες. Παρόλα αυτά όμως, οι μαρτυρίες έχουν απίστευτες ομοιότητες. Συγκεκριμένα μιλούν για ένα καφεπράσινο πλάσμα με μακρύ λαιμό, πολλές καμπούρες και μεγάλη ουρά που κινείται με πολλή μεγαλή ταχύτητα στο νερό.
Η επιστημονική αλήθεια πίσω από το μύθο
Η πιο πρόσφατη επιστημονική άποψη που καταρρίπτει τον μύθο υποστηρίζεται από έναν Ιταλό γεωλόγο, τον Λουίτζι Πικάρντι. Αρχικά, αυτό που υπογράμμισε ο Ιταλός επιστήμονας είναι πως πολλοί μύθοι που αναπτύχθηκαν στον χώρο της Μεσογείου οφείλονται στη γεωλογική δραστηριότητα. Άλλωστε η παλαιότερη μαρτυρία για το τέρας του Λόχνες, τον 6ο αιώνα μ. Χ., υπογραμμίζει πως η εμφάνιση και η εξαφάνιση του τέρατος συνοδεύτηκε από έναν σεισμό. Επίσης, η συγκεκριμένη λίμνη τυγχάνει να βρίσκεται ακριβώς πάνω στο ενεργό μεγάλο τεκτονικό ρήγμα Great Glen. Το ρήγμα του «Great Glen» που διατρέχει το υπέδαφος κάτω ακριβώς από τη μεγαλύτερη λίμνη της Βρετανίας, στα υψίπεδα της Σκωτίας, είναι μια από τις λίγες ενεργές ηφαιστειακές περιοχές της χώρας.
Είναι ευρέως αποδεκτό το γεγονός πως οι σεισμοί επηρεάζουν τα όντα που βρίσκονται μέσα στο νερό. Οι σεισμικές δονήσεις δημιουργούν τα κύματα προκαλώντας κίνηση στο νερό και αποσπώντας ιζήματα του εδάφους και της ακτής. Τα αντικείμενα και τα αέρια στο κατώτατο ίζημα είναι πολύ πιθανό να έρθουν στην επιφάνεια. Οι σεισμοί μπορούν επίσης να προκαλέσουν εκρηκτικούς θορύβους. Πιθανόν εκεί να οφείλονται οι θόρυβοι του «τέρατος» που πολλοί μάρτυρες αναφέρουν. Σύμφωνα με όσα έχουν αναφερθείγια το περιστατικό του έκτου αιώνα, οι επιστήμονες καταλήγουν πως όντως πρέπει να οφειλόταν σε μια σεισμική δόνηση. Οι τελευταίες συνεχόμενες εμφανίσεις του τέρατος του Λοχ Νες, συνέπεσαν με την πρόσφατη αυξημένη κινητικότητα που είχε παρουσιάσει το άνω ρήγμα. Ακόμη και η ιστορία που αναφέρεται στο «άλογο του νερού», ως αναφορά στη ζωή του Αγίου Κολούμβιου του 6ου αιώνα, μιλάει για στιγμές «μεγάλες αναταραχής του νερού που αναδυόταν το «άλογο» από τα νερά». Η πρώτη αυτή εμφάνιση της Νέσσυ έγινε στη βόρεια άκρη της λίμνης, σημείο «όπου παρατηρείται η μεγαλύτερη σεισμική δραστηριότητα», σύμφωνα με τον Δρ. Πικάρντι.
Ο Ιταλός επιστήμονας επίσης υποστήριξε πως όντως ο μύθος του Λόχνες μπορεί να προέρχεται και να βασίζεται σε υπόγειους σεισμούς, παρόλα αυτά, αυτό που κρατάει τον μύθο ζωντανό είναι η ανθρώπινη φύση. Οι άνθρωποι τείνουν να ζωντανέψουν τον κόσμο γύρω τους και σπεύδουν να δώσουν ονόματα σε αφύσικα γεγονότα ή σε οτιδήποτε τους φαίνεται παράξενο.
Μια διαφορετική εξήγηση για το τι συμβαίνει με το τέρας του Λόχνες σχετίζεται με ένα άλλο φυσικό φαινόμενο αποκαλούμενο seiche («saysh»). Αυτό είναι πολύ κοινό στις μεγάλες, κρύες λίμνες σε όλο τον κόσμο. Για να γίνει καλύτερα αντιληπτό αυτό το φαινόμενο, ας το παρομοιάσουμε με το τι συμβαίνει όταν βγαίνουμε έξω από μια γεμάτη με νερό μπανιέρα. Το νερό κινείται πέρα δώθε ομαλά για αρκετό χρονικό διάστημα. Το φαινόμενο «Seiche» προκαλείται συνήθως από τις καιρικές αλλαγές, μετά από συνεχόμενες ωθήσεις του αέρα που στέλνουν το νερό προς μια πλευρά της λίμνης. Όταν ο αέρας σταματά, το νερό κινείται προς τα πίσω και ξεκινούν αργοί παφλασμοί. Το φαινόμενο «Seiche» συμβαίνει επίσης εξαιτίας σεισμών, με χαμηλής συχνότητας κινήσεις, που μπορούν να είναι ανεπαίσθητοι από τους ανθρώπους. Αφού αρχίσει το «seiche», μπορεί να συνεχιστεί για περισσότερο από μια εβδομάδα.
Το φαινόμενο ασκεί επιρροή στα εσωτερικά κύματα που έχουν επιπτώσεις στα πυκνά στρώματα του κρύου νερού στο κατώτατο σημείο λιμνών. Οι αλληλεπιδράσεις των ανέμων στην επιφάνεια της λίμνης με τα κατώτατα στρώματα του πυθμένα της σε συνδυασμό με τις παρεμβάσεις των κυμάτων προκαλούν κινήσεις και εκρήξεις στο νερό. Γενικά, υπάρχει μια βάσιμη θεωρία που αφορά όχι μόνο τη Νέσσυ, αλλά και άλλα «τέρατα» που έχουν εμφανιστεί σε μεγάλες, κρύες λίμνες σε όλο τον κόσμο.
Πηγές:
http://atlaswikigr.wikifoundry.com/
http://greek-weather.org/
http://aneksigita-fainomena.blogspot.gr/
https://periplanomeno.wordpress.com
